Hey hey!

Hier alweer een laatste update van m'n reis in Zuid-Amerika. De vorige keer was ik gebleven bij mijn aankomst in Peru, Cusco om precies te zijn. Een ontzettend leuk stadje waar toeristen vooral naar toe komen om de Machu Picchu te zien en wat verder bekend staat om de vele Inca ruïnes in de omliggende Sacred Valley. Ik heb me hier anderhalve week vermaakt, want behalve de cultuur barst het er van de leuke winkeltjes en restaurants. Ik sliep weer in het Milhouse hostel, hetzelfde hostel als in Buenos Aires waar ik toen Layla (NL) had ontmoet en ook weer hier tegen kwam. Zij heeft eerder een half jaar in Cusco gewoond dus aan tips geen gebrek :).
Zo ook de tip om het bezoekje aan de Machu Picchu te verdelen over twee dagen in plaats van een lange, intensieve en vooral dure dag trip vanuit Cusco. Ik ben de eerste dag in een hele mooie trein rit (2h) naar het dorpje Aguas Calientes gereisd en hier overnacht. Zo kon ik de volgende ochtend vroeg met de eerste bus (05.30h) in twintig minuten naar de Machu Picchu. Zelfs rond dit tijdstip stond er al een rij, maar het bleek toch zeker een voordeel zo vroeg te gaan. Tussen 8 en 10 uur 's ochtends arriveerden de dag tour-toeristen en moest je je best doen geen selfiestick in je gezicht te krijgen zo druk dat het was, haha.
Het was heel gek en onwerkelijk om dit 'wereldwonder' in het echt te zien vanwege de vele foto's die al zo vaak voorbij komen en dan met name het meest bekende uitzicht van bovenaf. Tijdens het wandelen door de ruïnes zelf kreeg ik pas echt een goed beeld van waarom het eigenlijk zo'n bijzondere plek is. Onmogelijk hoe de Inc a's vroeger deze plek hebben bereikt zo ver weg en met zoveel omringende,stijle bergen (die misschien nog wel net zo indrukwekkend waren).

Na anderhalve week Cusco vloog ik naar Lima voor een nachtje. En dit bleek lang genoeg, want heel erg onder de indruk van deze stad was ik niet. Miraflores is een leuke wijk om te verblijven, want het centrum kun je in een ochtendje zien. Ik keek uit naar het centrum en Plaza Mayor, wat ook heel mooi was, maar behalve voor dit plein kun je je fototoestel wel in de tas laten. Ik had dan ook heel veel zin om naar Mancora te gaan, een kustplaats in het noorden van Peru. Zon, zee en strand waren alweer een tijdje terug en ik wil natuurlijk wel een beetje bruin thuiskomen (het kleurtje van Brazilië was er bij mij natuurlijk alweer af..)!

Behalve Chili is ook Ecuador onverwachts toegevoegd aan de route. En impulsieve ideeën blijken dan ook vaak het leukst toen we besloten een weekendje naar Montañita aan de kust te gaan. Dit doen veel mensen vanuit Mancora en anders zouden tien dagen alleen in Mancora wel wat lang zijn. Alleen zou ik niet op het idee zijn gekomen omdat de grens Peru-Ecuador volgens de Lonely Planet de meest beroerde van Zuid-Amerika is. Wederom bij de grens niets gemerkt van dit vooroordeel, maar toch fijn om dit met anderen te doen: een Duitser en vier Chilenen. Met z'n zessen veel lol gehad, vooral om de dorm waar we in sliepen waarin werkelijk alles kapot was. De sloten, de deuren en de bedden. Zo ben ik zelf twee keer door het (stapel)bed gezakt en werd ik een andere ochtend wakker met een plank op m'n hoofd. Het uitzicht op zee met voorbij zwemmende dolfijnen maakte daarentegen alles goed.

Montañita zelf is een tropisch plaatsje met veel surfers, vrolijke mensen en overal muziek op straat. De ene kroeg nog harder dan de andere. En dan bedoel ik écht hard. Buiten het centrum hoor je nog steeds de reggaeton beats door de straten schallen. De muziek in Zuid-Amerika is trouwens overal hetzelfde. Iedereen gaat hier in clubs nog steeds los op 'Gasolina' en Sean Paul, haha (voelde me weer 15 Reena!).
Youtube vooral even de nummers Travesuras (van Nicky Jam), Tomato el palo (Miss Bolivia ft. Leo Garcia), Humanos a Marte (Chayenne) en El Taxi (Pitbull ft. Osmani Garcia) voor wat leedvermaak.

Nu ben ik weer terug in Mancora voor en paar nachten om nog meer niks te doen dan in Montañita voor ik zondag weer naar huis vlieg. Morgen heb ik de nachtbus naar Lima. De laatste 18 uur van de totaal meer dan 235 uur in de bus de afgelopen weken (ik schrik er zelf ook van). Heb voor de visueel ingestelden nog een kaartje toegevoegd van de afgelegde route in totaal. De lange afstandsbussen zal ik dan ook niet missen, alsook het slapen in meer dan 8-persoonskamers, want wat kunnen sommigen snurken! Als trekkers.

De afgelopen maanden heb ik alles kunnen zien wat ik in de planning had en wat was het gaaf! Veel leuke en bizarre mensen ontmoet, niet ziek geworden, beroofd of erger. Jullie bedankt voor alle leuke reacties en attente berichtjes! Nu kan ik me gaan verheugen op m'n eigen bed, water drinken uit de kraan, groenten (!), kleding keus etc. etc. en niet te vergeten: kaaaas!!

Besos! XX