Woensdag 26 oktober 2016

Om 6:00 uur gaat de wekker. We gaan naar de haven voor de boottocht, bij deze boottocht gaan we walvissen en dolfijnen spotten. Gister hadden ze nog een aantal walvissen gezien en zo'n 400 dolfijnen dus dat belooft wat! We hebben mooie plekjes op de boot weten te bemachtigen. We varen de haven uit en ondertussen delen ze broodjes en zwemvesten uit. Even later komen ze met plastic tasjes langs, voor stel dat.. Het zou een tocht van zo'n 3 á 4 uur zijn. Als we eenmaal op zee zitten vind Sophie het wel even spannend. De boot gaat toch wel heel erg op en neer in die grote golven. Ze kijkt om zich heen en ziet dat de bemanning wat zit te kletsen en te lachen met elkaar. Dat zag er dus vrij ontspannen uit, waardoor ze ook rustiger werd. Ook Luuk houd zich rustig, maar daar kwam Sophie later achter waarom... Hij had zijn plastic zakje al nodig gehad, haha. Maar hij was niet de enige, voor en langs ons zaten er hier en daar ook al wat mensen die last hebben van zeeziekte. Een meisje lag op de grond, probeerde te slapen en als het even tegen zat dan hing ze met haar hoofd over de rand van de boot. Dus ja, als je niet zeeziek was, zou je het bijna worden met iedereen zo om je heen. Ah fijn, zo'n uur verder de kust uitgevaren te hebben word er door de bemanning enthousiast ergens naartoe gewezen. Dus iedereen schiet die kant op. Wel lastig met dat meisje wat op de

grond lag, iedereen moest daar op een of andere 'apenkooi- manier' overheen of langs af. En dan is het zover, dan zien we in de verte een walvis. En dan nog twee keer. De laatste keer van heel dichtbij, erg indrukwekkend om te zien! Even later varen we weer terug en zegt Sophie tegen Luuk, 'wel mooi hè die 400 dolfijnen!' We kijken elkaar aan en lachen er om, het zijn mooie praatjes geweest van de jongen die ons de boottrip verkocht op het strand. Al met al was het toch een bijzondere ervaring. Die middag chillen we nog even op het strandje en pakken we op tijd de bus naar Udawalawe.

We hebben een gave tent geboekt en als we daar arriveren blijkt het ook nog eens echt super mooi te zijn. We worden ontvangen met een nat doekje om even op te frissen (dat wisten we nou wel, nog van het vliegtuig.. haha) en een glaasje sap. We blijken de enige in het park te zijn, vanwege het laagseizoen. Ze hebben alleen voor ons de keuken van het restaurant open gehouden en daar voelen ons door vereerd. We gaan naar onze tent. Sophie vindt het nog wel spannend maar kijkt toch uit naar de nacht daar.

We eten een curry en kip met friet in het restaurant waar ze ondertussen versieringen op aan het hangen zijn, want morgen is er een bruiloft!

We zitten nog even op de WiFi en gaan naar de tent. We moeten immers weer vroeg op, en wel om 5:00 uur, want we gaan een safari doen door het naastgelegen national park. Super veel zin in!
Tijd om te gaan slapen, we deden nog de klamboe om ons heen en omdat Sophie het spannend vond kwam Luuk dicht bij haar liggen. Het is ook al weer een lange dag geweest, dus we zullen goed slapen.