Ik kan het haast niet geloven... het lange wachten is bijna voorbij. Ik weet nog heel goed dat we 2 jaar geleden besloten om serieus plannen te gaan maken voor een reis door de Verenigde Staten. Na onze verschillende vakanties in Florida met de familie waren we helemaal gek geworden op Amerika.
Toen wisten we nog niet dat onze reis grotere vormen aan zou gaan nemen.
Elyse die van haar reis uit Australië terug kwam nu ongeveer een jaar geleden maakte ons helemaal gek van dit fantastische land. We hadden altijd al de wens om daar eens heen te reizen maar stelde dit altijd uit voor later.
En toen werd later Indonesië ook nog eens aan onze reis toegevoegd. Om het land op te zoeken waar onze opa vandaan kwam. Het wordt een fantastische ervaring om het mooie eiland Java samen met onze moeder te bezoeken. Zij komt ons namelijk op de laatste 2 weken van onze reis vergezellen.

Dit is ons moment en we grijpen het met beide handen aan. We wonen nog gezellig thuis bij onze ouders en lieve broertje Tim, geen vriendjes, geen kinderen, vaste lasten of verplichtingen en onze opleidingen zijn afgerond. Bovendien hebben wij beide op ons werk kunnen regelen dat we met onbetaald verlof kunnen voor een half jaar en daarna onze baan gewoon weer terug krijgen.
We hebben het dik voor elkaar.
Alles is inmiddels geregeld, alle voorbereidingen zijn getroffen.
Al zo lang zijn we aan het aftellen.

We gaan natuurlijk iedereen verschrikkelijk missen in het bijzonder gaan we Tim missen. Maar pa en ma, Leev, Dees en hun kids Rachel en Sem (niet te hard groeien als wij weg zijn) en beide oma's gaan we verschrikkelijk missen. Onze vriendinnen Ester, Elyse, Mariska, Bo en Esther gaan we zeker ook missen. Meiden we houden contact ;-).

Maar wat we niet gaan missen zijn onze wekkers, werkschema's, winter, kou, regen en vieze natte sneeuw, verplichtingen, vaste lasten, dagelijkse sleur.

Het gaat een geweldige tijd worden. Een half jaar lang de mooiste plekken bezoeken samen met m'n beste maatje.