Ik was deze morgen al vroeg wakker, om hoelaat geen idee want gisterenochtend was ineens de klok verzet. Het was een uur later, maar de gsms die op auto stonden verzetten zichzelf niet. Deze nacht lagen mijn ipad en gsm naast elkaar en ze scheelden ineens een uur! We vragen hier hoe het zit en ze kunnen alleen zeggen hier 7.15, de rest in Marokko geen idee! Daarjuist effe gechat me ons moeke en die had half op het nieuws gehoord da Marokko gestopt was met het uur te verzetten, dus wij denken nu dat dat nog niet helemaal is doorgezegd tot in het zuiden.
Wij zijn even richting woestijn gereden om foto's van de mannen te maken in de duinen! @Tanja ook de foto met de bedrijfstrui is gemaakt ;)
Daarna rijden de mannen verder de woestijn in voor 2 dagen en gaan wij proberen of de weg die wij in mijn app gevonden hebben ons tot Tafraout (Sidi Ali) brengt. Het eerste stukje dat we doen is de weg die we gisteren geskipt hebben om dicht bij de duinen te kunnen rijden, dan komen we op de N12 de baan waar Tazzarine opligt. Iets voor Alnif zou de P7110 ons naart midden van die vlakte moeten brengen. We draaien de weg in en dat ziet er goed uit een mooie geasfalteerde weg iets breder dan de camionette met nog een verharde berm van een meter aan elke kant! En jaja dat blijft heel de weg zo! We komen onderweg eindelijk een kudde wilde dromedarissen tegen. Hier en daar is de weg al wat minder aan een rivierbedding maar we zijn meer gewoon! Af en toe ligt er een halve duin op de weg, die scheppen ze dan opzij met een graaflaadcombinatie. Plots komen we een oase tegen, echt ongelooflijk!!! Groen, palmbomen, omgeven door duinen-geel/zand. Nog wat verder zijn we op onze bestemming, we stoppen even om te zien wat we gaan doen en al direct staan er een 10tal kinderen rond de cammionette, die moeten ons naar "hun" restaurant-hotel lokken, eentje recht voor ons en eentje naar links maar ja hoever over de piste gaat dat zijn. We kiezen voor de gemakkelijke want de weg stopt hier ook boenk van de ene moment op de andere!
Hier gaan we lunchen en een sms naar de mannen sturen om verder af te spreken.
Terwijl wij zitten te wachten op onze lunch schrijf ik dit al gedeeltelijk en ga ik buiten foto's maken, ook van die straat die boenk stopt en wat zie ik daar rechts... 2 KTMs en nen John.
Nu moeten we gaan beslissen; gaan ze verder rijden naar Tagounite das nog minstens zo ver door de pampas of blijven we hier? Verder rijden betekend 90% zeker het laatste stuk int donker rijden dus we blijven hier. We vragen achter een kamer en krijgen die, zoals gebruikelijk eerst te zien! Proper maar ni vet, prijs 550 DIR pp!!! We hebben vorige nacht in bijna een kasteel geslapen voor 350 pp!!! Das teveel John begint af te piggelen, ik wandel wat rond, tegen de muur omhoog (zie foto binnekort). Ik zie iets verder een groot gebouw en roep Cis, hij gaat met de moto eens kijken. Jammer genoeg is dit hotel volzet maar aan de andere kant is nog iets, hetgene waar daarstraks een kindje voor aan mijn spiegel ging hangen. Cis en Herve zijn hier gaan kijken en de kamers zijn netjes en de prijs ok dus dat word hem. We starten alles en rijden naar daar, de vriendelijke man wijst ons onze kamers en gaat een lunch prepareren, vermits we op de vorige plaats nog niks hadden gekregen. Er komt een lekkere salade op tafel en daarna een tanjine. Dit word opgediend in het terrashutje voor het hotel, echt schattig, met uitzicht op de bergen. Na de lunch besluiten Herve en ik om tot de eerste kleine zwarte berg te wandelen of als we er zijn zelfs erover. Achter de berg is een klein nomadendorpje met wat kleine hutjes, er wandeld ook een ezeltje. Als we terug zijn staan de go-pro filmpjes op de laptop, lachen, gieren brullen. Zalig zo'n dag optijd op de slaapplaats met prachtig uitzicht!
Benieuwd wat het avondeten ons gaat brengen, we mochten kiezen maar hebben gezegd dat we eten wat de pot schaft...
We wandelen nog eens tot de berg want we zien daar geitjes aankomen. Iets nadat we daarvan terug zijn moeten we naar binnen, de tafel is gedekt! Een bord met salade, rijst, frietjes, sate mjammie. Daarna zitten we nog even terug in het hutje en discuteren we nog eens over het uur, deze man zegt weer dat dat een probleem is in marokko... Wij weten het dus ook nog altijd niet!