't moois wat Ubud te bieden heeft

12-04-16: De volgende dag hebben we een scooter gehuurd met z'n 6e: Sander, Stevie, Joy, Angelique Nikki en ik. In de ochtend zijn we eerst naar monkeyforrest gegaan. We hadden al gehoord dat je geen waardevolle spullen mee moest nemen dus nadat we bij monkeyforrest klaar waren zijn we terug naar het hostel gegaan om alle overige spullen op te halen.

Monkeyforrest was heel leuk! Helaas zijn Angelique & Nikki wel gekrabd en hebben zij de dag erna het zekere voor het onzekere genomen en een rabies inenting gehaald.
De aapjes zagen er lief uit, maar dat waren ze lang niet allemaal hoor. Het belangrijkste was dat je rustig bleef mochten ze bij je komen. Je mocht ook geen oogcontact maken.

Het begon al goed. Al voordat we het park in gingen lagen er twee aapjes op de grond. Joy vond dat natuurlijk helemaal mooi en die gaat over lijken voor een goede foto (:P). Zij gaat dus bukkend naast die aap zitten en wilde die aap aaien. Nou daar was hij dus absoluut niet van gediend en hij valt haar aan, in d'r gezicht. Gelukkig was ze snel genoeg en had ze geen schade.

Daarna, een gegeven moment, was ik op een muurtje gaan zitten zodat er een aap naar me toe kon komen. Nou dat gebeurde. Hij zat heel lief naast me. En ik was echt gefascineerd door zijn handen. Op een gegeven moment kijkt die aap me echt recht aan in m'n ogen.. En ik kijk recht terug, echt een paar seconden niet beseffend dat dat niet mocht. Dus die aap begint me toch ineens te grommen/spinnen (?).

De foto is geweldig, dus daar doen we het dan maar voor. M'n hart ging tekeer en was blij dat ik uiteindelijk weer verlost was.

Nadat we klaar waren bij monkeyforrest zijn we dus even terug naar het hostel gegaan om onze spullen op te halen. Via de navigatie zijn we richting de watervallen gegaan. Op een gegeven moment gaf het bord rechtdoor aan maar m'n navigatie linksaf. En natuurlijk zijn wij (ofja ik en Nikki) te eigenwijs en gingen wij linksaf. Een stukje doorgereden en toen gaf 'ie aan dat we er waren. Zat er een mannetje en bleek dat we precies aan de andere kant waren en dus helemaal weer terug moesten rijden. Oeps. Wel wilde apen gezien!!
En uiteindelijk heeft het zo moeten zijn want m'n scooter band was ineens lek bleek dat er precies om de hoek een garage te zijn, dus daarom was het maar goed dat we omgereden waren. Voor nog geen €4 hebben ze de band gemaakt en toen dat klaar was zijn we eindelijk naar de waterval gegaan.

De waterval was echt super mooi en lekker verkoelend. Na hier een tijdje hebben rondgehangen en allen weer bijgekomen waren zijn we terug naar boven gegaan.

Toen we boven kwamen bij de waterval kwamen we in contact met een kerel die ons wel een heel mooi rijstveld en koffieplantage kon laten zien. Hij reed met ons mee om de weg te wijzen. Nou het stelde geen ruk voor en t was gewoon een lokkertje om die koffie te proeven (en dus kopen).

Het was Luwak koffie, dit is hele dure koffie.
Een Luwak is een klein beestje die iets weg heeft van een das en een kat. Deze katten eten rijpe koffiebessen op. Die poepen ze vervolgens uit en daar wordt de koffie van gemaakt. Het schijnt erg lekker te zijn, maar ik drink geen koffie.
We hebben toen op internet gezocht waar dé mooiste rijstvelden van Ubud zijn, die rijstvelden die je altijd op plaatjes ziet als je op Bali googelt.

Nou de navigatie zei 36 minuten en uiteindelijk hebben we er ongeveer 50 minuten over gedaan. De weg ernaar toe was prachtig, en de rijstvelden waren nog mooier! (Ik vond ze denk ik zelfs mooier dan die op Java).

Hier begon ik echt te merken dat ik uitslag kreeg dus ik vroeg aan zo'n local wat het was. Hij heeft er iets opgesmeerd en dat was lekker verkoelend en hielp tegen de jeuk. Hij vertelde dus dat het steken van bedbugs waren. En dat verklaarde mijn slechte nachtrust en de jeuk!
Potverdorie, toen was ik wel een klein beetje chagrijnig.

We hebben avond gegeten in het hostel. Waarschijnlijk at ik BLT baguette, die waren echt hemels! (Bacon, lettuce & tomato)

Nadat we klaar waren met eten hadden Stevie en ik ineens zoveel zin ik een toetje.. Dus we gingen op pad. Samen met Nikki en Bjarne (want die was inmiddels ook alweer aangekomen in Ubud). Eerst hebben we weer wat gedronken bij café 'oops'.
Daar zagen we een super lekker toetje in de vitrine staan. Toen we eenmaal zaten aan een tafeltje en onze bestelling doorgaven bleek het desbetreffende toetje op te zijn. Boehoehoee..
Ik had toen het idee om hetzelfde toetje als de dag ervoor te gaan halen. Eenmaal daar aangekomen (was nog even lopen) bleek dat ze dat toetje ook niet meer hadden. Daarom mezelf nogmaals getrakteerd op een BLT baguette

13-04-16: De dag erna hadden we een chill dagje ingepland met z'n alle. Helaas hadden de weergoden ons dit niet gegund en op een gegeven moment begon het te regenen. En meestal is regen met maximaal 'n uurtje weer voorbij. Maar dit kwam met bakken uit de hemel en bleef maar gaan. De vuilniszakken die buiten lagen in de hete zon (althans dat was de bedoeling) heb ik maar weet naar binnen gesjouwd.

Gelukkig zijn we aan het eind van de middag toch nog even naar het marktje kunnen gaan. Dit was super leuk want dan kun je lekker afdingen, leuk spel!

Ik was aan het einde een portemonnee (super leuk, inmiddels al kwijt), een tas (beste aankoop ever hier, ik wil er meer) en 2 sarongs (top uitvinding) rijker. En maar +/- €7 armer. Al met al geen slechte score dus.

In de avond hebben we super gezellig met z'n alle uitgegeten. Ook nog een (andere dan de eerste avond) Amerikaan en een Duits meisje. Hierna hebben we drankjes gedaan bij een tentje wat ook super gezellig was. Maar omdat we de dag erna al vroeg vertrokken, hebben we afscheid genomen van de meeste en zijn we terug naar het hostel gegaan.
Op de laatste dag, dit was donderdag, werden we om 7 uur opgehaald om naar de Gili eilanden te gaan. We moesten eerst vanuit Ubud met een bus naar Pandang Bai en vanaf daar vertrok de boot naar Gili Air.

Mijn avontuur op de Gili eilanden is inmiddels al 4 dagen bezig maar deze vertel ik in een apart verhaaltje.

Het duurt steeds langer met m'n verhalen en ik loop achter met schrijven maar ik ben continue bezig dat ik het niet meer bijgehouden krijg. En als je eenmaal achterloopt kom je niet meer bijgewerkt. Maaaaar ik ga proberen het wel te doen en op de boot naar Bali terug (dinsdag) m'n Gili avontuur op te schrijven.

Dus nu in ieder geval alle lieve groetjes vanaf Gili Trawangan!

Kusjes Rian