Het roze in Jaipur

Jaipur is de hoofdstad van de Indiase deelstaat Rajasthan. De stad ligt in het gelijknamige district Jaipur en heeft 2,5 miljoen inwoners Waar de bijnaam roze stad vandaan komt is snel duidelijk als we in de stad Jaipur aankomen. Alle huizen zijn voorzien in verflagen met roze pasteltinten. Net als Delhi is het er druk en klinkt overal getoeter een verschil lijkt wel de vervuiling die hier iets minder aanwezig is.
Vlak bij het hotel valt niet zoveel te beleven in de vroege morgen vragen de mensen bij het busstation zich duidelijk af wat een westerling daar nu moet op dat vroege tijdstip.

Na het ontbijt een vertrekken we met het busje om de stad en omgeving te bekijken. De stad heeft een opvallend stratenpatroon en veel rijk versierde poorten. De eerste stop is bij Hawa Mahal (Paleis der Winden), wat eigenlijk niet meer blijkt te zijn dan de facade. Dit gebouw werd in 1799 gebouwd door Maharaja Sawai Pratap Singh. Het is een smal gebouw, wat aan de voorkant bestaat uit veel kleine ramen. Deze ramen zorgden voor een koele wind voor de aanwezige vrouwen van de Maharadja. Dit paleis is gebouwd om de vrouwen de kans te geven om naar het straatbeeld en de processies te kijken zonder zelf gezien te worden. Dit was vanwege het purdahsysteem. Alle, bijna 1000, vensters herbergen aan de achterzijde een klein kamertje. Van een iets hoger standpunt is het gebouw heel fraai te aanschouwen.

Daarna rijden we de stad uit naar Amberfort dat op een heuvel is gelegen. Ajmer fort, ook wel Amber fort, is een kasteel dat diende als verblijfplaats van de keizers in Ajmer, de hoofdstad van het Mogolrijk. Het werd gebouwd in 1592 door Raja Jai Singh I en aangebouwd door Sawai Jai Singh in rode zandsteen en marmer. Vele olifanten worden hier ingezet om de toeristen naar boven te brengen. Het gehele complex telt vele binnenplaatsjes en fraaie vertrekken, waarvan sommige zijn voorzien van snijwerk of spiegeltjes in het stucwerk. We verkiezen de tocht te voet te maken. Ook hier zie je weer transporten op het hoofd, de lasten die meegevoerd worden zijn niet weinig.

Op de terugweg nog even een blik werpen op het Jal Mahal (waterkasteel) waar we ook nog tal van vogels kunnen waarnemen. Op de oevers vinden we weer tal van verkopers, die hun waren proberen te verkopen. Ook zijn er weer veel bedelaars te vinden die vragen om iets te eten.

Het City Palace in de stad is een ervaring op zich alle gevels zijn hier weer roze van kleur en voorzien van patronen. De interieurs zijn mooi om te zien, maar fotograferen kunt je beter niet doen je krijgt dan een boete van rp 500. In India is de blauwe pauw symbool voor de god Krishna en wordt als heilige vogel beschouwd. De Hindoes zijn ervan overtuigd dat het lichaam van de pauw onvergankelijk is: het symbool van verrijzenis en eeuwig leven, de essentie van de goddelijkheid. Op het doden van de pauw stond vroeger dan ook de doodstraf. De pauw is tevens nationaal symbool van India, zoals dat bij ons de leeuw is. Daarom zien we die hier regelmatig terug.

Het stadscentrum is wederom erg druk, maar wat zijn er mooie koppen te vinden. Een wandeling door de straten geeft je een indruk van wat er allemaal te koop is. Veel zaken worden de ambachtslui zelf gemaakt. Het stadscentrum is erg druk, ook buiten de shops worden producten geproduceerd terwijl het verkeer zich een weg ertussendoor zoekt. Het wegenpatroon van de stad is erg regelmatig waardoor je altijd weer op een van de hoofdwegen terug komt.

Net buiten de stad ligt,bij Galta, het tempelcomplex van Ramgopalji tempel is de volksmond bekend als Monkey Temple (Galwar Bagh). In tegenstelling tot wat de naam zou doen vermoeden draait het hier niet in de eerste plaats om de vele apen die er rondhangen, maar om een heilige bron. Gelovige Hindoes nemen hier een ritueel bad. Het complex oogt verlaten maar als je even verder loopt ontmoet je vele van hen. De site bestaat uit een reeks van tempels gebouwd in een smalle spleet in de heuvels. Een natuurlijke bron komt hoog op de heuvel en stroomt naar beneden, het vullen van een reeks van heilige kunds (watertanks), waarin pelgrims baden. Er wordt aangenomen dat een heilige vernoemd Galav hier woonde, meditatie beoefende en boete deed (tpasya).

Voordat we teruggaan naar Jaipur nog even een klein dorpje opzoeken, je kan wel merken dat hier niet zo veel toeristen komen, ook wij zijn een bezienswaardigheid. Na wat op en neer lopen lukt het om een mooie set portretten te schieten.
In het dorp wordt duidelijk dat koemest hier geld waard is overal liggen plakkaten in de zon te drogen. Dit wordt gebruikt voor de verkoop of om te stoken.

Doe eens wat anders op je vakantie, nou dat kun je wel zeggen. Een bezoekje brengen aan de bioscoop. Niet meteen voor de hand liggend maar de Raj Manir bioscoop is wel bijzonder. Het is niet alleen van buiten en binnen een bijzonder gebouw. Het meeleven van de bezoekers met de film is een bijzondere ervaring. Hoewel we de taal niet verstaan en Bollywoodfilms wat anders in elkaar steken als we in het westen gewend zijn is het verhaal van Bangal goed te volgen.

Birla Temple, Jaipur Aan de voet van Moti Dungri fort is de Birla Temple. Deze tempel vormt een van de belangrijkste attracties van Jaipur. Birla Tempel van Jaipur ziet er prachtig uit, als het helder is verlicht in de nacht. De enorme tempel werd gebouwd in het jaar 1988, door Birla Group of Industries, een van de business tycoons van India. De tempel is gewijd aan Lord Vishnu (Narayan), de behoeder en zijn gemalin Lakshmi, de godin van de rijkdom. Vanwege deze reden, wordt Birla Temple ook bekend als Laxmi Narayan Tempel. Birla Mandir is gebouwd in de beste kwaliteit van wit marmer.

Vergeleken bij de Birla Temple, is de tempel waar Ganesch wordt vereerd erg kleurrijk en eenvoudig van opzet. Ganesha (ook wel Ganesh of Ganapati Tantra) is in het pantheon van het hindoeïsme de deva met het olifantenhoofd. Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Zijn vahana, voertuig, is een muis of een rat genaamd Mashika. De Hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen. Ganesha is de zoon van de god Shiva en de godin Parvati, die eigenlijk tezamen in de kosmogonie van het Hindoeïsme symbool staan voor de eenheid van alles. Daarbij staat Shiva voor het subjectieve bewuste en Parvati voor het energetische materiële. De hele tempel was versierd met rode armbandjes. De armbandjes worden aan de tempel gegeven door de bruid en bruidegom als uitnodiging en zegening voor hun huwelijk.

Een traditionele voorstelling bij het diner brengt niet wat we er van verwachtten. Het koken bij een gezin in de stad geeft daarentegen inkijkje in het leven van alledag. De eigen gemaakt Chapaty (brood als bijgerecht) smaakt voortreffelijk, hoewel het eten met alleen de rechterhand niet altijd even gemakkelijk is.