Briksdalsbreen gletsjer

De zon komt voorzichtig achter de wolken vandaan.

Het is zondag, we staan vroeg op en rijden naar de dichtstbijzijnde gletsjer. Dichtbij betekent een uurtje rijden, een verre gletsjer is bijna vier uur met de auto en dan nog een uur lopen. Dit om even de afstanden in dit land aan te geven.

We parkeren de auto bij Briksdalsbreen en lopen over het pad naar de gletsjer. Na ongeveer een uur klimmen en af en toe nat geworden te zijn van zowel de regen als van de waterval die over het pad sproeit, zijn we er. De zon helpt de kleuren. Het is prachtig!

Het water van het meer is groenblauw, het ijs van de gletsjer witblauw en de rotsen hebben alle kleuren bruin die je je kunt voorstellen. Natuurlijk moet je hier foto's maken.

De trieste boodschap van vandaag: ongeveer tien jaar geleden reikte het ijs tot aan de plek waar Iris en Cas op de rots zitten en Kees een foto van hen maakt. Kijk maar naar het overzicht van de grootte van de gletsjer in de afgelopen 25 jaar. Daar word je toch een beetje droevig van.