Pfff, wat een klap. Aangekomen in Nederland, en nu gaat de wekker om weer te gaan werken. De westerse slavernij is weer begonnen: om dezelfde tijd opstaan, werken, om dezelfde dag thuiskomen, eten en slapen. Elke dag opnieuw. Ik heb het echt ontzettend naar mijn zin hoor op mijn werk, maar die gedachte kan me nu even niet op de been houden. Ik doe de gordijnen open en zie mijn eigen prachtige Romeinse woonwijk, maar zelfs daar kan ik op dit moment even niet van genieten.

Gisteren had ik mijn droomreis, waar ik jaren over gedroomd heb. Het wakker worden tussen de gigantische struisvogels, giraffen, zebra’s, everzwijntjes, kleine aapjes en antilopen. De safari waar we naast deze dieren ook nog leeuwen, olifanten, hyena’s, neushoorns, nijlpaardjes, een uil, buffels en baboons (bavianen) hebben zien. Het wakker worden tussen de wijnvelden, de prachtige bergen die je nooit gaan vervelen, de zee, het strand, de palmbomen en alle vrijheid die je maar kunt wensen. Mijn volgende droom staat vast: ik hoop dat ik dit ooit nog eens mag meemaken.