27 augustus t/m 9 september

Dus.. voordat we zondag naar Greyton gingen, zagen we ook in Genadendal de sneeuw. Wel helemaal op de topjes van de bergen, maar toch..

JAJA het is weer maandag. 27 augustus. Door de ui die ik in mijn kamer heb gelegd (tegen mijn verkoudheid), word ik heeeerlijk wakker in een kamer die ruikt naar frikandel speciaal.
Na Mind over Matter zijn we naar Greyton gegaan, in de hoop daar goede wifi te vinden. Dit was een leugen.. De wifi hier in Afrika werkt op momenten prima en op momenten gewoon niet. Dikke aanrader om alles wat je van tevoren denkt nodig te hebben, alvast in Nederland te downloaden!
De dag afgesloten met een dansje in de sportschool en eten bij Diede en Belma. Waar we ons overigens zelf voor hebben uitgenodigd. Yuup, this is how we do it

De dag erna bij L.R. Schmidt, waar ik de tissues helemaal opgesnotterd heb. Ik ben er inmiddels wel een beetje klaar mee.
Vandaag, woensdag, voel ik me weer een stuk beter. Gelukkig! Ik ben echt geen type om me ziek te voelen. Niet aan mij besteed. Nadat Ben en ik de dag zijn begonnen bij Heidi in de praktische vaardigheidsklas, hebben Rob, Danjel en ik gewandeld. Achter de Moravian Church is een pad die tussen de bergen loopt. Onderweg zien we heel veel ‘Dassies’ (lijken op grote cavia’s) en koeien. De baboons (apen), die er ook zouden moeten zitten, houden zich nog schuil. We lopen naast, langs (geen idee welke van de twee ik moet kiezen) en in een beekje. Jack Daniel (Dit is Damn Danjel en ik together) lopen lekker met de blote voetjes in de beek. SUPER goed voor mijn verkoudheid. TOP.

Nou donderdag 30 augustus. A day to remember. IK heb de auto uit de garage gekregen. Als jullie zien HOE smal het is en welke verrichtingen hiervoor nodig zijn, hebben jullie baie respek vir my. Dankie! Maar nu komt de volgende uitdaging. Bente en ik gaan naar Mind over Matter en samen met Celestine rijden we naar Greyton voor een huisbezoek. Nahhh… Hellingproef op en top. Yup, die heb ik na vandaag dus ook onder de knie (ik moest wel..)
Na het huisbezoek (de desbetreffende persoon was niet thuis) zijn we naar de bibliotheek in Genadendal geweest. Bent en ik hebben wat kinderboeken meegenomen om ons Afrikaans bij te spijkeren. We werden hartelijk toegelachen (of uitgelachen) door Grace, een vrouw die ons de boeken uitleende. Na het eten zijn we naar Diede en Belma gegaan voor weer eens een spelavond. Voordat we gingen vroeg Danjel of iemand Deet (muggenspul) wilde. Toen ik ditzelfde aan Bente vroeg was haar reactie: “Date?? Nee gek, ik wil helemaal geen date!!”. Dus dat, geen Deet voor deze meid.

Het is weekend, dat betekent tijd voor een huisfeest in Grabouw! Met een koelkast vol black label bier (bier waar de katers reuze van zijn..), hebben we zowat de hele avond stresspong gedaan (oftewel slapcup). Stresspong is een soort van bierpong, alleen dan met VEEL meer stress.. Ik zal niet verder in detail treden. Het was een mooie avond.

Back in Nederland hebben mijn vriendinnen vriendinnenweekend. En ja hoor, ik was erbij! Wat een schatten zijn het ook!! Tegelijkertijd in Nederland en in Afrika zijn. Wie kan dat nu zeggen? Na het stappen in Hengelo hebben ze mij helaas achtergelaten in de shoarma tent, dat is dan weer een beetje jammer hè dames….

Zaterdag 1 september: het is Lente! Met de pinkhouse ladies rijden we weer naar Genadendal. Daar reed ik dan en ik de verte zag ik een vogel. Die vogel.. die vogel kwam dichter bij en yup voordat we het wisten BAM, tegen de auto. Maar als een ervaren schakel-auto-rijder gaf ik geen kick en heb ik wederom mijn moppies veilig naar huis gebracht.
Vandaag hadden we een braai van Benny. Benny woont ook in de bergstraat. Nouu wat een braai. We wisten dat de braai eigenlijk op vrijdag was. Maar aangezien wij vrijdag in Grabouw zaten, heeft Benny ons voor de zaterdag uitgenodigd. Onze verwachtingen: We komen thuis, rond 15:00 gaan we naar Benny en hebben we een braai met een aantal locals. De realiteit: We reden Genadendal in. Benny zag ons en kwam de braai in plastic bakjes brengen. Dit was dus onze braai. Heerlijk in het zonnetje hebben we het kippenpootje opgesmikkeld.

Zondag: tijd voor SPA! Na het oude vertrouwde hardlooprondje, zijn we met de pinkhouse ladies naar Caledon gereden voor een dagje spa. Je had er ongeveer 6 verschillende baden met verschillende temperaturen.
Hoe sluit je zo’n dag af? Juist. Met de film Mama Mia op de bank.

Het is maandag. Dat betekent back to work!! Naja work.. we gaan naar Mind over Matter terwijl er geen cliënten zijn. Zo gaat dat hier af en toe. Maar ik zal even uitleggen waarom de cliënten er niet zijn. Ze komen altijd met een busje. Ongeacht waar ze wonen. Loopafstand of niet, iedereen wordt opgehaald. Dit busje moet helaas naar de reparatie all the way in Kaapstad en aangezien de kokkin uit Greyton komt (+/- 7 km van MoM af) kunnen er géén cliënten komen, want ja .. er is geen eten.
Maar zo ijverig als we zijn, hebben we flink gewerkt aan onze opdrachten voor de minor. We zijn nagegaan wat voor indrukken we inmiddels al op hebben gedaan, welke interpretaties hier bij horen, maar vooral hoe de locals de gebruiken en gewoonten van Zuid-Afrika beschrijven. Ik vind het zo bijzonder dat ik me hier zo snel op mijn plekkie voel. Echt wennen aan de plek waar we zijn had ik niet. Het enige waar ik naar verlang, vooral tijdens het uploaden van mijn blog (…!!..), is goede wifi. Mijn geduld wordt op meerdere vlakken getest.

Ohja waar ik (en Rob en Ben) ook nog enorm aan moet wennen is het alarm dat we op het huis hebben staan. Het is ons namelijk al zo’n 10 keer gebeurd dat we vergeten het alarm uit te zetten voordat we de deur open doen. Wat gebeurt er dan? Nou.. het alarm gaat af en de politie en Lizelle krijgen hier meteen een melding van. We appen Lizelle dan meteen met de melding dat er geen alarm is. Tot nu toe is er dus ook nog geen politie op de stoep geweest, maar vandaag was het raak. Een politieman, met gouden tanden, kwam even checken of alles goed ging. Zeker? Jaaa zeker! OEPS..

Joee, already een maand hier in het mooie Zuid-Afrika. De tijd gaat hier ZO snel. Het voelt nog niet echt alsof ik hier al bijna een maand ben. 08:00 worden we op stage verwacht, dus de wekker gaat rond 07:00 (en of course even wat snoozen). Maar inmiddels is het wel al licht als ik opsta. Dat was een aantal weken geleden nog niet zo rond deze tijd.
Bij L.R. Schmidt hebben Ben en ik overlegd waar we de komende tijd mee aan de slag gaan. We zien dat het concept van de praktische vaardigheidsklas van Heidi aardig goed loopt. We zijn tot de conclusie gekomen dat we verder willen gaan op dat wat de vorige studenten hebben achtergelaten. We hebben het hier met verschillende docenten over gehad. Sommige studenten van de

vorige lichting hebben een bullying program opgezet. Tijd om hier eens naar te kijken en naar mogelijke vervolgstappen.
’s Middags hebben we NIET hardgelopen. Helaas, helaas. Nee we hebben onze tijd besteed aan het bekijken van activiteiten voor onze aankomende vakantie (28 september t/m 7 oktober)

De dag erna zijn Bente en ik meteen naar de Vice Principal, Alex, geweest. Om onze ideeën voor te leggen. Hij was enthousiast en wilde meteen meedenken aan een mogelijk aanpak. Super! Het pesten is een groot issue op school. Sommige leerlingen komen zelfs niet naar school, omdat ze gepest worden.
Vandaag hebben we geobserveerd in drie verschillende klassen. Twee keer in een klas van grade 3 en in grade 4. De aanpak van de docenten is zo verschillend. De ene heeft een stok vast (!!), de ander hoeft alleen al te kijken en dan is een leerling stil, weer een ander schreeuwt alles bij elkaar etc. etc.

Donderdag 6 september, zijn Bente en ik voor de laatste keer naar Home Based Care geweest. We hebben ons telefoonnummer achtergelaten, aangezien we het werk wat ze doen evengoed super interessant vinden. Maar het is te veel om drie projecten in 4 dagen te doen. Vandaag zijn we met Phillipa op pad geweest. Met drie man sterk zijn we op bezoek geweest bij mensen op de Bergstraat en wat we gezien hebben was weer eens

verbazingwekkend. We begonnen bij een familie waar een vrouw woont met haar moeder, haar zwangere dochter en haar twee kleinzoons. Haar moeder vergeet constant haar pillen, wat super slecht is aangezien ze diabetes heeft. Haar dochter is zwanger van haar derde kind en al haar kinderen hebben andere vaders. Weer bij een ander huis zat een vrouw alleen voor de tv. Ze heeft ooit een tia / herseninfarct gehad, waarbij ze daarna nooit goed geholpen is. Ze kan niet meer lopen en haar dochter werkt fulltime. Wat gebeurt er dus? De dochter zet haar moeder voor de tv neer met een trommel met boterhammen, pakje sigaretten en twee literpakken met water. Rond 6 uur is haar dochter weer terug, dan krijgt ze avondeten en wordt ze naar bed gebracht. Bijna elke dag hetzelfde.

06:45. ZO vroeg ging de wekker, terwijl het weekend is. Maar met een doel: Robbeneiland! Als een speer rijden we naar Grabouw, waaar onze kameraden zeker nog niet klaar zijn. Ik word gedropt en mijn dorpsbewoners gaan alvast richting Kaapstad.
Nou, ik op pad met de Grabouwers. Wat een avontuur. De tickets van Robbeneiland kregen we niet gedownload, ze moesten eigenlijk nog een nieuwe autoband ophalen en dit alles terwijl ze maar (pak m beet) 4 uur geslapen hebben. Respect. Maar we zitten hier in Afrika en dat betekent, “Alles sal reg kom!”. 11:00 sharp, zitten we in de boot richting Robbeneiland. We hebben het gehaald!!
Op Robbeneiland kregen we een rondleiding door een ex-gevangene. De foto van de cel, is de cel van Nelson Mandela.
En weer, heeeen en weeer, met de boot terug. Waar we meeten met de rest van de groep. Hup door naar Stellenbosch, waar we zijn gaan stappen. Nah, het eerste wat ik dacht (en volgens mij ook zei) toen we de club (Catwalk) ingingen was: “wat is het hier wit”. Ondanks dat we een heerlijke avond hebben gehad, vind ik het stappen in Kaapstad leuker. Ik denk dat dit komt omdat ik me dan meer in Afrika voel dan bij het stappen in Stellenbosch.

De volgende morgen.. 10 uur met de uber richting Franschhoek. Als echte diehards zitten we rond 11:30 al aan onze eerste wijn. Want, we joinen de wijntrein! Ge-wel-dig. We werden vervoerd met een busje, tram en tractor door een fantastische mooie omgeving. Na 5 stops en dus na een kleine 20 kleine glaasjes wijn verder, was dit wijntrein avontuur voorbij. Een vest minder, maar een mooie ervaring rijker. Zeker de moeite waard.
Powernappen in ons hostel EN DOOOR. Bij Cubaña Latino Caffe zijn we geëindigd, waar ook een aantal bekenden van de Grabouwers waren. 01:00: Sjaak is helemaal klaar.

Zondag 9 september. Afscheid van Lisa en Miriam. Deze meiden hebben de laatste aantal weekenden samen met ons doorgebracht. Het was gezellig dames! Tot in Nederland.
Na redelijk wat uurtjes slaap rijden we weer richting Genadendal.

Nu zit ik hier aan de keukentafel dit blog af te maken. Zondag is weer een heerlijke rustdag. Een rondje hardlopen staat nog op de planning, aangezien dit deze week nog niet gebeurd is.

Dit was het weer voor deze keer. Tot de volgende!!

x