Cambodja

Arun Sueseday Kampuchea! 20-09-2016

Na Australië (Hong Kong), Zuid-Afrika, Namibië, Zimbabwe, Swaziland en Lesotho dan nu Cambodja. Om eerlijk te zijn was de cultuurshock hier aanzienlijk groter dan in de voorafgaande landen.
Toen ik het vliegveld uitliep werd ik overdonderd met mensen die mij naar het centrum wilden brengen met hun taxi, tuctuc of welk vervoer dan ook. Echter wist ik dat ik voor $0,37 een bus kon nemen en dat deed ik. Bij de bushalte had ik al een Cambodjaanse jongen ontmoet en hij heeft mij uiteindelijk gewezen waar ik heen moest lopen na de busrit. Een interessante busrit, want op de helft van de tocht bleek hij kapot te zijn. Die Cambodjaanse jongen leek dat wel amusant te vinden, dus ik lachte met hem mee. De buschauffeur liep met een knijptang naar het achterste gedeelte van de bus en even later reden we weer rustig verder. Rustig, want met zo'n chaotisch verkeer schoot het niet bepaald op. Verkeersregels kennen ze hier niet. Je moet gewoon beginnen te rijden of lopen, stukje bij beetje. Het verkeer wringt zich wel om je heen. Na zo'n 5 km met mijn backpack en rugzak (totaal goed voor zo'n 20 kg) te hebben gewandeld kwam ik eindelijk aan bij mijn hostel. Die avond in de buurt van het hostel gaan eten. Als je vriendelijk 'hello' zegt tegen iemand, is de kans behoorlijk groot dat de reactie 'tuctuc?' is. Aangezien ik het vermoeden had dat dit mede te danken was aan mijn blonde haren, besloot ik de dag erna mijn capuchon wat vaker op te zetten (overigens ook handig met de regen die regelmatig met bakken uit de hemel viel).

Zaterdag ben ik naar Tuel Sleng en the Killing Fields gegaan. Een heftige start, maar naar mijn mening niet onverstandig. Zo was ik direct op de hoogte van het afschuwelijke verleden dat dit land heeft en waar tot op heden nog de gevolgen van te zien zijn.
2 tot 3 miljoen Cambodjanen (1/4 van de toenmalige bevolking) zijn vermoord door de Rode Khmer, geleidt door Pol Pet.
De gruwelijkste verhalen, afbeeldingen en foto's werden mij die dag getoond. Enfin, absoluut de moeite waard om hier langs te gaan, zeer indrukwekkend.
Die middag ben ik naar the Royal Palace gegaan. Wat ik altijd dacht dat Chinees was, blijkt nu dus ook Cambodjaans te kunnen zijn. Het was zeer de moeite waard hier rond te kijken. Terwijl ik terugliep naar mijn hostel sloeg de regen weer toe, waarop ik bij een afdak, met wat Nederlandse (drop)krijtjes in mijn mond, heb gewacht.

Zondagochtend vertrok mijn bus naar Kep waar ik op de boot zou worden gezet naar Rabbit Island. Er zou een kleiner busje rijden naar de grote busplaats, maar het busje bleek kapot te zijn. Dus ging ik samen met mijn Chinese kamergenote met een tuctuc.
In Kep nam ik weer een tuctuc naar de haven.
Ik had een privétocht naar het eiland, want de vaste tijd dat de bootjes vaarden was al geweest en anders moest ik tot de dag erna wachten. Het kostte me dan wel wat meer maar dat was het me waard.
Aangekomen op Rabbit Island nam een 16-jarig meisje mijn backpack over en nam me naar een bungalow toe. Achteraf bleek dat ik de enige klant was en er verderop nog bungalows waren van andere eigenaren, maar zij mij natuurlijk graag in hun bungalow ontvingen.
Die middag heb ik met Lina gespeeld, een 3-jarig meisje dat bij het gezin hoorde waar ik overnachtte. Communiceren met deze mensen was lastig, ze konden nauwelijks Engels.
Er was geen stroom en geen wifi op het eiland. De generator die aanwezig was en aan zou zijn vanaf zonsondergang tot een uur of

22:00 uur, werkte niet.
Later kwam ik er achter dat mijn wc niet kon doorspoelen. Dit was nieuw voor mij, met een glimlach werd mij uitgelegd hoe het werkte met 'naar de wc gaan'. Hierover treed ik verder niet in details.
Er liepen een stel honden over het strand, waar het gezin eigenaar van was. Ze zagen er slecht uit, alsof ze een huidaandoening hadden. Kale plekken en bloed op hun hoofd en lichaam. Ze waren continu hun wondjes aan het openkrabben. Ik had dus niet het idee dat ze goed verzorgd werden, ontzettend sneu.
In de avond na de prachtige zonsondergang, heb ik krab besteld, want ik had gehoord dat het een aanrader was dat op het eiland te bestellen omdat het vers was.
En of het vers was. De gastvrouw en de 3 kinderen die haar altijd hielpen haalden een soort grote mand uit de zee waar een leuke hoeveelheid krabben inzaten, waarvan er later 5 op mijn bord verschenen.

Maandagochtend heb ik, na een pannenkoek ontbijt met als drinken de kokosmelk van een vers geopende kokosnoot, in de zee gezwommen, aan het strand gelegen en het eiland verkend. Het is een puur en rustgevend eiland, maar wat een rotzooi ligt er aan de randen van het strand. Dan bedoel ik niet aan het strand waar de bungalows zijn, maar als je zoals ik dus altijd doe, iets verder doorloopt langs het strand bij de meer afgelegen gedeeltes.
Ik heb mogen genieten van een heerlijke Cambodjaanse massage met kokosnootolie, die $7 voor een uur kostte.
Die middag waren er nieuwe gasten gekomen waar ik die avond mee ben gaan eten bij een restaurantje van de bungalows ernaast. Het waren twee Israëlische meisjes en een Italiaans meisje. Ze waren het met me eens dat het eten een stuk beter was dan waar wij overnachtten. Tot onze grote spijt, want er was toch een soort schuldgevoel dat we niet bij het gezin gingen eten.

Vanmorgen ben ik met de boot teruggevaren, samen met de man van het gezin en zijn 16-jarige dochter en 11-jarige zoon, waarna hij me met zijn auto naar Kampot zou brengen. Met op de achtergrond Cambodjaanse muziek (met Arabische vibrato klanken en de hoge tonen die me aan Chinese muziek deden denken), kwam ik een half uur later dan ook aan in Kampot bij een bungalowhostel met uitzicht op de rivier. Hij vroeg nog of hij bij mij kon slapen. Leuk geprobeerd, ik begrijp dat ze het geld nodig hebben en hij dus nu een hostel moest zoeken, maar ik moet er niet aan denken. Ik vond het al wel spannend samen daarheen te rijden, hij spreekt nauwelijks een woord Engels.
Hij is nu gelukkig weg en ik lig lekker in een hangmat te relaxen. Net een heerlijke banana & peanutbutter smoothie gehad met curry, beef & rice als lunch.
Morgen wil ik naar Sihanoukville gaan en 2/3 dagen later naar Siem Reap met de bus.

Chmai! 28-09-2016

Na een eenzame dag aan de mooie rivier in Kampot te hebben doorgebracht vertrok ik woensdagochtend in een busje naar Sihanoukville.
In mijn Lonely Planet werd het hostel Monkey Republic sterk aangeraden voor backpackers, dus hier moest ik wezen! De afgelopen dagen was ik vaak alleen en ik was bang dat het door het laagseizoen overal zo zou zijn, maar deze plaats bewees het tegendeel. Al zakte me de moed wel even in de schoenen toen een meisje dat net was gedumpt door haar (ex-)vriend zich, toen ik net was aangekomen en moest wachten tot mijn kamer schoongemaakt was, op mij afreageerde. Die avond ben ik na in het zwembad te hebben gelegen en een massage te hebben gehad, gaan eten en beerpongen met mijn roomies. Spijtig genoeg was ik alweer vroeg moe, dus erg laat is het voor mij niet geworden.

De ochtend daarna vertrok ik samen met een Nederlandse en Australische jongen met de boot om een eilanden trip te maken.
We zouden drie eilanden doen, maar ik heb er eigenlijk maar 2 gezien.
Bij het eerste eiland zijn we gaan snorkelen en dat leverde wat mooie plaatjes op. Ik kan het niet vergelijken met Great Barrier Reef, maar het was zeker wel kleurrijk. Het feit dat het regenseizoen is maakt ook dat het water wat troebeler is. Maar het was zeker de moeite waard!
Uiteindelijk zijn we naar Koh Rong Samloem geweest, waar ik samen met de jongens de nodige biertjes heb genuttigd aan tafels die in het water stonden onderaan een waterval.
Na de biertjes op het eiland en op de boot hadden we de smaak te pakken en zijn we uitgegaan bij het strand.
Op straat wordt je overal gevraagd of je in een tuctuc meewilt, maar deze tuctuc-drivers vragen je ook regelmatig of je drugs wilt kopen. En veel backpackers om mij heen gebruiken het, waarvan ik die avond helaas weer de gevolgen ervan heb moeten aanzien.

De dag erna ben ik met twee van mijn roomies naar Otres beach gegaan, waar we een aantal heerlijke garnalen hebben genuttigd. Dit was een mooi strand met barretjes, bungalows en hangmatten. Aangezien het nu laagseizoen is, waren de locals vaak wel erg wanhopig om je iets te verkopen. Op een gegeven moment ging mij dit heel erg irriteren toen een vrouw aan mijn benen ging zitten en geschrokken keek terwijl ze mij een draadje liet zien dat ze het wel voor me kon oplossen...
Die avond had ik de nachtbus maar Siem Reap, waar ik de volgende dagen de tempels van Angkor zou bezoeken met een Engelse jongen die ik in Sihanoukville had ontmoet.
Wat een reis was dat! Verbazingwekkend had ik met mijn lange benen nog best genoeg ruimte om ze languit neer te kunnen leggen. Maar als er tijdens de hele rit hobbels in de weg zijn, wordt het lastig om goed te kunnen slapen.

En toch zijn Antony en ik de dag erna begonnen om de tempels te bezoeken. We zouden dit drie dagen doen, want dat was wat sterk werd aangeraden.
Angkor was in de 13e eeuw de grootste stad van de wereld, dus er waren heel wat tempels die we moesten zien dan.
Voor $18 bracht een tuctuc-driver ons 5 uur lang van de ene naar de andere tempel, vanaf het hostel en weer terug.
De tempels waren indrukwekkend, maar de vele treden die we vaak moesten lopen waren vermoeiend omdat het enorm benauwd was. Veel beelden die we bij de tempels zagen, hadden geen hoofd meer. Dit heeft Pol Pet schijnbaar gedaan in die verschrikkelijke jaren dat de Rode Khmer aan de macht was. Hij was namelijk tegen geloof.
Veel tempels waren ze nog aan het restaureren.
Tijdens onze tour kwamen we nog een aantal schattige aapjes tegen en toen wij een wat minder toeristische weg terugliepen door de bush bush kwamen we nog prachtige insecten tegen.
Die avond hadden we allebei een soortgelijke lange, dunne olifantenbroek gescoord voor ongeveer $3 per stuk, die perfect was om de dag erna te dragen bij de tempels. Korte broeken mogen namelijk niet gedragen worden en schouders moeten ook bedekt zijn, wat het nog warmer maakt dan het al is.

Zondag zijn we weer tempels bezoeken.
Waar wij ook kwamen, overal werden we overladen door Chinezen. En die Chinezen maakten miljoenen selfies en vaak met het peace-teken. Zodoende wilden wij ook een foto bij de tempels met het peace-teken.
Het viel ook op dat er veel mannelijke Chinezen met blond haar waren, wat er nogal fascinerend uitzag...
Al vrij snel scheurde mijn broek en een paar uur later ook die van Antony, van de kwaliteit van zo'n broek van $3 kun je natuurlijk ook niet veel verwachten...
Die avond heb ik me weer van mijn beste kant laten zien en zoveel gedronken zodat ik de dag erna niets waard was. 'Chmoi' is trouwens proost!

En zo begon mijn volgende dag rond 12:00 uur toen Antony mij wakker moest maken, omdat we de dag ervoor hadden besloten een boottocht te doen met onbeperkt bier en shotjes, waarvan alleen al de gedachte eraan me misselijk maakte.
We gingen naar de floating villages, een crocodile farm en vanuit het grootste meer van Azië op de boot in het water kijken naar de zonsondergang.
Al kon ik die avond geen bier zien, het water deed me goed en de zonsondergang was adembenemend mooi.
Ook was het wel eens leuk om anderen dronken te zien worden in plaats van andersom.

Ik lag die avond vroeg in bed, Antony kwam 's nachts ergens thuis en om 05:15 uur maakte ik hem weer wakker voor zonsopgang bij Angkor Wat, onze laatste dag bij de tempels.
We waren even bang dat we te laat waren, maar wat was dat prachtig!
Die middag hadden we besloten eens een $1 massage te nemen. Dat bord hadden we al een aantal keren gezien en het maakte ons nieuwsgierig. Bij aankomst bleek het $1 te zijn voor 10 minuten en $5 voor een uur. Alsnog het proberen waard dus. Hoe slecht kan het zijn?
We werden naar boven begeleid en moesten daar op de grond gaan liggen. Mijn andere twee massages waren op massagetafels, maar goed, op de grond kan vast ook lekker zijn. Nadat er eerst een discussie was over wie mij zou gaan masseren en me werd gevraagd of ik een man wilde en ik zei dat het me niet uitmaakte, kwam er een meisje die me zonder ook maar iets van olie op mijn rug te doen, wat zielige kneepjes in mijn rug gaf. Een kneepje in mijn rug, dan even mijn linkerarm, dan mijn rechterbil, even stukje been en weer rug en dan de nek. Oftewel, het was heel erg random wat ze deed.
Even later werd er ook een meisje naast mij gemasseerd en de masseuses begonnen aan een stuk door te praten, waarna de masseuse naast mij zo af en toe eens een boer liet. Ondertussen hoorde ik uit de hoek waar Antony moest liggen wat behoorlijk harde klappen.
Het was een vreemde situatie, maar ik vond het toch best lachwekkend mee te hebben gemaakt. De massage van de jongen op Rabbit Island was absoluut de beste. Bij Sihanoukville was de masseuse zo in een spier in mijn schouder aan het wroeten dat ik de dag daarna rugpijn had, die ik daarvoor niet eens had...
Toen Antony en ik later naar buiten liepen vertelde hij dat de masseuse nog vroeg: 'You want suck?'
Ik denk dat ik heel blij mag zijn dat ik toch door een meisje werd gemasseerd, want die avond hoorde ik dat een meisje zich best wel betast had gevoeld tijdens haar massage.
Het zijn echt niet alleen de mannen die happy endings kunnen krijgen...
Die avond nog een laatste keer over de gezellige marktjes gelopen van Siem Reap. Die avond voor de tweede keer fried ice cream rolls gehad, waar ik als ijsmeisje natuurlijk dol op was. Ik had het nog nooit gehad, het was iets typisch van hier dus dat moesten we proberen. Later nog wat drankjes gedaan bij Mad Monkey waar we andere dagen ook waren geweest voor een drankje. Om 20:00 uur is er gratis bier en daarna elk uur gratis shotjes.
Vanaf 00:00 uur sluiten ze daar en gaan alle backpackers naar pubstreet, maar dat zat er voor mij deze keer niet in, mijn wekker ging al vroeg af omdat mijn avontuur nu verder zal gaan in Laos.