Afgelopen week is echt voor bij gevlogen op Bali! Na samen met Emile wat tijd door gebracht te hebben op het vliegveld arriveerde de rest van de minorgroep en gingen we met de bus naar Singaraja. Rond middernacht was iedereen in zijn eigen nieuwe huis en kon de week beginnen.

Maandag was een heerlijke luie dag met maar één onderdeel op de planning en dat was de motoren ophalen. Dinsdag waren we met zijn alle rond negen uur bij de universiteit Undiksha in Singaraja waar we een rondleiding hebben gekregen en welkom zijn geheten. In de middag zijn we heerlijk naar het strand geweest. Op woensdag hebben we de pre-school in Temukus, het bejaardencentrum en het garbage project in Kayuputih bezocht. Allemaal projecten waar de studenten van de minorgroep aan mee zullen helpen. Ook hebben we nog een kijkje genomen bij het vissersdorpje in Lovina. Op donderdag moesten we vroeg op en vertrokken we om zes uur naar de markt in Singaraja om daarna te gaan lunchen op het strand. Hierna gingen we naar Bengkala, het dovendorp, waar een school staat waar les wordt gegeven aan zowel dove als horende kinderen. Was erg leuk en interessant om te zien hoe dit gebeurde! Hierna zijn we naar air sanih gegaan waar we lekker hebben kunnen zwemmen en afkoelen aangezien het onderussen al weer 30 graden was. Vervolgens zijn we naar het project Srikes geweest. Dit is een school voor verpleegkundige met daar aan vast een kliniek. Na dit project gezien te hebben gingen we terug naar Bengkala om de dovendans te zien. De volgende dag zijn we naar het kindertehuis gegaan en naar een kliniek in Singaraja. In het weekend zou ik eigenlijk naar Gili gaan, maar uiteindelijk de keuze gemaakt om ook het weekend nog bij de minorgroep te blijven en een andere keer naar Gili te gaan. Dit betekende dus dat ik mee zou doen met het weekendprogramma van de groep. In het weekend werd de groep in tweeën gesplitst. Dit betekende voor mij dat ik zaterdag samen met negen andere naar de Aling-Aling waterval ging. Wat echt heel gaaf was aan deze waterval was dat je er vanaf kon glijden en springen. Zo kon je er van één van 10 meter af glijden en twee andere, een van 10 en een van 15 meter, kon je springen. Ik moet wel toegeven dat toen ik bovenaan de waterval van 15 meter stond de zenuwen wel door mijn lijf heen gierde, maar ik wist dat ik er spijt van zou krijgen als ik het niet zou doen. Daarom dat ik dan ook zo snel mogelijk nadat twee andere waren gesprongen mijn verstand uit heb gezet en gewoon ben gegaan. Iets wat ik nu terugkijkend echt nog wel een keer wil doen! Op zondag hebben we een drie uur durende wandeling door de rijstvelden van Mayong gemaakt. Echt heel mooi om te zien en de moeite waard, zelfs in die hitte. Op maandagochtend was het jammer genoeg toch echt weer tijd voor mij om terug te gaan naar Lombok. Dit keer per boot in plaats van vliegtuig. Uiteindelijk heb ik er tien uur over gedaan om vanaf Lovina naar Lendang Nangka te komen. Op Bali had ik met de shuttle bus service wel nog een mooie tussenstop bij een restaurant waar ze zelf thee en koffie verbouwde en maakte. Hier dan ook heerlijke verschillende soorten thee mogen proeven.

Komende week zal ik in Lombok bezig gaan met het voorbereiden van verschillende workshops die ik volgende week ga geven en zal ik over drie dagen langs het politiebureau gaan om mijn scooterpapieren weer op te halen. Ik hoorde al dat sommige van jullie een beetje in paniek schoten bij het horen van dat ik langs het politiebureau moest, maar het houdt simpelweg in dat ik gewoon langs moet gaan en waarschijnlijk een bedrag moet betalen om mijn papieren terug te krijgen.