White and famous

Allereerst wil ik jullie voorstellen aan onze chauffeur. Zijn naam is Samavanan. Deze mooie naam kan ik niet onthouden en daarom noem ik hem Harry. Voor mij makkelijk te onthouden, ik noem namelijk wel vaker iemand Harry ;-)
Harry houdt van pittig rijden. Nou, dat komt mooi uit want Eddy houdt daar ook wel van. En Harry vindt het irritant als er een voertuig voor hem rijdt.
Zondagochtend gaan we op pad met Harry en zijn Toyota, een goeie luxe auto met een prachtig ruim uitzicht naar buiten, Lucky for us. Al gauw merk ik dat ik maar beter de gordel om kan doen, want af en toe komen de koplampen van de naderende vrachtauto's wel heel snel dichtbij. Wat is de tactiek vraag je je dan af. Nou eerst heel relaxt bumperkleven, dan vooral geen knipperlicht aan doen, maar wel toeteren dat je eraan komt, vervolgens duw je je tegenligger aan de kant (figuurlijk) en voilá, je hebt je voorligger ingehaald. Gelukkig, wij hoeven ons niet druk te maken want wij hebben vier engeltjes op de wolken boven ons die over ons waken. (Nu even serieus, natuurlijk hebben we Harry gevraagd om "normaal" te rijden.)

White and famous:
Ja wit dat zijn we zeker, maar sinds kort ben ik beroemd. Voor nu alleen hier in India. Ik schud mensen de hand, wuif naar ze, ga met ze op de foto, maak een praatje en krijg een warm gevoel als de gids mij vertelt dat een aanraking met een white lady ze in de toekomst geluk gaat brengen. Nou, dat gun ik ze van harte! In de omstandigheden waarin ze hier leven verdienen ze alle geluk van de wereld.
Hoe de kleine kinderen naar zwarte piet kijken zo kijken de kleintjes hier naar mij Manuela de witte piet. Maar ook naar Eddy, hij is zo groot in hun ogen. De mensen hier zijn zo klein dat ik zelfs een giant ben. Zo grappig. Eddy en ik lachen de hele dag om alle tafereeltjes die zich constant voor onze ogen afspelen. Echt te veel om allemaal op te schrijven.

De Highlights van de afgelopen dagen:
- We hebben meerdere tempels bezocht op verschillende plekken. Klinkt saai maar echt iedere tempel heeft zo zijn eigen verhaal, maar vooral de architectuur is schitterend. Zo bijzonder; bijvoorbeeld de BIG tempel in Tanjore. Om deze te kunnen bouwen hebben ze eerst een hellende weg van 6 km lang aangelegd. Toen hebben ze een rotsblok van ongeveer 80.000 kg omhoog geduwd naar de top vsn de tempel met olifanten e.d. toen de rotsblok eenmaal stond hebben ze van boven naar beneden deze de tempel uitgehouwen met de mooiste sculpturen. Waanzinnig hoe ze dit hebben kunnen maken in de 11e tot 13de eeuw. Echt vakwerk!

Dan de Horsetempel: een straatje in de natuur van ongeveer 100 meter met aan weerzijde keramieken beelden van paarden. De weg eindigt bij een grote heilige boom. Niks bijzonders verder, echter het plekje was leuk Eddy en ik waren er alleen. Zo geheimzinnig opeens een klein oud mannetje die ons zegende met rood en wit poeder op ons voorhoofd. Zo'n aardig lief kereltje. Hij sprak geen Engels maar wij snapten wat hij allemaal bedoelde. (zie foto) Van heinde en ver komt men naar dit plekje om een wens doen en als deze wens uitkomt dan laat je een keramieken paard maken en offer je deze aan deze heilige plek. Dus wie weet moeten wij ooit nog eens terug om een nieuw paard te doneren :-) Ra Ra wat onze wens was....

- We zijn naar een lokale Silk fabriekje geweest (heel klein in een huisje) tja ook weer een sjaaltje gekocht, (net alle sjaaltjes in de zak van max gestopt) ach ja, wat maakt het uit!
- Onderweg zijn we gestopt bij een paar locals die tegels maken, hand made, echt een geniale werkwijze; de vrouwen waren niet zo blij met ons want het was rondom lunchtijd;
- Ook zijn we onderweg gestopt bij een familie die cashewnoten zelf branden. En natuurlijk een zakje gekocht, ze waren heerlijk!
- Vandaag de lokale markt in Madurai bezocht met een fiets riksja. Kleurrijk en wat een chaos, geweldige foto's kunnen maken en ook hier weer heeft deze Maxima de nodige handjes geschud.

Onder de categorie Picture It:
- Je zit in een restaurant en bestelt een halve liter bier en twee glazen. De ober brengt de bestelling, twee theekopjes en een porseleinen theepot. Je kijkt elkaar aan en wilt meteen zeggen dat je dit niet besteld hebt. De ober kijkt geheimzinnig om zich heen en vertelt dat de halve liter bier in de theepot zit. Omdat ze geen alcoholvergunning hebben willen ze de klant toch tegenmoet komen. Wat een klantvriendelijk restaurant!
- Je bent een kip en zit in de legbatterij, Dat gevoel kennen wij niet. Nou hier in India kun je dit gevoel ontdekken door met de openbare bus te reizen, 100 man waar eigenlijk 50 kunnen zitten.

Wist je dat:
- men hier nog strijkt met een gietijzeren strijkijzer gevuld met brandend houtskool;
- de boeren het graan en de rijst laten drogen in de zon op t asfalt van de snelweg, en het verkeer er maar gewoon omheen moet rijden;
- er zebrapaden op de snelweg zijn;
- op iedere hotelkamer een flyer staat met SAVE THE PLANET, terwijl als je buiten komt, je struikelt over het plastic afval die wij er niet neer gegooid hebben;
- De voortplanting hier in een hoge paraatheid staat. In elke tempel staan wel tientallen beelden van een vrouwelijk geslachtsdeel met een mannelijk lid erop. Je kunt er niet omheen;
- een briefje van 100 rupies (€1,40) wisselen hier een probleem is;
- als een moeder en de baby tijdens de bevalling sterven er een poortje in de buurt gezet wordt. Dit om ervoor te zorgen dat de geest van moeder en kind daar blijft hangen en niet het hele dorp onveilig maakt;
- India tegenwoordig een regering heeft en geen koningshuis meer heeft. Maar dat er vroeger wel een koning ( werd 69 jaar) bestond die 2 vrouwen had en 100 concubines (minnaressen). Dat deze dames tussen de 18 en 24 jaar oud waren, na hun 24e konden ze vertr3ekken;

- dat deze koning alleen kinderen mocht hebben met zijn 2 vrouwen;
en dat als een van de andere dames zwanger werd van hem, zij vermoord werd.
- er meer mannen in India leven dan vrouwen. Dat dit komt doordat men liever een zoon krijgt dan een dochter. Een dochter kost geld (bruidsschat) en een zoon brengt geld op en worden ze er dus beter van. Hoe meer zoons hoe meer bruidsschatten;
- dat als er weer een dochter geboren wordt er speciale dames ingehuurd worden, die de baby dan een mengsel van allerlei zaden voeren zodat de baby aan een zogenaamde natuurlijke dood sterft;
- dit gelukkig allemaal langzaam begint te veranderen vertelt onze gids en het jammerlijk nog wel op het platteland gebeurd;
- als je moe bent je gewoon ergens waar plek is kan gaan slapen, al is het langs de weg, maakt niks uit. Iedereen stapt, rijdt of fiets om je heen (zie foto).

Gisteren onze eerste regenstorm met bliksem op ons dak gehad. Zo heftig en dan in het donker en we waren onderweg met Harry. Tja je snapt het al de gordels zatten weer goed vast!

Ik kan nog wel uren doorgaan met alles wat wij meemaken...

Tot over een paar dagen vanuit een nieuw bestemming. Dan rijden we richting de natuur!

Liefs E&M