14. The long journey

Vandaag moeten we vroeg uit de veren, want hoewel we 'maar' 417 km hoeven te rijden, beweert de navigatie dat we daar bijna 7 uren over doen.

De lange weg voert ons precies langs de randen van de vele fjorden. Geen wonder dat het zo lang duurt. Soms zien we de weg aan de overkant van het water en moeten dan nog 25 km (om)rijden om daar te komen. Gelukkig zorgt het oliegeld van Noorwegen voor steeds meer tunnels en bruggen. Ook aan de wegen wordt hard gewerkt trouwens.

De rendieren lopen weer af en aan, we zijn steeds minder onder de indruk. Alleen voor een eland zouden we de fotocamera nog pakken. Alleen zien we geen eland...

Het weer wil nog niet veel beter worden, terwijl in Nederland een tropische temperatuur wordt bereikt. Nu maar hopen dat de wind voorlopig uit het zuiden waait.

Wat ik vergeet te vertellen: onderweg zien we opeens een auto in de greppel liggen. Wij snel gestopt om te kijken of we kunnen helpen. Een man en zijn hond kruipen uit de auto en al snel blijkt dat hij amper op zijn benen kan staan. Iris belt 112 en krijgt een mevrouw

aan de lijn die amper Engels spreekt.

Ondertussen zijn wel vijf of zes Noorse auto's gestopt. Een mevrouw neemt Iris' telefoon over en wij krijgen de stellige indruk van de omstanders dat dit niet de eerste keer is dat er een dronken bestuurder aan het Noorse verkeer deelneemt.

Hoe het is afgelopen? Geen idee. Toen Iris haar telefoon terug kreeg, zijn we weer op pad gegaan.