Thailand en Dubai 2016

Oh wat vervelend om te moeten accepteren dat het nu echt afgelopen is... Dus maximaal nog even genieten van alles. We ontbijten om 6 uur in de lobby samen met nog een aantal mensen die ook op tijd vertrekken. Lekker broodjes en verse jus, helemaal prima. Om 6 uur nemen we een taxi naar het vliegveld, terminal 3. Het is nu nog lekker rustig op de weg, we spotten de beide Burj-en nog en zeggen dag tegen het mooie Dubai. We willen zeker een keer teug, want we willen nog zoveel zien en doen. De woestijn in en daar een nachtje slapen bijvoorbeeld. Dit blijft dus gewoon nog op de Bucketlist staan.

Op het vliegveld ontmoeten we de familie Blaauw weer, ook zij vliegen vandaag naar Düsseldorf. We wisselen verhalen uit en shoppen samen ons laatste geld op in de tax free. Het vliegveld is zo groot, dat je met een treintje naar de gates gebracht wordt. In de lift naar de trein staan ook een paar piloten. Ik kan het niet weerstaan en vraag of ik een selfie met één van hen mag maken. De Britse piloot voelt zich vereerd. We zitten niet naast elkaar in het vliegtuig.

wendypuntfranke

14 chapters

15 Apr 2020

Dag 15

May 07, 2016

|

Dubai, Düsseldorf en Hengelo

Oh wat vervelend om te moeten accepteren dat het nu echt afgelopen is... Dus maximaal nog even genieten van alles. We ontbijten om 6 uur in de lobby samen met nog een aantal mensen die ook op tijd vertrekken. Lekker broodjes en verse jus, helemaal prima. Om 6 uur nemen we een taxi naar het vliegveld, terminal 3. Het is nu nog lekker rustig op de weg, we spotten de beide Burj-en nog en zeggen dag tegen het mooie Dubai. We willen zeker een keer teug, want we willen nog zoveel zien en doen. De woestijn in en daar een nachtje slapen bijvoorbeeld. Dit blijft dus gewoon nog op de Bucketlist staan.

Op het vliegveld ontmoeten we de familie Blaauw weer, ook zij vliegen vandaag naar Düsseldorf. We wisselen verhalen uit en shoppen samen ons laatste geld op in de tax free. Het vliegveld is zo groot, dat je met een treintje naar de gates gebracht wordt. In de lift naar de trein staan ook een paar piloten. Ik kan het niet weerstaan en vraag of ik een selfie met één van hen mag maken. De Britse piloot voelt zich vereerd. We zitten niet naast elkaar in het vliegtuig.

Nikki zit bij het raam en ik één rij voor haar aan het gangpad. Ze vindt het niet zo erg, want ze weet nu wel hoe alles werkt. Wederom een eigen schermpje met veel films en games. En ja, dit keer ook The Hobbit, wat een geluk. Af en toe maken we een praatje met de familie Blaauw en we wisselen van plek. De landing zet ik op film, het was een 'harde' landing. Tom had ons al gewaarschuwd dat er een vrouw achter het stuur zat. Had hij toch een beetje gelijk. Maar we zijn veilig geland en dat geeft altijd weer een goed gevoel.

Onze koffers zijn er weer snel. We nemen afscheid van de familie Blaauw en gaan naar de uitgang. Daar staat Gea ons op te wachten. Dat is toch wel heel erg leuk hoor!! Ze tuft ons in mijn autootje naar Lonneker en daar neem ik het stuur over om naar huis te rijden. Home sweet home...toch wel heerlijk om weer thuis te zijn. De vakantie ging ontzettend snel, maar wat hebben we genoten. Het

was echt heel bijzonder om dit samen met Nikki te doen. Dit pakken ze ons nooit meer af, mooie herinneringen blijven. En we beloven elkaar nog een keer terug te gaan samen. Deal!!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.