Vanaf de rug van een paard

Yeey, vanmiddag wordt het mooi weer!

En dat net op het tijdstip dat Iris en Arianne een buitenrit gereserveerd hebben. Kees en Cas maken van de gelegenheid gebruik om foto's te maken in een natuurgebied een eindje verderop.

De paarden staan al opgezadeld op ons te wachten als we arriveren bij de manege. Door de regenval van de laatste dagen, weken is het erg modderig op het terrein. Dat zal onderweg niet heel veel beter zijn.

We wachten nog op vijf andere ruiters. Dit blijkt een Belgisch gezin te zijn zonder veel ervaring met paardrijden. O, jee, dat wordt een tocht in stap. Iris vraagt het nog na en inderdaad: "We are taking it very slow today."

Dat vindt Iris, die toch wel houdt van een stukje in rengalop, niet leuk. Wel mag ze, omdat zij de beste ruiter van het stel is, als tweede begeleider functioneren. Dat betekent: helemaal achteraan lopen, hekjes dichtdoen, opletten dat de andere paarden goed lopen en alarmeren wanneer er iets gebeurd.

Daar gaan we. De paarden zijn lekker vlot, dat wil zeggen, behalve de merrie die voor Una, het paard van Arianne, loopt. Iedere keer als Una in de buurt komt, bokt ze naar achteren. Dat betekent inhouden, inhouden, inhouden en afstand houden.

De paden zijn modderig of vol met grote stenen. Dus zoeken de paarden hun eigen weg. Eigenlijk kun je rustig genieten van het uitzicht, want dat is prachtig. We zijn zelfs een rivier overgestoken. Het water is blijkbaar hoger dan normaal, want niet iedereen komt met droge voeten aan de overkant.

Vlak daarna schrikt de merrie die zo graag bokt van iets onduidelijks, glijdt daardoor weg met haar achterbeen, houdt zichzelf kundig staande, maar verliest daarbij wel haar ruiter. Eén van de Belgische meisjes ligt op de grond. Gelukkig staat ze snel weer op.

Maar voor Iris is er werk aan de winkel. Ze brengt de weggelopen merrie weer netjes terug. De voorste begeleider is ondertussen afgestapt en helpt het meisje weer op haar paard, waarna de tocht zich hervat.

Na een tijdje zijn we weer bij de manege. We helpen nog even afzadelen en kijken bij een veulen dat vrolijk dartelt in de wei.

Daar zijn Kees en Cas weer die net terugkomen van foto's maken. Ben benieuwd hoe ze geworden zijn!