Marokko 2018

Gisteren nog een keertje vroeg opgestaan voor ons laatste gemeenschappelijk ontbijt. Cis en Herve beginnen dan namelijk aan de terugreis met de camionette. Kim vliegt 's middags naar huis en John 's avonds. Ik blijf tot dinsdag, ivm de herfstvakantie was het goedkoper om langer te blijven en waarom niet? 2 daagjes lezen, mijn foto's bekijken, rusten,... De foto's viel al mee zoals gemerkt hebben, ik had het internet voor mij alleen en de zetel naast de router zit goed; in kleine stukjes kreeg ik ze op fb.
Nadat Mo vertrokken was om John te gaan afzetten was ik alleen met het personeel, Youssef spreekt een paar woorden Frans, Leyla en Rita spreken alleen arabisch en berbers! Uiteindelijk blijkt dat Leyla wel een paar werkwoorden frans spreekt. Ze komt me iets vragen, of ik meega met de vrouwen naar hammam. Ik zeg dat ik dat wel wil doen ik ben benieuwd wat dat gaat geven! Na de lunch komt ze af dat we gaan vertrekken, vermits het meeste "praten" met gebaren gaat laat ik haar mijn rugzak zien en vraag wat er inmoet. Zwembroek, handdoek, shampoo en zeep. Geen gsm en maar een klein beetje geld! Later blijkt dat dit is omdat de hammam openbaar is en je je gerief gewoon in een rek wegzet. We beginnen aan onze tocht: van de riad te voet naar de grote weg, ik weet niet of ik het al vermeld had maar ook deze prachtige Riad Bledna ligt ergens achter een wat wij een sloppenwijk noemen. We wandelen hier dus dwars door en Ik merk wel door hier zo te wandelen dat de huisjes er al rijdend vervallen uitzien maar dat er toch wel veel, voor hier, "mooie" tussen staan. Omdat de meeste niet met leem beplakt zijn en je dus de "snelbouw" ziet ziet het er onverzorgd uit. Als we aan de grote baan zijn moeten we wachten op de bus, jaja we gaan met de lijnbus das zo'n bus waar hier wel 200 man inpast volgens mij. Het valt mee, we kunnne zelfs zitten! We rijden tot Marrakesh en moeten daar nog een stukje wandelen. We gaan een soek in en daar kopen de vrouwen nog iets, ik denk kruiden later blijkt dat van niet. We wandelen verder tot de hammam, mannen en vrouwen hebben hier aan de buitenkant al een aparte ingang. We wandelen naar de kleedruimte, kleren in de rugzak, shampoo en zeep mee, de vrouwen dragen nog vanalles. Ze nemen ook 3 emmers, de voorste ruimte valt de temperatuur goed mee, een ruimte verder is het iets warmer en in de achterste is het nog wat warmer. Ik zie geen stoom en denk dit valt mee... tot 5 min later. Blijkbaar zijn de vloer en de muren warm en als je daar even zit begin je daar te zweten! De vrouwen hebben een klein krukje bij en een matje om op te zitten en potjes. Ze vullen de emmers met lauw water. Daar gaan de potjes in, deze dienen om je af te spoelen. Ik moet me inzepen en afspoelen. Dan krijg ik van Leyla iets in mijn handen gestopt wat ze in de soek gekocht heeft. Het lijkt een klomp groene zeep. Ik moet me er mee inwrijven. Dan neemt ze een potje met water en doet daar de inhoud van een zakje, wat ik dacht dat het kruiden waren, in. Dit geeft een soort modder daar wrijf je je mee in. Dan krijg ik een hard/grof washandje, ik moet me beginnen schrobben! Ook mijn haren worden ingesmeerd met het modderpapje. Nu is het een kwestie van schrobben en zweten, af en toe moet ik,toch even gaan afkoelen in een minder warme ruimte. Af en toe een bakje uit de emmer over je kappen doet ook,goed! Op het laatst spoel je jezelf af, zeep je je nog eens in en was je jezelf nog eens. Dan ben je klaar!
Dit was echt een geweldige ervaring, vooral omdat het geen toeristische hammam was. Ik was de enige blanke, Leyla moet wel 100 keer uitleggen dat ik maar een paar woorden frans spreek en dat het de eerste keer is dat ik naar een hamam ga. Tijdens het afdrogen merk ik het al, de droge huid op mijn benen is weg mijn huid blinkt helemaal!
Dan moeten we terug met de bus, nu staat er 30 man voor ons waarvan ik denk er geraakt niemand meer in de bus maar nee zelfs wij geraken nog mee, als sardientjes in een blik weliswaar.
Terug aangekomen in de Riad wil Youssef weten wat ik ervan vond, de vrouwen zeggen al dat we volgend jaar opnieuw gaan! Youssef zet thee voor mij en terwijl ik die drink arriveert Mo met een Amerikaanse toeriste met haar dochtertje. We maken even kennis en Mo geeft haar een rondleiding. Daarna komt hij voorzichtig vragen of ik het niet erg vind om met zijn allen samen te dineren. Geen probleem! Mo vertrekt weer, ik denk dat hij stiekem niet goed weet wat hij met vrouwelijke toeristen moet aanvangen. De Amerikaanse, ben haar naam weeral kwijt, is super enthousiast over onze trip. Eigenlijk ging er een vriendin met haar meereizen en gingen ze hier ook zien wat ze gingen doen, die vriendin ging eventueel een motor huren. Maar die vrouw zit in een depressie en heeft een paar maanden geleden gezegd dat ze niet meekon. Maar haar reisgenote is nu al plannen aant maken om samen met haar terug te komen als ze beter is! En dit na het horen van onze avonturen de afgelopen 2 jaar. We moeten bij Mo een procentje gaan vragen want ik maak haar duidelijk dat ze dan geen georganiseerde tour mag boeken, dat vond ze zelf wat te druk met haar zesjarig dochtertje, maar dat ze dat via mail met Mo moet regelen. Alsook het huren van een auto of motor.
Na het diner babbelen we nog wat en dan ga ik slapen, morgen om 10.00 vertrek ik naar de luchthaven en ' s avonds begint de werkweek terug, hopelijk kan ik int vliegtuig wat slapen!!

Veerle Willemen

12 chapters

16 Apr 2020

Als iedereen vertrokken is en je denkt niks meer mee te maken

Marrakech

Gisteren nog een keertje vroeg opgestaan voor ons laatste gemeenschappelijk ontbijt. Cis en Herve beginnen dan namelijk aan de terugreis met de camionette. Kim vliegt 's middags naar huis en John 's avonds. Ik blijf tot dinsdag, ivm de herfstvakantie was het goedkoper om langer te blijven en waarom niet? 2 daagjes lezen, mijn foto's bekijken, rusten,... De foto's viel al mee zoals gemerkt hebben, ik had het internet voor mij alleen en de zetel naast de router zit goed; in kleine stukjes kreeg ik ze op fb.
Nadat Mo vertrokken was om John te gaan afzetten was ik alleen met het personeel, Youssef spreekt een paar woorden Frans, Leyla en Rita spreken alleen arabisch en berbers! Uiteindelijk blijkt dat Leyla wel een paar werkwoorden frans spreekt. Ze komt me iets vragen, of ik meega met de vrouwen naar hammam. Ik zeg dat ik dat wel wil doen ik ben benieuwd wat dat gaat geven! Na de lunch komt ze af dat we gaan vertrekken, vermits het meeste "praten" met gebaren gaat laat ik haar mijn rugzak zien en vraag wat er inmoet. Zwembroek, handdoek, shampoo en zeep. Geen gsm en maar een klein beetje geld! Later blijkt dat dit is omdat de hammam openbaar is en je je gerief gewoon in een rek wegzet. We beginnen aan onze tocht: van de riad te voet naar de grote weg, ik weet niet of ik het al vermeld had maar ook deze prachtige Riad Bledna ligt ergens achter een wat wij een sloppenwijk noemen. We wandelen hier dus dwars door en Ik merk wel door hier zo te wandelen dat de huisjes er al rijdend vervallen uitzien maar dat er toch wel veel, voor hier, "mooie" tussen staan. Omdat de meeste niet met leem beplakt zijn en je dus de "snelbouw" ziet ziet het er onverzorgd uit. Als we aan de grote baan zijn moeten we wachten op de bus, jaja we gaan met de lijnbus das zo'n bus waar hier wel 200 man inpast volgens mij. Het valt mee, we kunnne zelfs zitten! We rijden tot Marrakesh en moeten daar nog een stukje wandelen. We gaan een soek in en daar kopen de vrouwen nog iets, ik denk kruiden later blijkt dat van niet. We wandelen verder tot de hammam, mannen en vrouwen hebben hier aan de buitenkant al een aparte ingang. We wandelen naar de kleedruimte, kleren in de rugzak, shampoo en zeep mee, de vrouwen dragen nog vanalles. Ze nemen ook 3 emmers, de voorste ruimte valt de temperatuur goed mee, een ruimte verder is het iets warmer en in de achterste is het nog wat warmer. Ik zie geen stoom en denk dit valt mee... tot 5 min later. Blijkbaar zijn de vloer en de muren warm en als je daar even zit begin je daar te zweten! De vrouwen hebben een klein krukje bij en een matje om op te zitten en potjes. Ze vullen de emmers met lauw water. Daar gaan de potjes in, deze dienen om je af te spoelen. Ik moet me inzepen en afspoelen. Dan krijg ik van Leyla iets in mijn handen gestopt wat ze in de soek gekocht heeft. Het lijkt een klomp groene zeep. Ik moet me er mee inwrijven. Dan neemt ze een potje met water en doet daar de inhoud van een zakje, wat ik dacht dat het kruiden waren, in. Dit geeft een soort modder daar wrijf je je mee in. Dan krijg ik een hard/grof washandje, ik moet me beginnen schrobben! Ook mijn haren worden ingesmeerd met het modderpapje. Nu is het een kwestie van schrobben en zweten, af en toe moet ik,toch even gaan afkoelen in een minder warme ruimte. Af en toe een bakje uit de emmer over je kappen doet ook,goed! Op het laatst spoel je jezelf af, zeep je je nog eens in en was je jezelf nog eens. Dan ben je klaar!
Dit was echt een geweldige ervaring, vooral omdat het geen toeristische hammam was. Ik was de enige blanke, Leyla moet wel 100 keer uitleggen dat ik maar een paar woorden frans spreek en dat het de eerste keer is dat ik naar een hamam ga. Tijdens het afdrogen merk ik het al, de droge huid op mijn benen is weg mijn huid blinkt helemaal!
Dan moeten we terug met de bus, nu staat er 30 man voor ons waarvan ik denk er geraakt niemand meer in de bus maar nee zelfs wij geraken nog mee, als sardientjes in een blik weliswaar.
Terug aangekomen in de Riad wil Youssef weten wat ik ervan vond, de vrouwen zeggen al dat we volgend jaar opnieuw gaan! Youssef zet thee voor mij en terwijl ik die drink arriveert Mo met een Amerikaanse toeriste met haar dochtertje. We maken even kennis en Mo geeft haar een rondleiding. Daarna komt hij voorzichtig vragen of ik het niet erg vind om met zijn allen samen te dineren. Geen probleem! Mo vertrekt weer, ik denk dat hij stiekem niet goed weet wat hij met vrouwelijke toeristen moet aanvangen. De Amerikaanse, ben haar naam weeral kwijt, is super enthousiast over onze trip. Eigenlijk ging er een vriendin met haar meereizen en gingen ze hier ook zien wat ze gingen doen, die vriendin ging eventueel een motor huren. Maar die vrouw zit in een depressie en heeft een paar maanden geleden gezegd dat ze niet meekon. Maar haar reisgenote is nu al plannen aant maken om samen met haar terug te komen als ze beter is! En dit na het horen van onze avonturen de afgelopen 2 jaar. We moeten bij Mo een procentje gaan vragen want ik maak haar duidelijk dat ze dan geen georganiseerde tour mag boeken, dat vond ze zelf wat te druk met haar zesjarig dochtertje, maar dat ze dat via mail met Mo moet regelen. Alsook het huren van een auto of motor.
Na het diner babbelen we nog wat en dan ga ik slapen, morgen om 10.00 vertrek ik naar de luchthaven en ' s avonds begint de werkweek terug, hopelijk kan ik int vliegtuig wat slapen!!