Hoofdstuk 10: Dag 7 - Busreis naar Wuchuan

Vanmorgen was het lastig opstaan. Om 7.00 uur ging de wekker en omdat ik de avond ervoor niet wilde douchen moest ik er vanmorgen dus ook echt om 7 uur uit jammer genoeg.
Na ons klaar te hebben gemaakt voor het ontbijt, zijn we naar de ontbijtzaal gelopen. Hier stonden net als in andere hotels warme bakken met van alles klaar om gegeten te worden. Omdat we in een heel ander deel van China zaten dan afgelopen keren was het ontbijt dan ook totaal anders. Zo vond ik bepaalde gerechten veel flauwer of juist zoeter dan bij mij, maar het smaakte verder allemaal wel.

Naar de bus
Om 9 uur stond onze chauffeur klaar om ons naar het busstation te brengen, dit was 15 minuten lopen vanaf het hotel dus dat viel mee.
Omdat we de dag ervoor natuurlijk in de avond waren aangekomen hadden we nog niet super veel van de omgeving gezien, dus lopend naar het busstation was een best goede manier om toch nog even kort
iets van de omgeving te zien en foto's te kunnen maken.
Bij het busstation aangekomen hebben pappa en de chauffeur onze tickets gehaald en zijn we naar boven gelopen waar de bussen aan zouden komen.
Daar moesten alle tassen en koffers weer door de scanner (jaja we blijven bezig) en vervolgens heeft onze chauffeur uitgelegd welke ingang we moesten hebben en waar we eruit moesten.
Vanaf daar moesten we het alleen doen, omdat hij niet met ons mee mocht lopen naar de ingang bij de bussen.
Rond half 10 was het zover we konden de bus in, nouja dat dachten we, nadat we onze tassen hadden afgegeven en onder in de bus hadden gelegd wilde papa nog even voor de zekerheid navragen of we echt bij de goede bus waren en of deze ons ook echt naar Wuchuan zou brengen. Dat ging een heel stuk moeilijker dan we hadden gehoopt en daar stonden we dan.
Uiteindelijk hebben 2 aardige jongens ons geholpen met het beetje

Engels dat ze konden spreken. Ook hebben ze via hen telefoon onze contactpersoon gebeld om te vragen wat de bedoeling was
en waar we heen moesten. Toen kregen we te horen dat we wel bij de goede bus stonden en konden we eindelijk instappen en vertrekken.
Ook tijdens de rit heeft de jongen die had gebeld ons nog op de hoogte gehouden via onze contactpersoon over waar en hoe laat we moesten uitstappen, echt heel aardig van hem.

De busrit
De totale reistijd was ongeveer 4.5 uur waar ik misschien maar 2 uur van heb meegekregen omdat ik in slaap was gevallen. In dus bus werden er films en documentaires gedraaid om ons een beetje
te vermaken. Na 3 uur rijden was er een pauze van een kwartier bij een stop met een groot restaurant met allemaal eten en winkeltjes waar je nog dingen kon halen.
Ik heb hier even een stoombroodje gehaald samen met papa, omdat wij niet wisten hoelang de pauze zou duren zijn we niet uitgebreid gaan zitten en eten. Na 15 minuten ging de reis weer verder en duurde het gelukkig niet meer zo heel lang, namelijk nog maar 1.5 uur.
Na die tijd kregen we een seintje van een vrouw van de bus dat we er bijna waren en ons wilde klaarmaken voor vertrek.
De plek waar we werden gedropt werden bestond uit een paar kleine skyre winkeltjes en een heleboel mensen die ons nieuwsgierig aanstaarden (dit hadden we laatste dagen zo vaak meegemaakt dat we er niet super erg meer op lette en aandacht aan bestede) .Niet lang daarna kwam onze gids aan samen met de chauffeur die ons heel vrolijk verwelkomde. Het was een vrij jonge enthousiaste vrouw genaamd Elis die ons heel hartelijk en vriendelijk ontving.
Vanaf die plek was het nog zeker 40 minuten rijden om bij ons hotel aan te komen en omdat we geen ontbijt voor morgen zouden hebben reden we eerst nog langs de Walmarkt die daar vlakbij zat.

Wuchuan
Na 40 minuten rijden kwamen we aan in Wuchuan, nouja het soort van centrum. Wat me verbaasde was hoe alles eruit zag voor een van de rijkste provincies in China. Om eerlijk te zijn was dit een beetje wat ik had verwacht van mijn geboorte plaats en andersom. De stad zelf vond ik er vrij arm en droog uitzien. De straten waren rommelig, vrij stoffig en ook niet super schoon.
De gids vertelde dat de stad zo'n 1 miljoen inwoners heeft, maar dat het wel een vrij kleine stad is. Verder zag je ook heel veel scooter, nog meer dan in Shanghai en Tongling, omdat dit gewoon veel makkelijker en goedkoper is dan een auto. Ook hier zag je dat de mensen heel erg op straat leefde, omdat er op verschillende plekken groepjes mannen aan het kaarten, eten, drinken, slapen en praten waren.

De Wallmarkt
Wat een groot gebouw was dit zeg waar we in gingen met hele leuke kledingwinkeltjes.
Beneden was er een grote supermarkt waar je echt alles kon kopen, van eten en drinken tot elektrische apparaten zoals rijstkokers, wasmachines en tv's. Omdat we in het hotel geen ontbijt zouden hebben de dag erna en het werd afgeraden om de kopjes te gebruiken voor thee hebben dat allemaal in de supermarkt gekocht.
Na nog wat eten en drinken te hebben gekocht zijn we naar het hotel gereden dat maar 2.5 km verderop zat.

Het hotel
Het hotel waar we in verbleven hete Hilsun Holiday Hotel. Het had een redelijk grote ontvangsthal waar papa ons samen met de gids heeft ingecheckt. Tijdens de incheck was de chauffeur even naar het restaurant aan de overkant gelopen om de menukaart voor ons te vragen om deze naar het Engels voor ons kon vertalen, zodat als we
vanavond uiteten wilde gaan meteen konden aanwijzen wat we wilde hebben. Super lief en makkelijk natuurlijk, omdat ze in deze plaats echt geen woord Engels konden verstaan, laat staan praten.
Na dit allemaal op papier te hebben gekregen en afscheid te hebben genomen, zijn we naar de kamers gegaan (ook hier hadden Annemei en ik gewoon onze eigen kamers).
Deze waren niet super groot, wel schoon maar oud, maar goed genoeg voor 1 overnachting.

Wuchuan verkennen
Gelukkig was het helemaal niet heet, wel dus het was ook hier 35 graden maar minder benauwd dan in Tongling.
Ondanks de hitten zijn we gewoon even naar buiten gegaan om ook even kennis te makem met Wuchuan. Ook tijdens het lopen merkte je verschillen tussen onze 2 steden. Zo waren hier de wegen zowel voor voetgangers als voor de bestuurders ook niet super best. Na nog even wat geld op te hebben genomen en in een winkeltje te hbebben gekeken, zijn we weer terug naar het hotel gelopen omdat het hier gewoon veel te warm was om te lopen.

Avondeten
Tegen de avond zijn we pas weer van de kamer afgekomen, om te gaan eten. De zon was intussen al weg, maar het was er nog steeds super warm wel een stuk minder benauwd wat het redelijk comfortabel maakte. Zoals soort van afgesproken gingen we bij het restaurantje aan de overkant zitten. Dit was niet super groot (later bleek dat er achterin het restaurant nog aparte ruimtes zaten waar families apart met elkaar zaten te eten), maar het zag er best netjes uit.
We natuurlijk een lijstje met een aantal gerechten opgeschreven hadden gekregen was dit super makkelijk bestellen, omdat we dit alleen maar hoefde aan te wijzen.

Na niet al te lang wachten kregen we onze gerechten een voor een op tafel en konden we eindelijk gaan eten.
Bij de eerste hap viel het me meteen op hoeveel knoflook hier werd gebruikt en aangezien ik niet super erg van knoflook houd was dit echt een feestje, niet dus.
Ook al was dit eten niet helemaal mijn ding, ik moet zeggen het zag er allemaal wel goed en smaakvol uit. De noedels en de rijst hadden super veel smaak en vond ik lekkerder smaken dan in Nederland en de beef werd op een hete plaat geserveerd die een hele lekkere geur verspreide. Ook de Paksooi bladen lagen vrolijk in een schaal als een soort bloemen in een schaal, deze kon je al van een kilometer afstand ruiken omdat ze in knoflook olie lagen met tussen de bladen geperste knoflooktenen. Stiekem was ik hier heel teleurgesteld in omdat ik me heel erg op dit gerecht had verheugd (nouja volgende keer beter dan maar)

Na het verrassende eten zijn we nog wat rondjes gelopen in de stad en Annemei nog een souvenir in een klein zaakje te hebben gekocht, zijn we naar het winkelcentrum gelopen om hier nog even koffie en thee te drinken om de toch wel vermoeiende dag af te sluiten.
Tegen de tijd dat we in het hotel terug kwamen was het inmiddels ook al laat en dus tijd om goed te slapen, omdat morgen een belangrijke dag zou worden namelijk het bezoek aan het kindertehuis van Annemei.

Bedtijd dus!

See you next time!

Liefs Fleur