15-01-2016
De emiraten, wauw! Wat heeft dat een indruk op mij achter gelaten zeg. In de emiraten vind je enorme verscheidenheid. Woensdag 6 januari kwamen Larissa en ik aan in Dubai. We verbleven de eerste nacht in een hotel in de wijk Naif/Deira, de immigrantenwijk. De eerste dag hebben we dan ook deze wijken ontdekt. Wat een hoop culturen bij één, allemaal mannen met verschillende pakjes aan. Elke cultuur heeft zijn eigen soort 'jurk' die de mannen dragen. Een gevangenis-lookalike pakje zonder strepen voor de mannen uit voornamelijk India, een witte lange jurk (dishdash) met een witte sluier en band voor de mannen uit de Emiraten en een witte jurk met een hoofdtulband voor de mannen uit bijvoorbeeld Oman en Yemen. In de wijk waren heel weinig vrouwen te bekennen. Bekijks kregen we daarom wel, ze waren duidelijk niet gewend aan jonge, blanke, vrouwen in hun wijk die zelf de koffers al lopend vervoerden van de metro naar het hotel. De gemancipeerde vrouw werd al snel een statement in onze vakantie. We probeerden zo veel mogelijk zelf te doen. We hebben veel taxi's en tours afgewezen en zijn in plaats daarvan zelf op pad gegaan.

De tweede dag bracht ons naar Fujairah, een plaats aan de oostkust van de Emiraten. Na een twee uur durende busreis door de desert kwamen we aan in het bergachtige kustplaatsje. In de bus en metro in de Emiraten heb je een vrouwenzone, de mannen mogen niet bij de vrouwen zitten omdat mannen niet worden vertrouwd met vrouwen om hen heen. Net als met de kleding pasten wij ons op dit vlak ook aan aan de cultuur. Elk bus en metro ritje zijn we vrolijk in de vrouwenzone gaan zitten, hier hadden we tenminste ook een mooie zitplaats ;). In Fujairah heb je alleen verharde autowegen. De rest zijn grindpaden. Geen pretje met onze koffers maar de gemancipeerde vrouwen wilden natuurlijk zelf hun hotel bereiken! En jawel na ongeveer een half uur lopen in de brandende zon (ah zo lekker het weer in de Emiraten, perfecte temperatuur daar in de winter!!!) kwamen we bij het hotel aan, yes! Mijn koffer was onderweg gesneuveld en had geen hendel meer om aan getrokken te worden. Blij dat we bij het hotel waren was ik dus zeker wel. Maar helaas... het bleek het verkeerde hotel te zijn haha. Om uiteindelijk bij het goede hotel te komen hebben we toch de taxi gepakt, iets wat we eigenlijk meteen al hadden moeten doen want was is de taxi goedkoop zeg! Al was Fujairah eigenlijk niet veel meer dan een stoffig plaatsje, met een fort, een grote moskee en een matig strand hebben we het er wel super naar ons zin gehad en vonden we het jammer dat we maar één nacht hadden ingepland voor de oostkust van het land. Fujairah was ook nog eens heel erg nuttig! In Fujairah hebben we het één en ander geleerd voor de rest van de dagen in de Emiraten:
1. Deel je eten. In het middenoosten is de sharing-cultuur heel hoog, en dat merk je aan de portiegroten van het eten. Met één gerecht kan je makkelijk twee buiken voeden!
2. Neem geen moskee als herkenningspunt. Moskeen zijn overal en elke moskee lijkt in onze ogen op de moskee van het herkenningspunt.
3. Ga niet op een bordje met 'tea' af als je wat wilt drinken in een theehuis. Het bordje 'tea' bracht ons naar een snackbar in de 'ghetto' van Fujairah.

Op de derde dag (08-01-2016) hebben we de bus terug naar Dubai gepakt om in te checken in ons derde en laatste hotel in Bur Dubai, het oude Dubai. We aten lunch bij een heel leuk Arabisch theehuis. We bestelden keurig één gerecht om te delen zoals we geleerd hadden. Ik dacht nog ah we worden echt pro midden-oosten toeristen wij weten lekker dat je één gerecht moet bestellen en dat delen! Het eten was inderdaad genoeg om te delen, maar met het drinken hadden we vier kopjes voor twee personen op onze tafel staan en een volle pot Arabische koffie en thee... Aha.. Het drinken in een theehuis zullen we voortaan dus ook delen! Zeer studentikoos, uiteten gaan met twee personen en maar één gerecht en één drankje bestellen. Het delen van een gerecht en drinken zouden ze overal moeten invoeren in de wereld trouwens. Ik ben een voorstander, het schept een band, gezelligheid en ... samenwerking haha.
Het nadeel van de winter in Dubai is dat de zon rond 17;30 uur ondergaat. We moeten elke keer behoorlijk haasten om nog wat sightseeing te zien voor de zon ondergaat. Op vrijdag hebben we de Burj al Arab, het zeven sterrenhotel, nog even gezien en het strand. Op het strand waren we een ware hit. De mensen stonden in de rij om met ons op de foto te gaan. In veel delen van het westen wordt geprobeerd de ongelijkheid tussen rassen te vervagen, maar in het Oosten wordt juist de ongelijkheid versterkt. Pakistanen, Indiers, Chinezen en mensen uit Bangladesh zien blankheid zo als ideaal dat ze het een enorme eer vinden om met ons, blanken, op de foto te mogen gaan. Na de zonsondergang zijn we naar de Emirates Mall gegaan. Een super groot winkelcentrum met een enorme skihal eraan vast. Hier zijn we wat gaan eten. Het vele lopen en de drukte van de afgelopen dagen is in de mall in mijn lichaam geslagen. Toen de aanval over was zijn we naar het hotel gegaan en hebben we een goede nacht gemaakt.

Abu Dhabi stond voor de vierde dag (09-01-2016) op de planning. Omdat ik me nog slap voelde van de aanval van de vorige dag hebben we Abu Dhabi verschoven naar de 12e. We besloten een rustig dagje te hebben en zijn naar de creek gegaan, een rivier. We wisten niet zo goed waar we heen moesten en hadden daarom gekozen om de metro te pakken naar Dubai Creek, klonk heel logisch! Maar helaas... onze vrouwen logica liet ons in de steek (zoals wel vaker is gebeurd tijdens de vakantie met het kaartlezen bijvoorbeeld haha) en belanden we buiten de stad. We gingen weer een paar haltes terug en uiteindelijk kwamen we uit bij een openlucht kinderspeelparadijs met een park. We zijn hier ingegaan en we konden de plek volgens mij niet beter treffen. Het was een onwijs mooi park met mooie palmbomen, strandje en velden. We ploften onze spullen neer en..., aah het was alweer zo laat. De tijd vliegt zo snel als je in de relax modus bent. De inmense honger sloeg weer toe, zoals elke keer eigenlijk. We denken aaah shit ik heb honger, we gaan opzoek naar een leuk etenstentje en vervolgens is het alweer een uur later voordat we ons eten voor ons hebben die we dan zo snel mogelijk naar binnenstauwen omdat de honger nog groter is geworden. Niet de meest ideale manier, ik zou het niemand echt aanraden haha. In de late middag zijn we naar de Burj Khalifa geweest, het hoogste gebouw van de wereld. En hoog, dat is ie zeker wel! Verder is het eigenlijk niet zon bijzonder mooi gebouw, het gebouw loopt heel dun af. Voor het gebouw was een aangelegd zwembadachtig iets, dat vond ik veel mooier. Bij het water voel ik mij thuis, familiekwaaltje. Geef mij maar zeeen, rivieren en meren! De Burj Khalifa staat naast de Dubai Mall, het grootste winkelcentrum van de wereld. AAAAH echt heel veel mensen en heel veel winkels, met één blik in de mall zijn dorpsmeisjes volgens mij al verdwaald, of nouja iniedergeval ik was dat haha. We hadden geen energie over om te gaan shoppen maar wel om ons eigen Frozen Yoghurt bakje samen te stellen om die vervolgens al zittend en pratend in de mall op te eten. Bij vrouwen gaat eten nog altijd boven shoppen, yuumm! Op straat in onze wijk, Bur Dubai, en de wijk waar we de eerste nacht verbleven, Deira/Naif, zijn weinig vrouwen op straat te vinden. We zijn er in de Mall achtergekomen waar die vrouwen allemaal samen komen, massa's vrouwen van alle culturen ;p.
In de avond aten we bij een Iraans tentje. Ik heb vanuit de lucht een associatie opgebouwd met Iran, want wauw.. Wat is Iran mooi vanuit de lucht zeg!! Enorme mooie bergen met sneeuwtoppen! Daarnaast heeft het land ook nog eens heel goed eten, een extra plus voor Iran! Na het eten gingen we ons verkleden en opmaken voor een avondje uit. We konden de Music Room waar we heen wouden gaan niet vinden en kwamen bij een random duur en mooi hotel terecht. We kwamen binnen ondanks dat Larissa nog geen 21 is. Daarna zijn we toch naar de Music Room gegaan waar een bandje optrad. Een man waar de weg aan wouden vragen liep in een grote boog om ons heen, later stopte er een auto voor ons die ons wenkte weer even later zagen we een heel geschaarst geklede vrouw in een auto instapten. Later in de week vertelden twee Libanese jongens dat prostitutie heel erg normaal is in Dubai, en er veel niet midden-oosten vrouwen geld vragen na een one-night stand.

Yes zondag! De vijfde dag! De desert safari stond op de planning en daar hadden wij natuurlijk veel zin in. Jammer dat we ruim een uur te laat werden opgepikt maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben in een 4wd driver door de woestijn gescheurt, op kamelen gereden, zonsondergang in de woestijn bekeken, Sisha gerookt, BBQ in de woestijn gehad, Arabische dansen gezien en toch wel ons toppunt van de dag nog bijna op de foto geweest met jonge Emiraties mannen haha. Een dag eerder zijn we al op de foto gegaan met een groepje jonge vrouwen die een boerka dragen. Zij vonden het allebei zo leuk dat wij met ze op de foto wouden, ze vroegen daarna ook gelijk zelf om een foto met ons. Als je aan een mannelijke Emiraat vraagt: "Excuse me, can I ask you something?" antwoorden ze standaard met: "No, why?". De volgende dag werd ons duidelijk waarom. Mannelijke Emiraten mogen niet omgaan met toeristen, zij mogen niet kijken naar vrouwen waarvan het haar niet bedekt is. In de desert waren gelukkig niet veel mensen dus zijn we met ze op de foto gegaan, later kwamen ze ons in hun dunebashing kar achterna en hebben ze nog een selfie met ons gemaakt, welke veel leuker was verdorie haha. Na de desert safari zijn we nog naar de supermarkt gemaakt en hebben we eten gehaald voor de volgende dag: HATTA!!!

In eerste instantie zouden we een tour boeken om naar Hatta te gaan. Hatta ligt bij de grens van Oman en is een super mooi plaatsje met bergen en jawel, water! DE ideale combo voor mij. Een tour werd het niet meer dus zijn we vroeg in de ochtend zelf met de bus gegaan, een drie uur durende busrit bracht ons in het plaatse Hatta. Ik raad iedereen aan om gewoon de bus te pakken in plaats van mee te gaan met een tour! Zelf erop uit gaan blijft het aller beste! Het plaatsje zelf bij de bushalte zag er primitief uit. De WC bij een etenstentje was dan ook niet meer dan een vervallen schuurtje met een soort plastic gat in de bodem. Vrouwen waren er niet en bekijks kregen we weer genoeg. We hebben eerst gepicknicked bij een vervallen toren van een Fort. Vanaf hier hadden we al super uitzicht op de omgeving. De lokroepen (het gezang als het gebed gaat beginnen of aan de gang is) was vanaf hier ook weer goed te horen. Na de lunch zijn we naar de Hatta Dam gegaan, al lopend, we wouden het zelf bereiken en hebben dus verschillende aanbiedingen van autoritten van locals afgeslagen. En bij de Hatta Dam, echt wauw!!! Zo indrukwekkend mooi! We hebben hier een hele middag bij het water gelegen in de zon. In het begin van de middag hebben we contact gemaakt met een Emiraat in zo'n dishdash jurk. Hij had ons waarschijnlijk gezien en gevolgd want de dam loopt dood. Hij wou ons mee uiteten nemen maar daar hebben we vriendelijk voor bedankt. Wel had hij een super grote lekkere juice voor ons gehaald. Ik dacht hij komt met een klein sapje, maar nee een enorme beker met 5 verschillende soorten lagen fruit en on top gebrande cashewnoten; geld genoeg natuurlijk hebben die Emiraten! De rest van de middag hadden we geen honger meer en konden we op een volle maag zonder etensstress relaxen bij het water. Toen de zon onderging liepen we weer naar boven en jahoor de Emiraat kwam weer aanrijden. Hij bood een ritje naar Dubai aan omdat hij zelf naar het ziekenhuis daar ging om een familielid te bezoeken. Het aanbod zou ons twee uur wachten op de bus schelen en een drie uur durende busreis. Na overleg (of nouja overleg.. Ik had natuurlijk al weer volmondig ja gezegd maar na het zien van Larissa's gezicht toch maar even gevraagd of zij het wel ook okee vond ;p) zijn we ingegaan op het aanbod. Een autorit duurt maar 1,5 uur, dat scheelde heel veel tijd. We moesten ons haar bedekken met de doeken die we bij ons hadden omdat hij anders ons niet aan kon kijken. Hij heeft ons onwijs veel over de cultuur verteld in de autorit. Van de gebeden, de 5 pillars, de reden van de geblindeerde ramen, de kleding, de voorwaarden, het uithuwelijkingsproces en de ongelijkheid tussen man-vrouw en rassen. In de cultuur daar is het niet eerlijk als je iets vergelijkt wat je niet vergelijken kan, zoals appels en peren en voor hun dus ook bijvoorbeeld mannen en vrouwen, en Indiers en Emiraten. De vrouwen in het midden oosten mogen niet werken. De mannen werken en moeten verplicht een huis kopen voor de vrouw. De vrouw wordt hierdoor volledig afhankelijk van de man. De vrouw moet de man gehoorzamen. De Emiraat waarmee wij in de auto zaten heeft een vrouw en zes kinderen daarnaast staan er nog drie huwelijken op het programma met andere vrouwen waar hij allen een huis voor gaat kopen en elke nacht bij een andere vrouw gaat spenderen. Mannen mogen meerdere vrouwen trouwen maar vrouwen mogen geen andere mannen trouwen vanwege het feit dat ze zwanger kunnen worden. In het midden oosten is het heel erg moeilijk om te scheiden van je man. Zijn eerste vrouw kan dan ook niet van hem scheiden omdat hij zegt dat hij geen andere vrouwen heeft. Zolang hij blijft liegen en niet toegeeft dat hij met meerdere vrouwen is getrouwd heeft zij geen poot om op te staan en zal ze verder met hem moeten leven. Vrouwen kunnen al een huwelijkscontract krijgen als ze nog op de basisschool zitten. De vrouw mag niet zelf de man uitkiezen, de man heeft daarentegen een grotere stem in in wie hij trouwt. De ramen van de auto's in de Emiraten zijn geblindeerd omdat ze niet willen dat andere mannen hun vrouw zien, daarom zijn de meeste vrouwen ook helemaal bedenkt in een boerka. De mannen worden als vieze perfs gezien hier en ze willen niet dat ze histig worden op hun vrouw. We moesten naar de WC tijdens de rit, hij drukte ons dan ook op het hart om erg voorzichtig te zijn met het naar de WC gaan omdat hij niet wou dat ons iets overkwam door de mannen op deze wereld. Ik denk dat hij het liefst als onze bodyguard was meegegaan maar hij mag niet gezien worden met ons, tijdens de rit bedekte hij dan ook zijn baard met zijn witte sluier om niet mogelijk herkend te worden. We konden ook geen foto maken met hem helaas vanwege de status die dan geschadigd zou worden. In de avond hadden we genoeg tijd om te eten bij een cheap Indian Restaurant en om nog een nieuwe koffer te kopen voor de reis naar Zuif Afrika.

Dinsdag 12-01-2016, onze laatste volle dag voor vertrek naar Zuid Afrika. Een trip naar de hoofdstad Abu Dhabi stond op de planning. Helaas kon de trip uiteindelijk alweer niet doorgaan. Ik werd niet goed wakker en het volgende in de ochtend al snel in weer een nieuwe aanval. Larissa voelde zich ook niet helemaal fijn en dus hebben we besloten in Dubai te blijven. Na een ochtend languit op onze bedden zijn we er rustig op uit gegaan en hebben we hebben op een terras gezeten bij een ander deel van de Creek. Toen de kracht na zo'n 1,5 uur weer opnieuw gevonden was gingen we opzoek naar het Lama museum dichtbij waar we zaten. Hadden we wat rustigs te doen en mooi in de buurt. Het museum was dicht en we liepen wat door het Old Heritage Village van Dubai toen we werden aangesproken door een jongen in een tent. Hij vroeg of we koffie en thee bij hem kwamen drinken. We kwamen zijn tent binnen, ploften op een kussen en kregen Arabische koffie, thee en dadels. De jongen kon niet goed Engels en bleek een vluchteling te zijn uit Yemen die leefde in de tent met zijn vogel. Hij is zo'n twee jaar in Dubai nu en de grens is inmiddels gesloten voor zijn familie en andere vluchtelingen. Hij vond het heel erg leuk dat we hem kwamen bezoeken in zijn tent en vond het daarom ook erg jammer dat we weer verder gingen. Het contrast in Dubai is echt ongelofelijk groot, aan de ene kant van de stad heb je de armere immigrantenwijken of random vluchtelingen die niets kunnen beginnen en aan de andere kant van de stad heb je Jumairah en Marina Beach, met rijkdom, enorme gebouwen, mooie stranden en clubs, westerse en rijke mensen, zakenwereld en enorme yachten. De avond voor we weggingen hebben we daar gespendeerd. Bij toeval hadden we gelukkig de allerlaatste metro die reed te pakken die ons naar het hotel bracht.

Na een week Dubai was het zo ver, op naar Afrika. Een lange reis voor de boeg. Van Dubai naar Addis Ababa, van Addis Ababa naar Johannesburg en van Johannesburg naar Kaapstad. De reis is goed gegaan gelukkig en ondanks dat alle vliegtuigen ongeveer te laat vertrokken kwamen ze allemaal te vroeg aan. Op Addis Ababa in Ethopie waren de werknemers over de vlucht naar Johannesburg erg gestrest. We moesten alles snel snel doen en ze waren behoorlijk geirriteerd. Fijn op Ethiopie ging het niet maar dat kon de pret niet drukken wat wij gaan naar ZUID AFRIKA!! Uiteindelijk zijn wij inderdaad in Zuid Afrika aangekomen. Gister werd ik naar mijn accomodatie gebracht. Ik verbijf de komende maanden in de Beach House in Stellenbosch. Het is een super mooi huis met 15 kamers. Gister ben ik uiteten geweest met de internationale huisgenoten die al zijn aangekomen en vanavond houden we een braai op onze binnenplaats, met jawel een zwembad. Het is hoog zomer hier met temperaturen boven de 30 graden! In het zwembad kan ik helaas nog niet springen want de koffers van alle passagiers in het vliegtuig van Addis Ababa naar Johannesburg zijn achtergebleven in Addis Ababa en helaas kan niemand vertellen waar de koffers zijn...