Myanmar - het land van Buddha

Een nieuw land, een nieuwe belevenis. We zijn aangekomen in Myanmar - Het land van Buddha.

Yangon is de hoofdstad van Myanmar het vroegere Birma. Dit is onze eerste bestemming in dit enorm religieus land, waar wederom de Moslims, de Christenen en de Boeddhisten samen leven. Ik dacht in goede harmonie maar we begrepen van andere Nederlandse toeristen dat zij vernomen hadden dat ook hier onenigheden ontstaan tussen de boeddhisten en de moslims. En dat er inmiddels meerdere "koppen" gerold zijn.....als toerist merk je er niks van en de media blijkbaar ook niet, maar het schijnt dus wel waar te zijn.

Onze gids in Yangon is MoMo, een wat oudere dame en ze spreekt goed Engels. Ze neemt ons de volgende dag mee naar alle highlights van deze geweldige stad. Wat hebben we allemaal gezien:
- het Kandawgyi lake; waar een gigantische boot helemaal in stijl (draken, goud, rood, bling bling) uitgedost. Dit is nu een restaurant en heeft blijkbaar een lange historie (die ik ff vergeten ben);
- De haven waar "the real life" te zien is; jongetjes die met een steentje Jeu de Boules spelen (voor geld), Longtailbootjes die dienen als veerbootje om mensen naar de overkant brengen; een cruiseboot die aangemeerd is en een soort Mississippi boot welke ook voor pleziervaart gebruikt wordt etc. etc. Naast de haven bezoeken we een lieflijke pagode waar schildpadden leven en die door de monniken verzorgd worden. Ik, zou er als schildpad niet willen wonen. Allemaal op een kluitje, vies water en geen plek om lekker van het zonnetje te genieten. Nee dank je...maar goed ik heb het geluk dat ik geen schildpad ben! Verder spelen zich in dit complex weer allerlei tafereeltjes af. Jongelui die een buddha aanbidden en allerlei gekke kunstjes vertonen zoals geld in de hand van buddha leggen, dan bidden op de knieën, dan weer staan, rondjes draaien, handen kussen. En dat allemaal om hun wens werkelijk te laten worden. Ik overweeg om deze kunstjes na te gaan doen zodat mijn wens ook zal uitkomen. Nee, toch maar niet, om kunstjes te gaan doen gaat wel wat ver. We doneren een geldbedrag en zeggen dag tegen deze buddha en zijn vrienden.
- Het independence monument welke in 1948 gedoneerd is i.v.m. de onafhankelijkheid. Ik kom er achter dat niet alleen NL maar ook "Great Britain" de halve wereld in bezit had vroeger.
- Het nationaal museum van Yangon waar de hele culturele historie te zien is. Vier verdiepingen historie... Wij zijn geen museumbezoekers en wilden deze

excursie dan ook skippen maar MoMo vertelde zo enthousiast dat we er toch naar toe gegaan zijn al was het om haar een plezier te doen. Na de eerste verdieping houd mijn pootje er mee op en krijgt Eddy de privileges om met MoMo verder alle verdiepingen af te struinen ;-) Soms komt je handicap goed uit...

Na een middagdutje aan het einde van de dag bezoeken we - The Shwedagon Pagode -dé bezienswaardigheid van Yangon en hét beroemdste en mooiste tempelcomplex van heel Azië. En dat klopt we hebben onze ogen uitgekeken. Wat een sfeer en wat een hoop geld is hier aan uitgegeven. De grootste en tevens mooiste tempel bestaat uit allemaal kleine puur gouden tegeltjes die per stuk 600 dollar waard zijn. En geloof mij het aantal tegeltjes zijn ontelbaar. De top is voorzien van een gouden paraplu met daaronder een 76 karaats diamant, honderden ringen en andere sierraden met de mooiste edelstenen op kleur gesorteerd. Zodra de zon onder is wordt het hele complex omgetoverd in een licht festijn zodat alle tempels goed tot hun recht komen. Waanzinnig mooi maar ook maf als je ziet hoeveel geld mensen uit Myanmar zelf doneren aan dit complex of aan hun favoriete religieuze plek. Echt absurd. Het Boeddhisme is een manier van leven zegt man. Ze doneren vaak (geld, bloemen, voedsel, kleding voor de monniken) in de hoop dat ze zelf of hun naasten een goed en gelukkig leven krijgen, en/of een wens uitkomt of als ze een goede daad gedaan hebben. Wij westerlingen zullen nooit 100% begrijpen hoe deze mensen denken en leven. Maar proberen down we en een bezoek aan dit complex was zeker de moeite waard!

De volgende dag gingen we zelf op pad in deze grote stad. In de buurt van ons hotel lag de grote bekende Scott market. Op deze markt verkopen ze echt alles: kleding, sierraden, tasjes, nep wimpers, haarstukken, etc, ect. We verheugden ons op' t shoppen vooral Eddy -my personal shopper - We hebben er niks gekocht maar alleen de sfeer op zo'n markt was leuk. Het leukste product wat ik gezien heb was de onderbroek met ingebouwde siliconenbillen, gelukkig heb ik deze niet nodig ;-) Echter wat ik graag had willen kopen hebben we niet gevonden - een typisch schilderij - helaas het schilderij welke we mooi vonden kostte 2000 dollar. Haha dat betaald toch niemand op een markt... wij in ieder geval niet!. Ook bezochten we the Chinees market. Op deze markt draait alles om het eten, eten en nog eens eten. Gefrituurde krekels, organen van de kip, vissenkoppen, darmen van een of ander diersoort ga zo maar door. De mensen staan er voor in de rij! Ook kun je er eten, er zijn volop tentjes waar ze de gerechten voor je klaarmaken. Leuk om alleen maar naar te kijken. In Yangon eten de mensen veelal op straat, de hele dag door. Restaurants zijn er bijna niet te vinden.

Tussen de marktbezoekjes door hebben we onze voeten 75 minuten laten masseren (voor € 3,75 pp) bij een kapper om de hoek. Om je een beeld van dit bezoekje aan de massagesalon te geven: de mensen in Myanmar zijn nog kleiner dan in India. En dus moeten wij ons vaak, zelfs ik, bukken als we ergens naar binnen gaan. Zo ook bij de kapper om de hoek. Achter het knipruimte was nog een ruimte waar ze je liggende de haren wassen. Daarachter was nog een ruimte (met een nog lager plafond) en daar was de massageruimte (gelukkig was er weinig licht want ik denk niet dat ik deze ruimte met daglicht had willen zien.) konden plaatsnemen in een van de riante fauteuils. Vooraf wilde ik nog even toiletteren, en dat was geen probleem. De toilet was in de ruimte erachter maar de weg moest eerst even vrij gemaakt worden. Toen de kust veilig was betrad ik de ruimte van 2 bij 2 meter en guess what zit daar een gigantische Malamute (soort) husky hond in een bench (mijn ouders hadden vroeger zo'n hond maar deze was echt gigantische groot.) Kun je voorstellen het was zeker 30 graden, ik vond het zielig voor die hond, gewoon dierenmishandeling. En over de toilet zal ik verder geen uitspraken over doen. De massage was verder uitstekend en hebben ervan genoten

Tot slot nog een klein voorvalletje in de categorie corruptie:
Onderweg naar een bezienswaardigheid worden we aangehouden door de politie. Onze chauffeur stak de straat over op een plek waar het niet mocht. (In tegenstelling tot India worden de verkeersregels in Myanmar wel streng nageleefd. Dat geeft mij enigszins rust en kan ik af en toe weer gerust gaan slapen.) Zijn rijbewijs werd ingenomen, maar na een praatje onder 4 ogen, en € 3,50 onder de tafel te hebben betaald konden we onze weg vervolgen en de chauffeur kreeg zijn rijbewijs weer terug. Dit is hier heel normaal, en iedereen weet dat het zo werkt en vind het prima dat oom agent aan het einde van de dag zijn zakken gevuld heeft.
Na een nachtje slapen is het weer tijd om verder te reizen. Op naar HeHo!