De trekking Gorepani Circle

De volgende dag vertrekken we na het ontbijt voor een bumpy ride naar Pokhara. Onderweg zijn er prachtige groene bergen, een rivier en een mooie valei. De mensen onderweg zijn veelal bezig met de rijstoogst of andere dagelijkse bezigheden. De vrachtwagens zijn met veel kleuren versierd.
's Avonds gaan we bij de busy bee eten en maken we ons klaar voor de trekking.

Op 26 oktober vertrekken we vanuit Pokhara met de bus naar Nayapul waar de start is van onze trekkingtour. Na een toch door de prachtige bergen met hier en daar wat huisjes en mensen, muilezels en heel veel verschillende soorten vlinders, komen we na een tocht in de hete zon aan op onze overnachtingsplek. Hier hebben we voor het eerst daal bhaat gegeten, de nationale schotel.

We komen na enkele uren aan in Tirkedunga waar op 1540 meter ons guesthouse ligt. Het laatste stuk heb ik met Ellie gelopen, omdat ze ziek is en het wat moeizaam gaat. Maar ik wil ook langzamer lopen, want ik wil genieten van wat ik zie. Het is zo mooi! Het is ook geen probleem, want gids Sanjeed loopt voorop en Monica achterop in de groep. De dragers, 12 in totaal, lopen ertussen door. Het tempo in de groep ligt boven gemiddeld hoog. Maar ik laat me er niet door opjagen.
Ik heb nagevraagd hoe het eraan toe gaat in de bergen. Het is gebruikelijk dat mannen en vrouwen elkaar helpen, ook met huishoudelijk werk. Water is door de natuurlijke bronnen goed verkrijgbaar, al moet het voor ons westerlingen nog wel worden gekookt en gefilterd. Het eten wordt lokaal verbouwd of in het dal gehaald met ezels en kippen e.d. worden zelf gehouden. "Moderne" middelen hebben hun intrede gedaan zoals telefoon en televisie. Afval wordt naar beneden gebracht en gerecycled of verbrand.

27 oktober 2016. Vandaag na een goed ontbijtje de spullen ingepakt en om 7.30 uur op pad gegaan voor een zware tocht omhoog van 1500 meter naar 2850 meter. Er zijn veel trappen en ook stukken op en neer. Mijn spieren laten mij niet in de steek, maar mijn ademhaling moet ik af en toe reguleren. Het is alweer prachtig onderweg, dus ook ik neem ook mijn tijd om hiervan te genieten. We komen door een rododendronbos dat helaas niet in de bloei staat, maar ook prachtig is. Even na de lunch moet Ellie afhaken, zij is te ziek om verder te gaan. Echt vervelend voor haar. Een drager blijft bij haar en wij lopen door en komen uiteindelijk in Ghorepani aan waar we overnachten. Onderweg hebben we nog een rijstceremonie gezien voor een baby van 6 maanden. In het guesthouse zitten we lekker warm bij de kachel en krijgen er appeltaart en chocomel en 's avonds weer een daal bhaat. Ik ben blij met mijn nieuwe slaapzak, want hij is heerlijk warm.

28 oktober 2016. Vroeg op om half 5 om warm gekleed en met zaklamp de 400 meter klim door het donker te maken naar Poon Hill. Hier bewonderen wij met vele anderen de zonsopgang op de bergtoppen van de Himalaya de Dhaulagiri I, Nilgiri, Annapurna I en Annapurna South. Het uitzicht is onmogelijk vast te leggen op foto, maar ik waag vele pogingen. Na een tijdje gaan we weer terug naar de guesthouse voor een ontbijtje en daarna vervolgen we onze tocht door een prachtig rododendronbos. In Deurali hebben we een stop en doe ik een kleine aankoop. We vervolgen onze tocht en onderweg worden we aangemoedigd door muziek die de dragers maken. Na een totale klim vandaag van 1200 meter en een daling van 500/600 meter, komen we aan in Tadepani. 's Avonds na een heerlijke maaltijd bij de kachel, krijgen we bezoek van zingende buurtkinderen. Daarna barst het feest los en zingen we en dansen we Nepalees en Nederlands (polonaise en vogeltjesdans!).

29 oktober 2016. Het was gisteren heel gezellig. Ik heb heel wat afgedanst en gezongen. En ook de Nepalese wijn geproefd, een soort rijstwijn met heet water. Yak! Vandaag is het een heel stuk dalen. Eerst nog door een rododendronwoud, daarna steeds meer bebouwing en (terras) akkerland. Ook komen er steeds meer Sal bomen en bloemen met vlinders. Bij de theepauze heb ik voor mijn dochters wat souvenirs kunnen inslaan en ik gun zo de lokale koopman ook een centje. Het dalen is best pittig en ik ben blij dat ik van Katrien haar stokken heb mogen lenen. Tijdens de tocht blijven we met een klein groepje nog even op een boerenerf zitten. Het is genieten van de rust en de huiselijke taferelen. De twee kleintjes zou ik zo mee naar huis willen nemen. In het guesthouse wacht Ellie ons op, zij is intussen weer wat opgeknapt. Het wordt een gezellige avond met dansen voor het festival en rondom een het haardvuur.

30 oktober 2016. Na het ontbijt en het bedanken van onze dragers en Sanjeed met een fooi, is de laatste tocht van 2,5 uur langs de rivierbedding aangebroken. Hoewel het langs "de grote" weg is, zien we veel moois onderweg. Ook weer hoge schommels die er vanwege het festival zijn opgezet. Onderweg worden we weer door diverse kinderen begroet die dansen en zingen op "Recham Firiri" en het meedansen en wat geld voor snoepjes wordt beloond met een rode stip. Vanuit Nayapul gaan we weer met de bus naar Pokhara. Daar is iedereen voor het huis een versiering met lampjes aan het aanbrengen om de Godin van de welvaart vooral binnen te laten! Ellie en ik eten er ook onze lekkerste daal bhaat met een glaasje wijn in "Once upon a time".