Op outdooravontuur langs de Donau in zuidwest-Duitsland

Wandelen door bos en langs de Donau

De frisse boslucht komt ons tegemoet als we over de drempel van Berghaus Knopfmacher stappen. Een wegwijzer met een blauw en groen golfje valt meteen op. Deze markering zal ons ruim 15,5 kilometer langs de Donau leiden. We volgen het bospad naar een bloemrijke weide, waar niets dan een koor van krekels klinkt. Centimeters hoge wijngaardslakken kruipen langzaam over het pad, terwijl een grote roofvogel over de velden vliegt. De bordjes leiden ons naar uitkijkpunten waarop we de felsen, hoge rotsen, langs de oevers van de Donau goed kunnen zien. In het dal slingert de Donau, die hier een smal, kabbelend riviertje is, tussen groene weiden en beboste heuvels. Op de plateaus aan weerszijden van de rivier staan een kasteelruïne, een perfect gerestaureerd kasteel en een kluizenaarskapel met kleurrijke raampjes.

Na enkele kilometers aan de ene oever gelopen te hebben, dalen we af om de rivier over te steken. Kilometerslang lopen we zonder een mens tegen te komen door afwisselend loofbos en af en toe een open veld. Oranje en witte vlinders dansen boven de velden en op een halve vierkante meter tel ik zo vijf verschillende paarse bloemsoorten. Langs het gerestaureerde kasteel dat als een baken boven het dal uittorent, dalen we af naar het restaurant Jägerhaus. Geweien aan de muur, een dierenvel aan de schuur en een opgezette vos in de hal. Je hoeft je hier tijdens het wachten op je verfrissing niet te vervelen. Opgefrist lopen we het laatste stukje naar Berghaus Knopfmacher, waar we onze spieren verwennen in de sauna en het zwembad op het dakterras.

Kanoën langs felsen aan de Donau

Een vrolijke buschauffeur brengt ons van het Berghaus Knopfmacher naar het dorpje Beuron, waarvan het klooster meteen opvalt. Hier nemen we de trein naar Hausen im Tal, waar al een tweepersoonskano van Donautal Touristik op ons ligt te wachten. Met onze spullen in een geleende waterdichte zak en ons bovenlichaam in een zwemvest stappen we aan boord. Al na een paar honderd meter varen peddelen we onder imposante felsen. Delen van de rotswand zien eruit als pilaren met een spitse top, die ergens in de lange geschiedenis losgeraakt zijn van de rest. Er staat weinig stroming in het water, zodat we de kano even rustig stil kunnen laten liggen om deze bijzondere kalkrotsformaties in ons op te nemen.

In totaal varen we 15 kilometer over de jonge Donau. Geen moment hoeven we ons te vervelen. Niet alleen de rotsformaties blijven verrassen, ook de wildlife stelt niet teleur. We varen langs een zwanenstel met zeven jongen en andere watervogelfamilies. Nadat we vijf keer een blauwe flits over het water zagen schieten, zien we eindelijk een stilzittende ijsvogel. Op een paar meter afstand, met een glimmend visje in zijn bek. Metallicblauwe beekjuffers fladderen over het water. Op drie punten trekken we de kano het land op om een vistrap te omzeilen. We maken van de gelegenheid gebruik om te picknicken en onze hardwerkende schouders en armen te ontspannen. Ze brengen ons toch maar even door dit prachtige natuurgebied.

Fietsen door het bos en tussen de velden

Na de Donau in traag tempo ontdekt te hebben, stappen we in Beuron op een e-bike van fietsenwinkel Buck. We volgen een grindpad langs de Donau het dorp uit. Wij volgen de bordjes met een 4, die één van de Genusstouren in het gebied markeert. Elk van deze routes is vernoemd naar een gerecht en loopt langs meerdere horecagelegenheden. Onze Rostbraten Runde vormt een 55 kilometer lange ronde vanuit Beuron.

Aan het begin en eind van de route fietsen we langs de Donau, die hier zo kalm is dat de hoge rotskliffen er perfect in weerspiegeld worden. We verlaten het open dal voor een stijgend grindpad door het bos. Dankzij de elektrische aandrijving kan ik zonder brandende kuiten genieten van het vogelconcert en de vele tinten groen. Na het bos rollen we door stille dorpjes, zoals het fotogenieke Messkirch, en door glooiende landerijen. In het bloemrijke gras scharrelen twee vosjes en de oren van een ree komen nog net boven het korenveld uit. Zeven roofvogels cirkelen boven een maaiende boer en verderop doen vier ooievaars zich tegoed aan de kleine dieren die bij het maaien verstoord zijn.

We maken een uitstapje naar kasteel Wildenstein, dat op een heuvel boven de Donau ligt. Het witte gebouw dient nu onder meer als jeugdherberg en startpunt van informatieve wandelroutes. Op de parkeerplaats staat een informatiekiosk waarin ik leer over de aanwezigheid van de lynx in dit gebied. Deze grote katten worden zelden gespot, maar dankzij wildcamera’s en sporen in de sneeuw hebben ze minder privacy dan ze zelf waarschijnlijk denken. Onderweg naar de fietsenwinkel houden we onze ogen goed open, maar de grote kat laat zich natuurlijk niet zien. Op het terras proosten we met een ijskoud drankje op een gevarieerde fietstocht.

Overnachten en eten in het Donaubergland

Na een inspannend outdooravontuur wil je natuurlijk wel goed eten en lekker slapen. Wij deden dat de eerste twee nachten in Berghaus Knopfmacher nabij Fridingen. Vanuit onze ruime tweepersoonskamer met eigen badkamer keken we uit over het Donaudal. Gasten mogen gebruikmaken van de wellnessfaciliteiten van het hotel. ‘s Avonds geniet je van heerlijk eten, waarbij er voldoende opties voor vegetariërs en veganisten zijn. De Schwäbische Maultaschen, een lokale specialiteit van gevulde deegwaren, is een aanrader.

De twee volgende nachten logeerden we in ‘wijnvat’-accommodatie van Camp im Donautal in Beuron. Elk vat bevat twee comfortabele bedden en twee bankjes die omgebouwd kunnen worden tot extra bedden. Door de ramen in het houten interieur kijk je uit over het dal van de Donau. In het rustige dorp vind je meerdere horecagelegenheden, waaronder het informele eetcafé Drahtesel en het iets luxere restaurant Pelican.

Meer inspiratie en informatie voor je bezoek aan het Donaubergland vind je op www.donaubergland.de.