Deze week markeert dat ik al twee maanden in de Verenigde Staten ben! Niet te geloven dat ik hier al 8 weken ben, waarvan 7 hier in Hamilton.

Op maandag hebben Asha, Jaya en ik de verjaardagstaart van Yash gemaakt, hij is morgen jarig. Anjali vroeg of ik foto’s en filmpjes wilde maken van deze gebeurtenis. De verjaardagstaart is een vanille met regenboog stipjes taart met chocolade topping met daarop gekleurde sprinkels. Ik heb een paar mooie foto’s en schattige filmpjes gemaakt. Als de taart eenmaal klaar is gaan wij met zijn drieën naar boven om in de speelkamer kaarten te maken, ook maak ik uit een grote kartonnen doos een tv waar de meiden later mee kunnen spelen. Dit idee ontstond toen we een aflevering van Peppa Pig hadden gekeken, zij hadden in die aflevering geen stroom in het huis en toen had Peppa een eigen tv gemaakt om iedereen te entertainen.

Hiep hiep hoera! Yash is jarig! Het is vandaag 10 oktober en we vieren Yash zijn verjaardag. In de ochtend feliciteren wij hem en in de avond gaan wij de verjaardagstaart eten en de zelfgemaakte kaarten geven.

Het was erg mooi weer, zo goed zelfs dat ik met Jaya onze lunch buiten heb gegeten. Ik probeer nu steeds meer Nederlandse maar ook Russische dingetjes in Asha en Jaya’s leven te brengen. Omdat ik met Jaya bij Musical Story Time de ‘Moonlight Sonata’ (die wij omgedoopt hebben tot Mister Moon song) heb beluisterd. Heb ik Tchaikovsky’s ‘Waltz of the Flower’ opgezet en verbazingwekkend vond Jaya het fijn om naar te horen. Ook heb ik een Jip & Janneke liedje opgezet en Jaya vond deze ook erg leuk. Nu ben ik ook meer gemotiveerd om mijn culturen in hun leven te brengen, ik leer van de Amerikaanse & Indiaanse en ik leer hun over de Nederlandse & Russische culturen.

In de avond eten we onze zelfgemaakte taart en hij is erg lekker. Ook geven Asha en Jaya hun zelfgemaakte kaarten en geef ik mijn kaart. Ik had er ook iets in het Nederlands opgeschreven en het was grappig hoe Yash het probeerde uit te spreken. Ik heb het nog eens langzaam opgezegd en daarna heeft hij het best goed nagesproken.

Woensdag heb ik uiteindelijk mijn IPad mini 4 (128GB) besteld bij Target. Ik had al lang in mijn gedachten dat ik een IPad zou gaan kopen in de V.S. maar wist niet waar. Ik heb hem voor een hele goede deal gekocht: normaal meer dan $420, ik kocht hem in de sale voor $318, inclusief taxes + shipping. Donderdag was de eerste echte koude dag die ik hier heb meegemaakt. Je kon je adem zien als witte rook als je door je mond uitademde.

Eindelijk komt mijn IPad mini 4 aan op vrijdag. Ik stond op het punt van vertrekken om Jaya op te halen van NDCC, toen de postman naar mij toe kwam lopen met een pakketje waar qua formaat wel een IPad in past. Ik heb hem gelijk meegenomen en toen ik in de driving pick-up stond te wachten heb ik de doos geopend en was ik gelijk blij en erg tevreden met mijn aankoop.

In de avond had ik een mandatory LCC meeting bij de Marini Farm Corn Maze. Doro en Maria halen mij op en samen rijden we naar de LCC meeting. Omdat ik een groupon ticket had gekocht voor 4 personen moeten we eerst iedereen van dit groepje vinden. Doro was er al, ik moest alleen nog maar Luìza en Laura vinden. Dit was al snel opgelost omdat iedereen rondom een tafel stond waar Joanne was met de aanwezigheidsformulieren. Toen iedereen haar naam had aangekruist vormde ik een groep met 6 andere meisjes; Luìza, Anja, Lena, Theresa, Doro, iemand anders en ik. Het was erg leuk en wij deden mee aan een speurtocht, wij moesten en zouden alles vinden en we deden er ongeveer twee uur over om de speurtocht te voltooien. Alleen de laatste twee vragen (nummer 5&6) konden wij niet vinden en hebben dit aan andere groep meisjes gevraagd. Toen ze ons Engels hoorden praten vroegen ze waar wij vandaan kwamen, we vertelden vrolijk dat wij uit Duitsland, Polen, Oostenrijk en Nederland kwamen. Een van de meisjes van de andere groep vertelde dat zij ‘maar’ een Boston accent had.

Zaterdag was de Au Pair Life event in Boston. Dit werd georganiseerd door de Boston Office van Cultural Care Au Pair. Het evenement begint om 9am tot 3pm, wat betekent dat ik de trein van 7.36am vanaf Beverly Depot moet nemen om op tijd te zijn. Ik heb ook afgesproken om met Sharmaine, een Nederlandse au pair, samen te lopen naar het EF gebouw; de plek waar het evenement zich plaatsvindt. Daar aangekomen in het gebouwd moeten we ons aanmelden en krijgen Sharmaine en ik een t-shirt waar ‘Ambassador of Cultural Exchange’ op staat. Wij krijgen dit omdat wij allebei een Cultural Care Ambassador zijn en hierdoor andere au pairs kunnen zien dat wij een ambassador zijn en vragen aan ons kunnen stellen. Om 9.30am begint de introductie, na een klein ontbijtje. Er werden handige tips gegeven door verschillende au pairs die een panel vormden. Ook werden er tips gegeven over als je later gaat solliciteren hoe je vragen moet beantwoorden als ze over je au pair jaar gaan vragen en er was een life coach. Hij had zo’n bepaalde humor waar ik het er niet van had, later sprak ik weer met Sharmaine en vertelde ze dat zij en een ander Nederlands meisje ook zijn humor niks vonden. Ze grapte dat wij daar te nuchter voor zijn, want de Amerikaanse medewerkers van Cultural Care die hier waren, lagen in een deuk als de lifecoach ‘grappig’ was. Je kon ook iets schrijven op een post-it en dit op een whiteboard plakken waar het een antwoord op deze vraag moest zijn: ‘How has your au pair experience changed you?’. Mijn antwoord was: ‘I learned about new food: Indian, great but spicy’.

Toen het evenement voorbij was hebben Sharmaine, Ruth en ik onze nummers uitgewisseld met het idee dat wij nog eens iets gaan afspreken in Boston een keertje.

Zondag ben ik met Theresa en Anna Boston ingegaan. Ik had met Theresa afgesproken om samen de trein te pakken omdat wij relatief dicht bij elkaar wonen, Anna woont ergens anders en neemt de T, terwijl wij de trein pakken. We hadden afgesproken om bij Beverly Farms in te stappen omdat het daar gratis parkeren is. Maar Theresa komt te laat en nemen we de trein vanaf North Beverly, we parkeren op de parkeerplaats van de Starbucks zodat we geen parkeerkosten hoeven te betalen. Omdat wij nog tijd hebben lopen we naar de Starbucks zodat Theresa koffie kan halen. Maar het duurt langer dan verwacht omdat er een nieuwe barista is dus loop ik alvast richting het station om mijn sjaal en fles water terug in de auto te leggen. Gelukkig halen wij deze trein wel en komen wij aan rond 1.56pm op North Station waar Anna op ons wacht. We gaan de Primark in en lopen in Quincy Market, kletsen en praten over vanalles. Ik heb voor Yash en Anjali twee Yankee candles gekocht omdat het aanstaande donderdag Divali is. Dit is het belangrijkste feest van het jaar voor Hindoes. Voor Asha en Jaya heb ik een speciaal porseleinen vogelfluitje waar je water in moet stoppen zodat als je erop blaast het lijkt of er vogeltjes fluiten. Dit heb ik meegenomen toen ik in Rusland was afgelopen lente.

Het grappige van vandaag was dat toen wij in de trein richting Boston zaten, kwamen Theresa en ik erachter dat wij beiden een Indiaanse hostfamily hadden. Ik heb meteen Anjali gesms’t met de vraag of zij en Yash Theresa’s hostparents kennen. Later kreeg ik hier bericht op dat zij elkaar inderdaad kennen, Yash en Theresa’s hostdad kenden elkaar van vroeger toen zij op de middelbare school zaten. Nu willen Theresa en ik playdates gaan organiseren zodat wij met elkaar kunnen praten en Asha en Jaya met haar hostkids, beide meisjes, van 6 en 8, kunnen spelen.