Afgelopen zaterdag trok ik opnieuw naar de zee, maar onderweg ik de bus maakte ik me toch wat mee! Karo had haar yoghurt bij maar een lepel was ze vergeten, dus heeft ze hem maar slurpend opgegeten. We wisten niet zo goed hoe we van het busstation in Motril naar het strand moesten gaan, maar gelukkig bood een vriendelijk Spaans koppel ons hulp aan. Ze liepen zelfs met ons mee naar het loket om te zeggen welk ticket we moesten nemen, waarna we snel onze plaats op de andere bus konden claimen. Op het strand zelf was geen kat te bekennen, ja, daar konden we wel aan wennen. We gingen naar de lokale bakker voor een koffiekoek, die we nadien lekker opaten op onze handdoek. Het zeewater was prachtig doorzichtig, dus stapte ik er in, heel voorzichtig. Het water was ijskoud, tja, dat was nu wel een beginnersfout. Toen ik het te warm had ging ik er dan toch maar in, en eenmaal ik kan zwemmen heb ik het eigenlijk altijd naar mijn zin! Zodra ik op mijn buik ging liggen was ik meteen in dromenland, maar er zijn wel slechtere plaatsen om te slapen dan op het strand. Deze week waren Laura en Tine jarig en kregen ze van mij een cadeautje en een kaart, alleen hoop ik in ruil wel op een stukje taart. Dat wordt wel moeilijk vanop 2000 km afstand, maarja, ik ben nu eenmaal in een ander land.
Maandag hadden we na de les zin om iets te eten, en het feit dat je hier een gratis tapa bij je drinken krijgt waren we gelukkig niet vergeten. Voor een drankje aan een lage prijs, krijg je dus meteen ook spijs. :)
Woensdag kwamen ze eindelijk voor het internet, want we gebruikten nog steeds dat van de andere flat. Ook ging ik naar de apotheek om medicijnen tegen de hoest te kopen, maar na het gênante gesprek met de apotheker ben ik zo snel mogelijk gaan lopen. Hij vroeg of ik tabletjes of siroop wou, maar ik verstond het dus niet, auw!
Donderdag was ik in alle staten, want ik had per ongeluk mijn sleutel in ons appartement achtergelaten. Gelukkig mocht ik tijdelijk bij Karo op kot blijven, haar kotgenoten zijn ook echte topwijven. Ik moest dus wachten tot een van mijn eigen kotgenoten terug was op kot, volgende keer vergeten ik niet nog eens dat ding voor in het slot.
Tot op heden heb ik ook nog geen post gekregen, dat valt me nu wel lelijk tegen. Kaartjes en brieven komen zeker op mijn muur, en postzegels voor Spanje zijn toch echt niet zo duur!
Ik ben intussen wel klaar met al dat rijmen, maar in de reacties mogen jullie altijd lekker slijmen :)