Weekend in the Hill Country

Na wat twijfelen toch eindelijk besloten om Adam's Peak te gaan beklimmen samen met Maja en Tove. Eerst naar Kandy en volgende dag naar Dalhousie, dat was de planning. Hostels geboekt en warme kleren gepakt, helemaal top. Tot dat we hoorden dat het op de maandag Poya was, volle maan. Dit is één van de vele feestdagen hier in Sri Lanka en dus zou het super druk worden bij de Adam's Peak. Toen maar besloten om de Adam's Peak te skippen en naar Kandy en Ella te gaan. Om 7.00 uur 's ochtends de trein vanuit Galle naar Colombo. Wat een drukte, iedereen rennen om de trein in te komen en ze gooien gewoon hun tas op een stoel zodat ze een plek hebben. Uiteindelijk alle drie een plekje kunnen bemachtigen en een rustige rit gehad. Overstappen in Colombo op de trein naar Kandy, daar hadden we iets minder geluk. Vier uur lang moeten staan/op de grond moeten zitten.

Kandy is de culturele hoofdstad van Sri Lanka, heeft een mooi meer en daar staat een tempel waar de Boeddhisten geloven dat de tand van Buddha ligt met de originele naam: de Tempel van de Tand.

We hebben in een hele leuke homestay geslapen en de volgende dag wilden we de trein van Kandy naar Ella, één van de mooiste treinritten van de wereld wordt er gezegd. Maar eerst ontdekken hoe laat die trein gaat. Hier in Sri Lanka zijn ze ook bekend met het kastje en de muur en wanneer ze eigenlijk niet weten wat je bedoelt zeggen ze gewoon 'yes' en schudden ze met hun hoofd (dat betekent hier ja). Op het station toch erachter gekomen hoe laat de trein gaat en de kaartjes gekocht, een treinrit van 7 uur voor ongeveer €4,-. Ook hier konden we de eerste 3 uur niet zitten, maar vanwege de Poya was iedereen aan het zingen en muziek aan het maken, een hele ervaring. Bij Hatton stapten de meeste mensen uit, dat is de plaats voor de Adam's Peak. Een goede keuze gemaakt om die te skippen en wij konden eindelijk zitten. Wat een prachtige rit, hoge bergen, diepe dalen en overal theeplantages. Aangekomen in Ella, een backpackersplaatsje wat bekend staat om zijn theeplantages en watervallen, zijn we wat gaan eten en daarna naar het guest house gegaan. Lag een beetje afgelegen en het was super koud, maar heerlijk geslapen. De volgende ochtend konden we eindelijk van het uitzicht genieten, ontbijten met de waterval en de bergen op de achtergrond. Na het ontbijt een wandeling naar de waterval gemaakt, pootje gebaad (zwemmen was veel te koud) en door de theeplantages gelopen. Besloten om een nachtje langer te blijven zodat we de volgende dag naar de theefabriek konden gaan. Helaas was er niemand aan werk vanwege de Poya (ik denk dat we dat in Nederland ook maar moeten gaan introduceren). Toch was het heel leuk om de fabriek te zien en te horen hoe van zo'n blaadje nou de thee wordt gemaakt. Ook nog een theeproeverij gehad, helemaal leuk.


Toen moesten we toch echt weer richting huis, dit keer met de bus. Het eerste gedeelte naar Wellawaya was vooral door de bergen met veel bochten. De lokale bevolking kan hier waarschijnlijk niet zo goed tegen, twee mensen uit het raampje aan het kotsen. In Wellawaya weer van het bekende kastje naar de muur gestuurd maar uiteindelijk de goede bus naar Matara. Superdruk, dus weer moeten staan, uiteindelijk toch een plekje kunnen vinden en lekker 4 uur lang tegen een paar locals aangeplakt gezeten (en lichtelijk aangerand). Toen weer overstappen in Matara op de bus naar Galle en daar stond Ashkar ons op te wachten om ons naar huis te brengen. Wat een trip!