Giraffe on the runway

Onze tweede safari-dag begint met de tenten weer afbreken en alles inpakken. Ik weet weer waarom ik niet graag kampeer. Het is hier daarenboven ook nog eens een hittegolf waardoor we amper hebben kunnen slapen. Om 4u werden we al uit onze tent gebrand.

Vandaag zien we weer heel wat beestjes. We zien een leeuw, het mannetje, dat ligt te maffen onder een boom. Die beesten zijn zo lui. Maar goed, liever een leeuw van op afstand zien maffen dan dat die ons aanvalt. Even later rijden we, zonder dat we het beseffen, tussen een familie olifanten die de weg aan het oversteken waren.

Helemaal vol bewondering voor de olifant links van ons buske, zie ik ineens dat er een gigantische olifant - laat ons even zeggen dat het de papa was and he was not happy with us- vlak voor ons buske staat. Paniek! Wouter schakelt in achteruit en maakt plaats voor de familie om rustig over te steken. Het kindje steekt over en pakt nog wat uit met zijn flapperende oren. Cute! We spotten ook een lapet faced vulture, een gier. Ik had hem eens in Pairi Daiza gezien en las dat hij een spanwijdte van 6m had. Bleek dat niet overdreven te zijn. Majestueus en lelijk dat die beesten zijn! Even later zien we vlak voor ons op de weg een giraffe die op ons afwandelt. Paraderen is een beter woord. Zo elegant dat die zijn! Traag en gestaag bewandelt ze de runway van zand en passeert op een meter van ons, langs ons buske en trekt verder de wildernis is. Adembenemend.

Deze avond gaan we op restaurant. We genieten nog eerst van een duik in het weliswaar ranzig, in maanden niet gekuiste zwembad. Zuid Afrikanen blijken ook graag het spelletje Marco Polo te spelen. Geweldig. Irritant.

Samen met Wouter, Delphine en Mart onze tenten opgezet. Ons buske is al een stort. Als beloning voor ons harde werk gaan we aperitieven. Gezellige boel, lekker eten, mooie omgeving, goed weer, wat moet ne mens nog meer hebben?

Op de terugweg naar de tent horen we mega luid geroep. Ik snap eerst niet goed wat het geluid is. Blijkt al snel dat het kikkers zijn. Heel het zwembad (waar we een paar uur eerden in zaten, ja, dat zwembad) zit vol! Afschuwelijk luid en met veel zijn ze.

Wat me weer opviel was de sterrenhemel. Ik heb hem nog nooit zo mooi gezien. Zo veel, zo duidelijk. Overal waar je kijkt. Mart beweert dat ze dat in België ook al gezien heeft, bij haar broer op den buiten. Ik nodig mezelf uit om dat dan toch eens te mogen komen bezien, of course.