Vietnam, Bali, Laos & Cambodja

Daar zit ik dan, 10.000 kilometer ver weg van huis, in Ho Chi Minh. We hebben de enorme reis overleefd.
Dinsdagochtend ging de wekker al vroeg: 04.30 uur. Uiteraard had ik bijzonder slecht geslapen en was ik bij het gaan van de wekker nauwelijks moe (lees: enorme zenuwen). Mama, Daan, Papa, Marie-Louise, Josse en natuurlijk Mark kwamen me uitzwaaien. Ook Suus had een hele delegatie bij zich. Na de bagage ingecheckt te hebben en een kop thee gedronken te hebben met zijn allen was het moment om écht afscheid te gaan nemen dan toch daar. Even moeilijk en lekker gehuild en goed geknuffeld om vervolgens door de security en naar de gate te gaan.
De vlucht naar Londen Heathrow was kort: slechts een uurtje. Op London Heathrow moesten we 4 uur wachten. De enorme Airbus A380 (ja Josse, het is écht een monster van een vliegtuig!!) heeft ons vervolgens met een prima vlucht naar Doha (Qatar) gebracht. Hij was tamelijk luxe ingericht: een eigen touchscreen-scherm om films, muziek, flightmap of camera's van het vliegtuig af te spelen. We hadden zelfs een lege plek naast ons, heerlijk languit zitten dus.

nynkelubberink

15 chapters

15 Apr 2020

Reizen & de eerste regels

August 02, 2017

|

Ho Chi Minh City

Daar zit ik dan, 10.000 kilometer ver weg van huis, in Ho Chi Minh. We hebben de enorme reis overleefd.
Dinsdagochtend ging de wekker al vroeg: 04.30 uur. Uiteraard had ik bijzonder slecht geslapen en was ik bij het gaan van de wekker nauwelijks moe (lees: enorme zenuwen). Mama, Daan, Papa, Marie-Louise, Josse en natuurlijk Mark kwamen me uitzwaaien. Ook Suus had een hele delegatie bij zich. Na de bagage ingecheckt te hebben en een kop thee gedronken te hebben met zijn allen was het moment om écht afscheid te gaan nemen dan toch daar. Even moeilijk en lekker gehuild en goed geknuffeld om vervolgens door de security en naar de gate te gaan.
De vlucht naar Londen Heathrow was kort: slechts een uurtje. Op London Heathrow moesten we 4 uur wachten. De enorme Airbus A380 (ja Josse, het is écht een monster van een vliegtuig!!) heeft ons vervolgens met een prima vlucht naar Doha (Qatar) gebracht. Hij was tamelijk luxe ingericht: een eigen touchscreen-scherm om films, muziek, flightmap of camera's van het vliegtuig af te spelen. We hadden zelfs een lege plek naast ons, heerlijk languit zitten dus.

De nachtelijke vlucht naar Ho Chi Minh verliep echter iets minder rooskleurig: veel turbulentie en slapen in een vliegtuig blijft toch echt niet mijn ding. Maar we zijn er, veilig en wel en dat is wat telt!

Vanaf het vliegveld zijn we opgehaald door een taxi van het hostel. In de 15-minuten durende rit hebben we al aardig wat regels van het Vietnamese verkeer geleerd:
- Toeteren is part of the job
- Als je 10 cm ruimte tussen je auto en je voor/achter/zij-ganger (ongeacht of het een auto of scooter is) hebt, is dat meer dan voldoende
- Belijning is voor de sier: rijbanen creëren ze ter plekke wel.
- Stoplichten zijn een richtlijn
- De straat op rijden kan altijd: ook als het eigenlijk niet kan.
- Tegen de richting in rijden doe je gewoon als dat handiger of sneller blijkt.

Morgen zullen we zien hoe we ons kunnen handhaven in dit verkeer. En dan zullen we vast nog wel wat meer regels leren kennen de komende dagen...

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.