African massage

De eerste nacht in het tentje was echt geweldig!! Het was bloedheet, bleef de hele nacht rond de 30 graden. Een hoop mensen hebben hier veel last van gehad maar het maakte mij helemaal niks uit. Zowel de deur als de raampjes van de tent hadden Laura en ik open gehouden, er zat alleen gaas voor. Zo kon het nog een beetje doorwaaien. Door het gaas konden we de hele nacht kijken naar de prachtige sterren. Het geluid van de krekels die later overging in het geluid van de vogels was echt geweldig. Af en toe werd ik wakker maar dat vond ik helemaal niet erg. Om 6:15 hoor ik Tara rommelen in de keuken. Heerlijk rustig wakker worden, het geluid van de vogels, genieten van alles wat om me heen gebeurd.
Om 07:00 gaat de wekker, snel opstaan want over een kwartiertje moeten we ontbijten. Het ontbijt is uitgebreid: cereals met melk, brood met veel verschillende beleg, vers fruit en natuurlijk een kop koffie.

Om 08:00 lopen we naar de receptie van de camping, daar worden we opgehaald voor een kanotocht over de Oranje Rivier. Samen met nog wat andere mensen gaan we in een

busje. We rijden een stuk stroomopwaarts, waar we in de rivier worden gelaten met onze kano's en vervolgens moeten terug kanoën naar de camping. Ik zit samen met Laura in een kano. Aan de ene kant van de rivier is Zuid Afrika en aan de andere kant Namibië. De rivier oogt heel rustig maar wij weten na ons zwemavontuur van gister wel beter, de stroming is verraderlijk sterk. Het uitzicht is echt adembenemend mooi. Het grootse, immense verbaasd en ontroert me elke keer weer! er zijn geen woorden voor om te omschrijven hoe mooi het hier is. De prachtige kleuren, de bergen...het is echt geweldig. Genietend van het prachtige uitzicht en ondertussen gezellig kletsend met de andere in de kano's zijn we zo een uur verder. We stoppen bij een stukje waar de stroming iets minder sterk is. Hier mogen we even lekker zwemmen in het water. Het is zo lekker dat we vergeten op de andere te letten. Wanneer we eindelijk door hebben dat de andere zijn doorgevaren liggen wij al een stuk achter. Laura en ik moeten echt heel hard kanoën om de andere bij te blijven, pffff....dit is wel hard werken hoor! Nu weet ik zeker dat ik straks niet alleen spierpijn in mijn benen heb (van de tafelberg) maar ook in mijn armen. Na in totaal 2 uur varen zijn we terug bij de camping. Door de modder de kano op de kant slepen en daarna terug naar onze tenten.

In de tijd dat wij aan het kanoën waren heeft Tara een heerlijke lunch voor ons klaar gemaakt. We mogen onze eigen hamburgers bouwen. We kunnen kiezen om ze mee te nemen voor in de truck of direct op te eten. Ik kies er voor om ze gelijk op te eten, aangezien het alweer bijna 40 graden is en het me geen verstandig idee lijkt om vlees in deze warmte te bewaren. Na de lunch moeten we snel de tenten afbreken en vertrekken we naar het volgende kamp. Gister waren we al langs de grens met Namibië gereden dus het duurt niet lang voordat we bij de grens zijn. Het uit stempelen uit Zuid Afrika en in stempelen in Namibië gaat heel snel. Na de grens gaan we nog snel naar een tankstation. Tijd om te plassen en nog wat koud drinken en een ijsje te halen (is wel erg lekker met deze temperatuur).

Nu begint het echte avontuur. We gaan off-road, tijd voor african massage! Dat belooft een hoop gehobbel en bobbel in de truck. De

komende dagen zullen we geen bewoonde wereld en geen asfalt meer zien.
Al snel zien we onze eerste 'wilde' woestijndieren, langs de kant van de weg staat een groep gemsbokken bij een watertje. Binnen de kortste keren bevinden we ons echt in de middle of nowhere. In geen velden of wegen is een teken van leven (mensen) te bekennen. In 4 uur tijd komen we 2 andere auto's tegen. Overal waar je kijkt: woestijn, rotsen, dorre planten en bergen. Ik vind dit landschap nog indrukwekkender dan alles wat ik gezien heb, ik voel me ontzettend nietig. We zijn deel van de natuur, de mens heeft hier niks gecreëerd. We stoppen regelmatig om foto's te nemen: van een groep zebra's, een struisvogelfamilie en vooral van enorme uitgestrekte landschappen. Vandaag is het ook tijd voor onze eerste bushi bushi ervaring (lady's to the left, boy's to the right), het voelt nog een beetje onwennig. We zoeken allemaal onze eigen struikje

waarachter we kunnen plassen.

En dan, na 4 uur in een verlaten landschap te hebben gereden zijn we ineens op een camping. Dit is wel heel bizar. Er is hier nergens bewoonde wereld, geen asfalt te vinden. maar wel een camping. Op de camping krijgen we kort de tijd om onze tenten op te zetten want we moeten er al snel weer vandoor. Om half 6 gaan we met de truck richting Fish River Canyon, de op één na grootste canyon ter wereld. Als je er staat is het net alsof je naar een maanlandschap aan het kijken bent. Echt een ontzettend machtig en intimiderend gezicht!
We worden door de truck afgezet op een uitkijkpunt, vanuit daar moeten we lopend naar een eetplek, een stukje verderop. Tara en Frank rijden direct door naar de eetplek waar ze het diner alvast gaan voorbereiden. Buiten onze groep zijn er bijna geen andere mensen aanwezig bij de canyon, wat het nog bijzonderder maakt. De wandeling is prachtig. De ondergaande zon geeft steeds weer een ander beeld van de canyon, iedere foto die ik maak is compleet anders. Voor een foto ga ik even aan de rand van de canyon zitten, genietend van het prachtige uitzicht, en even voelt het echt alsof ik alleen op de wereld ben! Schuivend op mijn billen ga ik weer naar

achter, het is toch echt best wel hoog en spannend, hahaha!
Wanneer de zon bijna onder is komen we aan bij de plek waar we gaan eten. Tara heeft een pan spaghetti gemaakt, lekker! Met de meiden openen we onze eerste fles wijn (de bubbels natuurlijk) en we genieten met de hele groep van dit bijzondere moment. We zitten hier, met z'n 18en, zonder enig teken van leven om ons heen. Bij een prachtig uitzicht, boven aan de canyon, te genieten van een heerlijke maaltijd, WAUW!
In het pikdonker rijden we terug naar de camping. Snel douchen, nog even kletsen en dan snel slapen met uitzicht op een prachtige sterrenhemel!