20min voor de wekker wakker...Da kan alleen voor iets plezants zijn! Ohja vandaag begint de tour :)
Ik stap mijn kamer uit, de binnentuin in en glij bijna uit, zou die kuisvrouw hier int donker al gepoetst hebben?? Mmm nee da kan ni! Oei het heeft geregend! Buienradar checken: den ene zegt goei weer den andere regen, hopelijk heeft den eerste gelijk! Na het ontbijt ist helder dus we denken dat den eerste gelijk heeft...
Na afscheid te nemen in de riad bledna vertrekken we richting Demnate om via de oude bergpas (R307) naar Skoura (iets voorbij Ouarzazate) te rijden. Deze bergpas kan alleen in de zomer genomen worden in de winter gaat dat niet vanwege sneeuw?? Tot Demnate is al een hele mooie weg met uitzicht op de bergen, ingekuilde kleine pakken stro, schuren precies zo'n plastieken serres en dan een stuk rieten mat er boven op?!,... Aan Demnate rijden we een weggetje in, de gps zegt binnen 5km naar rechts, kan kloppen da moet dan de R307 zijn! Aan het weggetje aangekomen doet de gps raar, ik zeg we rijden nog iets verder, zetten ons aan de kant en kijken op mijn gsm naar mijn backup-vriend-map van vorig jaar...We zaten verkeerd! Dat was de eerste keer ruzie met de gps die dag en er zouden er nog meer volgen!!
Toen we op de R307 zaten begonnen we al met wegenwerken, net als op het verkeerde weggetje maar hier was de baan mooi breed. Op dat moment waren de mannen blijkbaar ook even aant kijken hoe ze moesten rijden en zag Hervé boven in de berg een HEWcammionette rijden! Dus iets later werden we ingehaald en nog wat verder aan een plek waar we aan de kant stonden stonden ons 3 enduro's op te wachten om dan toch samen te picknicken (we hebben dit jaar nog meer viskes en picknickgerief bij).
Daarna rijden we verder, de weg word smaller, slingerd in Sbochten dus ik rij opt gemakje want Kim heeft het er niet mee... Iets later begint het te regenen, ook dat nog! Een heel pak verder, 70 km voor de bestemming tel van Cis; omdraaien! De rivier heeft de weg weggespoeld (Hier liggen heel veel wegen door een rivier, een bruggetje van een halve meter of minder over de bedding dus als het hard regent gaat het water ook over de weg). Op dat stukje weg was omdraaien niet echt een optie dus wij reden iets verder, iets was niet ver want daar was die brug al... Gelukkig was daar een bergpaadje waardoor de weg iets breder was en we konden draaien. Dit wil dus wel zeggen bijna terug naar Marrakech en dan de route van de eerste dag van vorig jaar doen (N9)... Ik zeg tegen Kim: da valt wel mee das goeie weg, hoe hard kunde u eigen vervloeken... Heel het R307 stuk toch al een vittesse bijgeschakeld, van demnate tot de weg naar de N9 13 minuten van de gps gepitst, goede baan-weinig verkeer-90 ipv 60 :p
Maar dan; het weggetje naar de N9 had die trut (gps) ons weer via de pampas gestuurd, geen probleem want als we op de N9 zijn... Op de N9 aangekomen lijkt de weg minder goed dan vorig jaar, met veel meer gaten, het regent pijpestelen, het is pikpikdonker... Hoe ziet onze weg eruit tov vorig jaar: door de regenbuien van een maand geleden(!?) zijn er putten, stroken pek weg over de hele breedte van de weg, door de regen nu zijn er stenen naar beneden gekomen (30 op 30 is klein). Dus das een hele weg kijken waar je rijd. En dan! Op de plaats waar we vorig jaar fille hadden door de werken... terug fille :o
Je raad het nooit! De rivier heeft de brug half weggespoeld... Gelukkig is dit een hoofdbaan en zijn ze er al aan het werken, ons baanvak is vrijgemaakt, het ander is echt weg, we worden er om beurten over geleid, ni simpel want iedere chauffeur vind zich hier zo belangrijk dat HIJ voorrang heeft, tegenliggers zetten de baan dus vast in de bochten,... Na dit stuk komen we op het nieuwe stuk van vorig jaar, het 3 baans stuk nu gaat het voorruit gaan... Niet dus, je ziet het water zo over de weg spoelen dat je begeijpt waar op de vorige stukken de gaten vandaan kwamen, ook hier liggen overal grote stenen op de weg, in de weg...
Het is dus pas het laatste, plattere, stuk dat we kunnen doorrijden. Eindelijk aan Ouarzazate hebben we nog eens een politiestop, gewoon voor een gezellig praatje... Om 0.30 vind ik daar niks gezelligs aan!!! Een half uur later zijn we eindelijk in Skoura. Na een 500 km te rijden staat er een lekkere tanjine op ons te wachten, de laatste hap is amper binnen en ik lig al in mijn bed. De rest slaapt al, hun verhaal is voor morgenvroeg...