Maandag 24 oktober 2016

We hebben om 6:45 uur de wekker gezet. De manager had ons gister namelijk verteld dat je om 7:30/8:00 uur zeeschildpadden kon spotten op het strand, een stukje verderop. Dus wij gaan op pad om 7:20 uur. Niks te bekennen.. We lopen terug naar het hotel. Een medewerker legt uit dat het maar 2 minuten lopen moet zijn. Wat niet altijd te vertrouwen is, want Srilankanen willen altijd een antwoord geven, ook als ze iets niet weten, dat is gezichtsverlies. We gaan toch weer lopen en vragen onderweg aan een man nogmaals of we goed zijn. Hij brengt ons naar de juiste plek. Schijnbaar zijn de schildpadden er nog niet en moeten we even wachten. Logisch dus dat we ze niet gezien hadden. In de zee staat een oude man die met zeewier de zeeschildpadden probeert te lokken. We wachten zo'n 20 minuten en ja hoor! Wauw, wat gaaf!! Er komt een zeeschildpad aan en we mogen deze nu zelf ook voeren. Wat bijzonder! We zeggen nog tegen elkaar: Zo zou ik m'n dag elke dag wel willen beginnen. Even later lopen we weer rustig naar het hotel, kleden ons om en ontbijten nog even. Dan besluiten we om te gaan snorkelen want dat schijnt hier ook een aanrader te zijn. Hup in de tuktuk en chauffeur brengt

ons naar een vriend van hem die boten verhuurt. Hij stelt voor dat we 1,5 uur met de catamaran de zee op gaan, wat Sophie nog wel spannend vind, zo op de wilde zee. Maar als je met de motorboot gaat heb je wel kans dat je de vissen verjaagd. Dus oké, we kiezen de catamaran. We brengen voor de zekerheid eerst even wat waardevolle spullen terug naar het hotel, dus helemaal voorbereid springen we op de catamaran en lachen we nog spannend naar elkaar. Even later zegt Sophie tegen Luuk, 'zou wat zijn als hij gewoon tot daar gaat' (20 meter verder).. en je raad het al, ja hoor, de 'kapitein' stopt met peddelen en gooit het anker uit. Hahah wtf! Luuk springt uit de boot en gaat wat snorkelen, Sophie wil graag nog even wennen en kijkt rustig toe. Tussendoor komen er ook nog 2 motorbootjes voorbij, dus weg zijn de visjes. Luuk geeft aan niks interessants te zien en onze 'kapitein' peddelt een stukje terug, naar een plek waar veel mensen aan het zwemmen zijn. Sophie kijkt nog rustig toe terwijl Luuk nog een poging waagt. Op gegeven moment wil Sophie ook het water in en de 'kapitein' vraagt of we eerst terug naar het strand peddelen en dat Sophie er dan zelf naartoe zwemt? Sophie geeft aan dat ze vanaf hier wil gaan. Zegt hij; 'oké, dan ga ik wel terug naar het strand'. Beetje raar, we hebben het er samen even kort over, want het zou 1,5 uur varen zijn. Dus dit is niet zo eerlijk van ze. We geven aan niet helemaal tevreden te zijn met deze afspraak en daar gaan we dan ook niet de volle pond voor betalen. Hij geeft ons gelukkig gelijk! We gaan zelf nog even snorkelen

en daarna besluiten we onze spullen te gaan pakken.
Gedouched en wel checken we uit bij het hotel en besluiten om met de bus naar Galle te gaan. Hahah wat een ervaring weer! Dat verkeer, hop -hop alles door elkaar, inhalen op het randje en ook hierbij weer, alle ramen en deuren staan open. We betalen trouwens 50 eurocent per persoon voor deze rit van een half uur, top! Aangekomen bij Galle zoeken we het hotel op en maken we nog een wandeling over de muur van het Fort waar Galle bekend om staat. We gaan ergens wat eten en we chillen deze avond wat op bed, we worden nog verrast door een stroomstoring en we verschieten ons daarbij kapot als het ineens donker is. Nog geen 5 seconde later springen de lampen gelukkig alweer aan. Pfoe.. haha. Morgen reizen we door naar Mirissa Beach.