Wij hebben het na 3 maanden weer koud!

De tijd gaat snel, te snel helaas. Nog een krappe maand en we zijn klaar bij Sao Mai Center. We hebben nu pas het gevoel dat we begrijpen wat de best manier van communiceren is of hoe de hiërachie werkt op onze stageplek. Op dit moment zijn we bezig met het afronden van de laatste opdrachten voor onze studie. Ook zijn we bezig met het afronden van ons project: de videofragmenten in elkaar zetten om zo de methodes die leraren in de klas toepassen over te brengen naar de ouders. Binnenkort hebben we een oudermeeting en daarna kunnen we ons project afsluiten.

De update van afgelopen weken is dat we ontzettend genoten hebben van het feit dat Tanne's ouders langs kwamen. Alles wat voor ons heel vanzelfsprekend is konden zij nu ook zien, hoe leuk! Kees en José hadden een Airbnb appartement gehuurd voor twee weken, dichtbij onze stage. Hier konden wij ook gebruik van maken en dit hebben we ook zeker gedaan! Voor het eerst weer gekookt, kaas

gegeten en op de bank gezeten met tv aan. Het voelde heel gek om weer zo huiselijk te leven. Het eerste weekend dat zij hier waren (11 & 12 november) hebben we nog volop met onze korte broeken en slippers kunnen rondwandelen. Die tijd is nu even voorbij, we hebben zelfs jassen aan met een sjaal om en het voelt zo gek! Het weekend daarna zijn we met zijn vieren naar de Temple of Literature geweest en zijn we op de Lotte Tower geweest. De Temple of Literature is een grote tempel waar de eerste universiteit geweest in Hanoi. Dit was zelfs eerder dan de universiteit in Nederland. Dit historische feitje hebben wij van het tv programma 'Erica Terpstra op Reis', een aflevering over Vietnam die een aantal weken geleden op tv was in NL (Een leuke aanrader om terug te kijken, hoewel we zelf vinden dat we het natuurlijk beter hadden gekund) De Lotte Tower is hét gebouw in Hanoi waar je gewoon een keer geweest moet zijn, met heel mooi uitzicht over de hele stad op verdieping 65.

De dag daarna was de grote dag: de Vietnamese bruiloft. We hadden er echt zin in, vooral omdat we ons mooi konden maken in onze Vietnamese jurken. De trouwerij was buiten de stad, we hadden een taxichauffeur gefixt en dit was maar goed ook.. Anders konden we het nooit vinden. Aangekomen waren we echt twee celebrity's van het dorp. De bruiloft was heel kitscherig aangekleed; veel glitter en kermisachtige lichtjes. Het begon met de ceremonie waar het paar elkaar de ring geven. Dit ging allemaal erg snel. We mochten tegenover het bruidspaar zitten, wat ook veel te overdreven was. (de

helft van de mensen moest staan omdat er heel weinig plek was) Daarna moest iedereen nog met ons op de foto, aandacht die we enig zins ongemakkelijk vonden.
Het tweede deel van de bruiloft was een lunch. Hierbij werden we aan een tafel gezet met allemaal lekker eten en een aantal familieleden die Engels spraken. Het was de bedoeling dat we alles proefden, vooral de rijstwijn (beter gezegd de wodka). Alle mannen wilde met ons een shotje nemen, dus er werd om de 5 minuten geproost (moot, hai, ba, jo!). We zeggen 'de mannen', omdat de vrouwen na een shotje stopten met drinken. De mannen daarentegen gingen door tot ze allemaal stomdronken en rood aangelopen waren. Na de lunch gingen we naar huis en gelukkig konden we nog lopen naar de taxi. Aan het einde van de dag heeft Tanne nog een heerlijke massage gedaan met haar ouders. Deze werd gegeven door blinden, erg bijzonder dus.
De volgende dagen is Tanne nog met haar ouders naar Halong Bay

geweest. We hebben geslapen op een boot, ook een nieuwe leuke ervaring. Helaas was het erg toeristisch, en ja, ook weer koud. Maar we hebben er een hele leuke tijd van gemaakt.

Afgelopen weekend zijn we naar Ba Vi National Park geweest. Anne had op Quest andere studenten ontmoet en we mochten met ze mee op scooters. Samen hebben we een berg op gereden en daarna nog een hele boel trappen genomen (de Vietnamezen schijnen er van te houden om bij elke toeristische attractie trappen neer te zetten, misschien is het een hint?) Bovenaan was een prachtig gedecoreerde boeddhistische tempel die te zien is op de foto. Het was heel leuk en gezellig, maar we zijn wel helemaal dood gevroren terwijl het 'maar' 16 graden was. Dat klinkt voor de iedereen nu in Nederland vast raar, hier voelt het echt als hartje winter thuis. We kijken er onwijs uit naar wanneer onze zusjes hier zijn om samen naar het warme zuiden te verkassen!