Hoofdstuk 7: Dag 4 - Treinreis naar Tongling

Vandaag was het dan eindelijk zover, we gaan naar mijn geboorteplaats Tongling!
Vanmorgen ben ik om 6 uur opgestaan, omdat we om 7.30 uur al werden opgehaald door onze chauffeur.
Dus snel klaar maken en naar de ontbijtzaal, gelukkig had ik de avond ervoor alles al klaar gezet zodat ik vanmorgen bijna niks meer hoefde te doen. Ook vandaag was het ontbijt even uitgebreid als gisteren en heb ik er van genoten.

Na het ontbijt zijn we met al onze spullen naar de ontvangsthal gegaan om ons uit te checken en om 7.30 uur stond onze chauffeur klaar om ons weg te brengen.
De rit naar het trein station duurde ongeveer een uurtje, onze trein zou om 9.30 uur vertrekken dus we hadden ruim de tijd om daar aan te komen en om het goede perron te vinden. Omdat het maandag was en de mensen hier dus ook gewoon weer aan het werk moesten, was het drukker dan de vorige keer dat we onderweg waren en stonden we zelfs een beetje in de file. Ondanks alle ochtend drukte heb ik me prima weten te vermaken en erg gelachen om wat mensen hier doen als ze lang stil staan, zo stapte een man gewoon rustig uit zijn auto om even zijn schoenen te verwisselen, ook waren er natuurlijk mensen die super ongeduldig waren en dus de hele tijd op hun toeter blijven rammen in de hoop dat er misschien iets zou veranderen aan
de situatie, wat natuurlijk niet gebeurde.
Rond 8.30 uur kwamen we aan op het station en hebben we afscheid genomen van onze chauffeur en vanaf dat moment moesten we zelf uitzoeken hoe we bij het goede peron konden komen, gelukkig hadden we tijd zat.

Shanghai Hongqiao Railway Station
Een hele mond vol of wel Shanghai station.
Bij aankomst moesten we al onze tassen en koffers en wij zelf trouwens ook, weer door een scan gooien (ja we blijven lekker bezig, maar goed gelukkig gaat dit allemaal wel lekker snel) en konden we het station op. Ik heb hier 2 woorden voor en die zijn WAT GROOT! We kwamen in een enorme open hal terecht, wat voor mijn gevoel bijna groter was dan Schiphol. Wij moesten naar gate 26B, dit was

natuurlijk weer helemaal aan het einde. Hier moesten we ongeveer een half uurtje wachten en sneller dan verwacht mochten we al door de gate naar onze trein toe. Eenmaal beneden aangekomen zagen we onze trein al staan en konden we helemaal naar voren lopen, omdat we eerste class zaten. Bij binnenkomst hadden we onze stoelen eigenlijk al meteen gevonden, omdat alle stoelrijen met blauwe lampjes werden aangegeven. Voor de mensen die het leuk vinden om te weten, ik zat op stoel 4D aan het raam (niet dat je heel veel kon zien er door, omdat het maar een klein stukje raam was, maar het was genoeg om naar buiten te kijken en de omgeving te bewonderen).

De rit
De reis duurde in totaal 3.5 uur, best lang vond ik, maar dat maakte niet uit. We hadden geweldige comfortabele stoelen een usb poort voor mijn telefoon en super veel beenruimte, blijer kon je me niet krijgen. Tijdens de reis werd er van alles omgeroepen in zowel het Chinees als in het Engels, super chill, omdat we dan ook een keer dingen fatsoenlijk konden verstaan. Ik moet wel zeggen na 3.5 uur dat verhaaltje 10.000 keer gehoord te hebben, werd ik er een beetje moe van, omdat na elk perron alles opnieuw werd omgeroepen. Rond een uur of elf kreeg ik trek, ondanks mijn flink vullende ontbijt, dus heb ik mij noodels die ik in Shanghai had gekocht gegeten.
In de trein was er namelijk een plekje waar je heet water kon tappen, ideaal dus. De rit ging op zich best snel en de natuur zag je echt veranderen. Van grijze lelijke lucht en droge landschappen, liep het langzaam over in bergen met grasvelden, rijstvelen en eindelijk ook weer blauwe lucht met een fel zonnetje, dit was echt geweldig om te zien. Wat misschien ook nog wel leuk is om te weten, is dat de trein ongeveer 375 km per uur reed, we zaten namelijk in een highspeed trein.

Tongling
Na ongeveer 3.25 uur werd dan eindelijk na een toch wel lange rit Tongling omgeroepen. Op dat moment voelde ik een spanning opkomen, omdat ik realiseerde dat we er echt bijna waren en ik hier al super lang op had gewacht. Na 15 minuten stopte de trein eindelijk met rijden en waren we aangekomen op het station van moment. Bij aankomst was dit best een emotioneel momentje voor me, het gevoel wat op dat moment in me opkwam kan ik niet zo goed uitleggen, omdat het niet iets is waar je je op kan voorbereiden. Lang de tijd om emotioneel te zijn had ik ook niet (en gelukkig maar, anders had het een zwembad geworden),omdat de deuren van de trein al opende en we er uit moesten. Na even gewend te hebben aan de warmte en een foto momentje onder het stations bord van Tongling, zijn we naar de uitgang gelopen waar onze gids al op ons stond te wachten met een blaadje met onze naam.

Ik moet zeggen, ik werd meteen vrolijk van onze gids genaamd Jeff vanwege zijn Engelse accent (nee ik lach hem niet uit, maar het klonk wel heel grappig). Nadat hij zichzelf had voorgesteld aan ons zijn we naar de auto gelopen. Ook dit was weer een super ruime auto waar de airco al volop stond te blazen, het bleek namelijk 37 graden te zijn en ik maar denken dat ik uit een strek zou komen waar het niet zo super warm zou zijn, had ik dus goed mis). Het station lag ongeveer 30 minuten van het hotel af en omdat Tongling niet zo'n grote stad is, waren we er ook super snel. Tijdens de rit heb ik me echt enorm verbaast over hoe mooi, modern en schoon het eruit zag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit totaal niet verwacht had, omdat mij was verteld dat ik uit de armste provincie van China kwam. Maar hier was eigenlijk totaal niks van te zien. Later vertelde onze gids dat dit het nieuwe deel was, wat alle nieuwbouw ook wel verklaarde. Verder werden er verder nog wat informatie over Tongling verteld en legde hij uit hoe de dag er morgen uit zou zien als we naar het kindertehuis zouden gaan. Na deze informatie vertelde de gids nog wat over het hotel. Wat bleek, wat mijn vader natuurlijk allang wist aangezien hij het zelf had geboekt dat het mooiste, grootste en denk wel meest luxe hotel van Tongling was. Toen ik dit hoorde kon ik mijn oren niet geloven en kon ik ook zeker niet wachten tot we er zouden zijn.

Het hotel
WOW, ik denk dat dit de beste verwoording is voor mijn gedachten die op het moment dat we kwamen aanrijden zijn. Het was echt een enorm gebouw dat ons tegemoet kwam. De chauffeur stopte voor de deur en we werden onmiddellijk ontvangen door een jongen die bij de deur, de gasten stond op te wachten. Nadat al onze koffers en tassen op de kar waren gelegd liepen we naar binnen in een enorme mooie, grote en vooral hoge ontvangst ruimte in. Ook hier had ik echt even geen woorden voor, echt geweldig. Bij de incheck werd alles nog even doorgenomen, dit ging trouwens allemaal via onze gids omdat hij alles meteen voor papa vertaalde. Toen alles helemaal in orde was en we de tijd voor morgen hadden afgesproken konden we naar onze kamers, deze waren op de 3e verdieping. Allereerst zijn we naar Annemei en mijn kamer gegaan om deze te bekijken. Toen ik de deur opende kwam ik binnen in een enorme kamer met 2 super comfortabele bedden, een prachtige badkamer die je aan 2 kanten kon afsluiten en een zithoek met een eettafel erin. Verder hadden we prachtig uitzicht over het meer dat achter het hotel lag (ik heb echt even een heel blij dansje door de kamer gedaan, omdat dit echt een verrassing was).

Eerste kennismaking met Tongling
Na ons even opfrissen zijn we naar buiten gegaan om wat van Tongling te zien, maar langer dan 30 minuten hebben we het niet volgehouden, veelte warm. Verder waren er ook bijna geen mensen op straat te vinden en waren alle winkels zowat dicht, je kon het een beetje met Spanje vergelijken, daar is ook alles tot de avond dicht. Dus zijn we terug naar het hotel gegaan om hier wat te eten en met het idee om het in de avond gewoon nog een keer te proberen. Toch vond ik dit best een beetje tegen vallen, de zon was 's avonds dan wel weg, maar de hitte die was er nog wel.
Tijdens onze wandeling zijn we denk ik door bijna driekwart van de mensen die we passeerde nagekeken of stiekem gefotografeerd
(volgens mij dachten sommige echt dat we dit niet door hadden
en als ze het al doorhadden draaide ze snel hun hoofd weg en deden net alsof er niks aan de hand was).

Na dezelfde route als die middag te hebben gelopen zijn we terug naar het hotel gelopen, onderweg hebben we nog in een heel mooi en best schattig café gezeten met wat te drinken. Papa en mama hadden koffie, maar annemei en ik hadden een drankje waarvan ik
echt geen idee heb hoe het hete maar super lekker was. Dat van mij was het groene thee met passievrucht, super zoet en met vers fruit erin, echt een geweldig drankje wat me heel erg deed denken aan bubbletea. Na deze stop zijn we terug naar het hotel gegaan om uit te rusten op onze kamers. Morgen een hele belangrijke dag voor mij, dus goed uitgerust zijn vonden we allemaal best wel een must.

Owja, omdat dit de belangrijkste bestemming van onze reis voor mij is wilde ik heel graag een kaart hebben van Tongling, dus ben ik bij de bali gaan vragen of ze er een voor mij hadden die ik naar huis mee mocht nemen. Na even te hebben gezocht en me eerst een kaart van heel Anhui te hebben gegeven, vonden ze een grote plastic kaart in een la van Tongling die ze me hebben mee gegeven. Super leuk, want had niet verwacht dat ik zo'n grote en mooie zou mee krijgen.

Intussen is het hier 00.15 uur en dus de hoogste tijd om te gaan slapen. Morgen is het de belangrijkste dag van mijn reis
dus moet hier goed uitgerust voor zijn. Tijd dus om te stoppen met schrijven.

See you next time!

Liefs Fleur