6 maanden verder en 3e land.. Zuutjes aan wanne, haha!
Op het einde van mijn vorige verhaal was ik net de grens overgestoken van Colombia naar Peru. Via Leticia -> Santa Rosa om een stempel te halen naar Iquitos. Hier zit je aan de rand van de Amazone en is het dus een van de beste plekken om de Amazone in te gaan. Ik heb direct maar gezocht naar een goede tour, geboekt en daarna met een aantal personen naar de beroemde markt 'Belem' te gaan. Wat een smerige zooi.. Ik kende dit helemaal niet uit Colombia.
4 dagen Amazone
1e dag met de boot de Amazone op om naar de lodge te varen met zn 5e. 3 Argentijnse jongens, 1 Duitsert de gids met zijn neefje die later ook gids wilde worden en ik .. 'princesa' werd ik al vanaf het begint genoemd.
Bij de lodge kregen we laarzen en gingen we meteen de jungle in voor een paar uur. Zo bizar.. letterlijk vanaf de 1e stap in de jungle is er wat te vertellen over de medicinale werking van een plant die je tegenkomt en op iedere tak, blad of gewoon op de grond zit een beest(je). En dan heb ik nog niet eens gesproken over de geluiden die je heel de dag om je heen hebt.. Op de basisschool heb ik mijn spreekbeurt over het Amazonegebied gedaan en nu sta ik er met mijn gelukkige voetjes zelf in.. Best wel cool!
2,5 uur gewandeld en aapjes, tarantula's, verschillende duizendpoten, sandhoppers en een luiaard gezien. Daarnaast heel veel uitleg over de dieren, planten en bomen met geneeskrachtige
kim.verbruggen4
5 chapters
25 May 2020
March 02, 2017
|
Vanuit Cusco, Peru
6 maanden verder en 3e land.. Zuutjes aan wanne, haha!
Op het einde van mijn vorige verhaal was ik net de grens overgestoken van Colombia naar Peru. Via Leticia -> Santa Rosa om een stempel te halen naar Iquitos. Hier zit je aan de rand van de Amazone en is het dus een van de beste plekken om de Amazone in te gaan. Ik heb direct maar gezocht naar een goede tour, geboekt en daarna met een aantal personen naar de beroemde markt 'Belem' te gaan. Wat een smerige zooi.. Ik kende dit helemaal niet uit Colombia.
4 dagen Amazone
1e dag met de boot de Amazone op om naar de lodge te varen met zn 5e. 3 Argentijnse jongens, 1 Duitsert de gids met zijn neefje die later ook gids wilde worden en ik .. 'princesa' werd ik al vanaf het begint genoemd.
Bij de lodge kregen we laarzen en gingen we meteen de jungle in voor een paar uur. Zo bizar.. letterlijk vanaf de 1e stap in de jungle is er wat te vertellen over de medicinale werking van een plant die je tegenkomt en op iedere tak, blad of gewoon op de grond zit een beest(je). En dan heb ik nog niet eens gesproken over de geluiden die je heel de dag om je heen hebt.. Op de basisschool heb ik mijn spreekbeurt over het Amazonegebied gedaan en nu sta ik er met mijn gelukkige voetjes zelf in.. Best wel cool!
2,5 uur gewandeld en aapjes, tarantula's, verschillende duizendpoten, sandhoppers en een luiaard gezien. Daarnaast heel veel uitleg over de dieren, planten en bomen met geneeskrachtige
werking gehad. Wat ik dus niet wist is dat een luiaard zo traag is omdat hij dronken wordt van het blad dat hij eet, haha!
Terug in de Lodge spullen gepakt om te kamperen. Weer de jungle in en na een hike onringd door 100.000.000 muggen, door diep water en modder onze tenten opgezet om vervolgens dieren te gaan zoeken in het donker.. Tarantula's in verschillende maatjes en kleuren (Niet giftig voor mensen) , maar ook veel gekleurde spinnen wat je dus echt niet door gebeten wil worden, slangen klein en groot met verschillende kleuren en mieren zo groot als een vingerkootje waren toch wel de toppers. Onze gids is hier in de jungle opgegroeid als een echte Mowgli, heel bijzonder om zijn verhalen te horen en zijn kennis van de natuur te ervaren. Heel handig ook overigens want ik ben dus he-le-maal lek gestoken, of beter gezegd AANGEVALLEN door muggen, echt zo erg dat Raoul onze gids er van schrok. Hij heeft een boom gezocht om me met het sap in te smeren wat echt verlichting gaf. Het grappige is alleen dat 70% van deze bulten op mijn billen zaten; zijn verklaring 'male mosquitos' Ik heb er nu +- 2 mnd later nog de littekens van op mijn kont staan.
We hebben de nacht doorgebracht in een tentje op een plek die Raoul gecreëerd had met zijn kapmes. Zonder luchtbedje, lekker back to basic. Ik ben echt geen prinses die veel luxe nodig heeft hier, maar 1 nachtje hier was echt voldoende, man man. De gids vertelde ons overigens ook dat Israëliërs vaak helemaal back to basic willen en het 'echte' leven in de jungle willen ervaren en 9 dagen zonder eten of kleding de jungle in willen. Die smeken hem na de eerste paar uur vaak al om terug te gaan. De muggen zijn echt verschrikkelijk.
2e dag roze en grijze dolfijnen gezien en ermee gezwommen, wauw! Daarna een tour door de jungle met de boot. In het regenseizoen staat 50% van de Amazone onder water en de laatste jaren zelfs meer. Het water stijgt 15 meter in vergelijking met het droogseizoen. Doordat het water nu al halverwege is zijn we met een boot door de jungle gegaan en heel veel beesten gevonden. Zo'n andere wereld en ook het idee dat waar we al door zijn gelopen binnen een maand onder water staat..
Deze nacht heb ik ook mijn eerste Ayuasca trip geleid door een belanrijkse sjaman. Heel bijzonder om dit meegemaakt te hebben, al heb ik er niet veel van gevoeld. Mijn voorbereiding qua dieet is ook niet al te best geweest. Dit zou ik graag nog eens willen proberen.
3e dag Piranha vissen en eten. Daarna naar de waterlelies
Ik wilde eigenlijk weer een boot nemen richting Lima omdat dat de goedkoopste manier is. daar zou ik dan ongeveer een week op reizen voor ik in Lima zou zijn. Het werd me alleen sterk afgeraden omdat Peruvianen blijkbaar best vies zijn en deze boottrip nóg een stukje meer 'back to basic' zou worden. Hmm.. Toch maar een ticket geboekt en de volgende dag direct naar Lima gevlogen.. Ik was helemaal klaar met Iquitos en de viezigheid. In Lima aangekomen was ik mezelf even eeuwig dankbaar dat ik voor de vlucht gekozen had want ik ben echt super ziek geworden en kon 2 dagen amper mijn bed uit omdat ik kapot ging van de buik kramp. Gevalletje
voedselvergiftiging. Moet je voorstellen dat ik zo op die boot zat..
Lima (februari 2017) Ik was hier net een aantal dagen toen Ronald besloot om me op te komen zoeken, wat was ik blij om dat te horen! Hij kon niet direct weg i.v.m. zijn werk bij El Viajero, dus besloot ik wat langer in Lima te blijven, wat tripjes te maken (Huaraz) en een baantje te zoeken om zo wat geld te besparen. Het leek te mooi om waar te zijn.. Een hostel vlak bij de zee waar ik overdag surfboards kon gebruiken en in de avond achter de bar pisco sours kon maken. Nou, dat heb ik het een week volgehouden. Had niet zo'n klik met die (maffia)baas.. Toen ik op een avond in het hostel FB aan het checken was kwam ik op een pagina die ik volgde een bericht tegen over een Israëlisch meisje die een infectie had opgelopen en met levensgevaar in het ziekenhuis lag. Ze had met spoed bloed nodig wat ze niet hadden in Lima. We zijn de volgende dag meteen met een aantal mensen bloed gaan geven in het ziekenhuis en ze heeft
het uiteindelijk overleefd. Echt heel bijzonder hoeveel mensen (locals en toeristen) zich mobiliseerden.
In de tijd dat in in Lima was heb ik natuurlijk veel mensen leren kennen waaronder een Duits meisje Theresa en 2 Peruveanen die in het hostel werkte waar ik veel kwam, Kevin werkte daar ook. De ouders van 1 Peruviaanse jongen had een villa, net buiten de stad waar we een soort van 'een weekend op vakantie konden'. Nou, wij hop daar naartoe en een weekend gechilled.
Een paar dagen later zou Ronald naar Lima komen. Ik kon echt niet wachten tot hij er was en was al in volle voorbereiding met wat we konden gaan doen. Uiteindelijk besefte ik me dat het misschien net zo leuk was om niet veel te reizen, maar het juist een beetje simpel te houden, hij zou immers maar 4 dagen blijven.
Hij kwam op vrijdag avond aan. Ik ben hem op gaan halen op het vliegveld, ik had zo veel stress. Uiteindelijk was hij bij me. Eindelijk.
Sinds dat ik wist dat Ronald naar Lima zou komen keek ik er ontzettend naar uit, maar stiekem hoopte ik ook altijd dat het tegen zou vallen. Dat we na de paar dagen samen afscheid konden nemen en verder konden gaan met ons leven. Een relatie op afstand is namelijk wel het allerlaatste wat ik in mijn hoofd had. Oh en trouwens, ik word nooit verliefd, hoezo nu dan wel?
De dagen vlogen voorbij. We deden niet veel bijzonders. Een beetje rondfietsen door de stad, eten, drinken, nog meer eten. Ohja, en een avond hebben we een salsa feestje gehad. Ik hoopte dat het 'goede salsa' was, ik heb er namelijk nog niet erg veel verstand van, maar ik had een man aan de haak geslagen die nogal kieskeurig is. Het was fantastisch, echt een hit! Deze avond hebben we ook een soort van uitgesproken dat we het toch wel heel fijn hadden samen. Een naam geven kan het alleen maar verpesten, laten we het maar lekker zo laten. Nou, daar waren we het over eens.
Het einde kwam wel snel in zicht en dit voelde voor ons beide echt helemaal niet goed. Wat doen we ermee? Ik heb besloten om mijn reis af te maken zoals ik hem in mijn hoofd had, in ieder geval tot Chili. Ik reis tot Santiago en dan ga ik terug naar Colombia!!
Met dat idee in ons hoofd was het een stuk minder lastig om afscheid te nemen op het vliegveld. Tot over een maandje, of misschien 2..
Ik ben echt meteen door gaan reizen naar Ica, Huacachina . Dit was wel leuk, maar erg veel toeristen. Daarna meteen door naar Nazca , bekend van de lijnen van Nazca waar echt verder niets te doen is, Arequipa en Puno. In Arequipa heb ik de Peruaanse specialiteit gegeten, Cuy (Cavia)
Vanaf Peru kunnen we de grens over lopen naar Bolivia, dit heb ik samen met Theresa Broering, een Duits meisje waar ik al een tijdje mee reis, gedaan. Het plan voor nu is:
Bolivia --> Copacabana en La Paz zodat ik samen met Theresa Dead Road kan fietsen.
Daarna terug naar Cusco om met Kevin Machu Picchu te bezoeken en weer naar La Paz om via Sucre en Potosi door Uyuni in Bolivia naar San Pedro de Atacama in Chili te reizen.
Terug in Cusco om Kevin weer te zien en samen Machu Picchu te bezoeken. Wel leuk dat ik iemand bekends zie, want ben vandaag jarig (28).
We hebben besloten om niet de klim van 4 dagen te doen, maar een stuk bus met een klim van 1 dag. Uiteindelijk blij toe, want we hebben zo'n bijzonder slecht weer gehad, alleen maar regen, regen en nog meer regen. #MachuPoncho
Na een dagje rust hebben toch maar besloten om alsnog Rainbow Mountain (Vinicunca 5200mtr) te beklimmen. Dat was echt een hele bijzondere ervaring!
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!