Lieve allemaal,

Terug van een lange, mooie en bijzondere dag. We hebben vandaag veel rondgereisd in het prachtige land Israel.
Vanmorgen zijn we al vroeg vertrokken naar Nahariya, een kustplaatsje ten Noorden van Israel.
Uiteraard hebben we een duik genomen in de Middellandse Zee. Beetje zout en verbrand maar het was wel heerlijk.

Met onze mooie auto zijn we rond 12 uur doorgereden naar Akko. Het 2e kustplaatsje. Stiekem op zoek naar een tentje om iets te eten. Im de Oude stad was geen doorkomen aan, en de rest was dicht ivm de Shabat.
Dan maar doorrijden naar Karmiel, oftewel de berg Karmel. De berg waar Elia het volk de keuze voorhield om of de Heere of Baal te dienen. De berg ook was de HEERE zo duidelijk liet zien dat Hij God is en regeert.

Helaas was ook in Karmiel alles dicht en zijn we weer naar Tiberias gereden. Maar ja, ook Tiberias is Joods, dus geen eten te krijgen. En inmiddels was het al 3 uur. Dus uit pure noodzaak zijn we weer naar Nazareth gereden en om 4uur zaten we eindelijk aan de falafel. Daar waren we wel aan toe. Na nog een ijsje en knagen voor zondag gekocht te hebben zijn we weer teruggereden naar ons hotel.

Hier hebben we heerlijk genoten van het uitzicht op het meer, een bad in onze jacuzzi en een heerlijk kopje cappucino. En morgen mogen we weer genieten van de rustdag.
Wat hier betreft kan Nederland een voorbeeld nemen aan Israel. De shabbatsrust wordt hier heel strikt nagekomen en er is werkelijk rust in de Joodse dorpen.
Terwijl in Nederland Gods naam en dag helaas zo worden ontheiligd.

Wat zo opvalt in het Israëlische landschap is dat elke 4 minuten het landschap weer is verandert. Gods grootheid is hier ook in de natuur zo zichtbaar. Vanmorgen bij het ontbijt konden we genieten van allerlei soorten vogels. Zelfs de kleine kolibrie die we nog nooit in het echt hebben gezien. Wat is Gods schepping toch een wonder.

Zometeen plaats ik nog een oud gedicht waarin de Schepping naar voren komt.

We gaan strakjes weer slapen en hopen jullie maandag nog een keertje te ontmoeten.

Liefs van Jannie, Evelien, Jos en Jennie

Gods Macht en Trouw

Als wij hier zien, de prachtige natuur.
De warme zon, die schittert als een vuur.

De maan een helder schijnend licht
die vaak de donk’re nacht verlicht.

De sterren flonkerend aan de hemel
Verlichtende het aards gewemel.

De bergen die zo hoog oprijzen
En ons de goede kant opwijzen

Maar daarbij ook de diepe dalen
Waar we zo vaak in kunnen dwalen.

De velden vol met mooie bloemen
De dieren, die hun Schepper roemen.

Ja, alles toont Gods Almacht groot,
Die Zijne schepping niet verstoot.

De Hoge God, Die alles schiep
Die alles hier tot leven riep.

Bestuurt het nog, met Zijne Hand
In zee en lucht, ook in elk land.

Hij zorgt, voor alles wat Hij ziet,
Al zien wij dat als mensen niet.

Een zucht ontsnapt ’t verwondert hart
En tegelijk geeft het ook smart.

Hoe vaak verlaten wij Die God,
En luisteren niet naar Zijn gebod.

Verlaten Hem, Die ook óns schiep.
Die in ons leven zo vaak riep.

Ja, Hij roept nog, nog is het tijd.
Hoe spoedig komt de eeuwigheid!

Gedenk dan heden nog Die God,
Uw Schepper, leef naar Zijn gebod.

Vraag Hem om schepping in uw hart,
Gewis, dan krijgt u diepe smart.

Maar zal God, op Zijn tijd doen zien
Dat Hij het ziet, ’t is geen misschien.

Hij zal het tot verblijden maken
Hij zal ook altijd blijven waken.

En op Zijn tijd, de beste tijd.
Neemt Hij u op in heerlijkheid.

Daar is het niet te vergelijken
Met alles waar u hier mocht kijken.

Daar zult u wonen, volmaakt rein,
En God zal Alles in allen zijn.