Kumai, Indonesië

Hallo aapjes van ons!

Wij hebben met vele van jullie ons filmpje gedeeld, dus bij deze nog een kort verslagje als toevoeging:

Vanuit Banjarmasin hebben we de bus gepakt naar Kumai. Eerst zaten we in een mega oude lokale bus, zonder airco op een harde stoel. Maargoed, je hebt weinig te kiezen heh?! Gelukkig duurde de rit maar 4.5 uur!

Toen mochten we maar liefst 3 uur wachten op een busstation, waar niemand was. Werkelijk, geen winkel niks. Boeken lezen is echt onze redding op dit soort momenten!
Dan komt er van zelf weer een busje de hoek om die je verder brengt.
We mochten vervolgens nog eens 14 uur in de bus naar Kumai.
We kwamen daar om 1.3o uur aan en werden opgehaald door de eigenaar van het hotel, waar we ook de jungle tour hadden geboekt.
Heel relaxed, want we waren best gebroken van de reis en konden in 1 keer door naar bed. Het hotel was heel mooi voor Kalimantanse-begrippen: goede bedden, airco en eigen douche en toilet(fijn!).

We mochten ook lekker uitslapen, want de boot zou pas rond elf uur vertrekken. Al onze bagage ging gewoon mee en onze gids Aria vond het zelfs geen probleem mijn backpack te dragen.
De mensen in het dorp van Kumai waren wederom enorm sociaal en vriendelijk. Het zwaaien en toeteren was hier nog steeds van toepassing, maar hier komen duidelijk meer blanke mensen.

In de haven lagen 7 boten, alleen al van onze tour-organisatie. Wij hadden een boot voor ons zelf , met 1 vrouwelijke kok, 1 gids, 1 kapitein en nog een hulpje. De gids was de enige die een beetje engels sprak, maar iedereen heeft super goed voor ons gezorgd. (handen en voetenwerk doet wonderen). De kok was bijna het beste van de tour, De hoeveelheden kregen we niet op en het was zo enorm lekker.
Alleen daarom zou ik deze trip al aanraden haha!

Overdag hebben we kunnen genieten van apen zoals: Makaken, de fantastische orang-oetangs, gibbons en zilver langoor apen.
Ook hebben we een krokodil gezien, maar die was er ook vrij snel weer vandoor vanwege het harde geluid van de motor van de boot.
Ook zijn er veel insecten die we van thuis kennen, alleen zijn ze hier groter en hebben ze vaak meer of andere kleuren.
We sliepen op een matras midden op de boot, waar in de avond een klamboe overheen wordt gedaan.
De eerste nacht heb ik gruwelijk slecht geslapen, al die dierengeluiden en beestjes om je heen. Ik was alleen maar panisch aan het kijken of ik niet werd aangevallen. De hulp en de gids houden redelijk de wacht en knipperen met zaklantaarns om apen en andere dieren weg van de boot te houden. Ook lig je een stukje van de kant af, zodat er zo min mogelijk beestjes langs komen.
Ik ben 1 keer de wc uitgerend voor een veel te harige en grote spin die achter de deur vandaan kwam. Valt mee toch?
Hij was overigens 1 minuut later dood, want onze gids sprintte meteen het hok in met insectenspray. "Luguber", maar blijkbaar een normale handeling bij hysterische vrouwen.
We hadden dus een wc en ook gewoon een douche aan boord, best luxe! We konden wel maar op bepaalde plekken douchen, waar het water redelijk schoon was. Soms heb je veel modder en zand en moesten we dan eerst een stukje varen. Water komt dus gewoon met een pompje uit het het water, maar functioneert allemaal prima.

De orang-oetangs in het echt zien was het meest indrukwekkende van onze reis tot nu toe. De apen hebben iets menselijks en zijn heel rustig van aard. Leg wat bananen op een plekje neer en heb geduld, want ze komen vanzelf een keer naar beneden. Alles gaat in een rustig tempo en heel beheerst gaan ze van boom naar boom.
Apen zoals een makaken of de gibbons, gaan bijna te snel voor je camera. Gezellige boel in die Jungle!

Vanwege het laagseizoen was het ook hier weer super rustig en hebben wij genoten van het varen met de boot. Overal is wel wat leven te zien en natuurlijk ook de mooie natuur.

Na de tocht zijn we nog lekker een nachtje in dat hotel in Kumai gedoken, om nog even te genieten van wat luxe!
Vliegtuig gepakt naar Pontianak. Was weer hilarisch allemaal. We kwamen op de luchthaven aan van Kumai. Werden vriendelijk begroet en duidelijk wist iedereen al dat er maar twee buitenlanders op de vlucht zouden zijn. Het vliegveld was Super-duper klein en we mochten meteen onze bagage afgegeven. We hadden 20 kilo teveel, maar dat was geen probleem en we hoefde ook geen paspoorten te laten zien, want wie konden anders nog Roos en Frank zijn?
Ook de douane was een grap..maar wat maakt het allemaal uit heh? ^_^
We liepen de poortjes door en konden meteen gaan zitten, want dit was ook meteen de wachtruimte. De koffie die ik in gedachte had was ook niet mogelijk, want je kon hier helemaal niks kopen.

Voor ons neus landde een klein mini vliegtuigje. Dit konden we vanuit onze stoel zo zien. Er konden max 50 man in. De deuren gingen open en we mochten lopen, Ja LOPEND naar het vliegtuigje. Was nog best een nieuw ding ook en kregen lekker wat te drinken met een koekje.
Gezien er weinig wegen zijn naar Pontianak functioneert dit als een soort van bus. We gingen dan ook na 35 min alweer naar de eerste stop. Een deel van de mensen stapt uit, komen weer nieuwe bij en zo vlieg je verder. Wij mochten er bij de 2e stop uit vandaan en kwamen ongeveer 2uur later op het busstation van Pontianak aan. Vanuit daar hebben we de bus naar Kuching gepakt, wat ongeveer 10 uur duurde.
En daar zijn we dus nu! Het is de hele week duur vliegen en volgens de locals is het bus en boot vervoer een jarenplan hier. We blijven tot zondag in Kuching en zitten in een guesthouse bij een oude dame en heer die echt te schattig zijn en super goed Engels spreken.
In Kuching is bizar veel te doen qua wandelen, hiken, zwemmen en het centrum is ook enorm groot. Wij gaan ons prima vermaken hier en updaten jullie rond het weekend weer!

A.s zondag vliegen we overigens naar "Mulu", Dat is een national park waar je alleen naar toe kunt vliegen. De internetplaatjes zijn het kijken waard. Heel veel zin in!

Liefs.