Zon, zee en strand

Vandaag gaan we naar een strand in de buurt. Blijkt dat we hier vrij veilig in het water kunnen. Ik heb mijn snorkel gerief bij maar baal dat de golven super bodyboard-proof zijn. Dan maar ééntje lenen van een kindje! Wihaa! Zalig om te bodyboarden, de golven zijn ideaal! De stroming is krachtig. Na een tijdje voelen we de onderstroom harder trekken. Tijd om uit het water te gaan.

Na de zeepret ging een deel op zoek naar de batcave waar de schipper over verteld had en Mart, Delphine en ik amuseerden ons wat op het strand met filmpjes en toestanden. Elias probeerde mij ook te tillen Stijn-way maar slaagden daar niet in. Ego gekrenkt. Of ik gewoon 10 kilo zwaarder. Kan ook wel.

We trekken nog de verplichte foto op het strand met de kerstmutsen die ik voor iedereen had gekocht. Voilà, kunnen we weeral mensen jaloers maken in België. Tenminste als we ooit wifi hebben. Dat blijkt hier toch moeilijker dan gedacht. En als we dan wifi hebben, trekt die op niets. Nu ja, ik heb er weinig last van eigenlijk. Hoewel ik smartphone-verslaafd dacht te zijn, mis ik het niet. I know, weird.

In de namiddag gingen Kirsten, Wouter, Mart en ik paardrijden. Het was super rustig maar toch heb ik ervan genoten. De mensen van de ranch waren super vriendelijk en ik heb van hen toch wat geleerd over de plaatselijke cultuur en de nog steeds slechte verhouding tussen

blanken en zwarten in verschillende delen van Zuid Afrika. De apartheid mag dan wel voorbij zijn, het laat toch nog steeds diepe sporen na.

's Avonds gaan we nog eens aan de braai! Met gezelschap van de hippo in onzen hof. Creepy.