Beter laat dan nooit!

We schrijven onze blog, omdat we er tijdens het reizen geen tijd hebben meer voor hebben gehad. Ondertussen alweer 3 weken in Nederland, koudddd!
Nadat we in Na Trang zijn geweest, wat overigens helemaal geen leuke plek was omdat het voor Russen was ingericht, zijn we naar Mui Ne gegaan. Echt een prachtige plek aan het strand! We hadden een hostel met alles wat je mogelijk kunt wensen voor maar €2,50 per nacht. Hier hebben we 's ochtends de zon op zien gaan middenin de zandduinen en heel veel gezwommen. Echt flink vakantie gevierd.
Na alle zwembaden of stranden wilden we meer op avontuur, en dus gingen we naar de Mekong Delta. Dit is een grote rivier die door het zuiden van Vietnam stroomt. We sliepen in bamboe hutjes en hebben daar de floating market bezocht. We kregen in de ochtend een noedelsoepje vanuit een andere boot waar dit bereid werd.

Vooral Ruth was hier heel blij mee. Anne en Tanne hadden de noedels ondertussen wel gezien. We voelde ons met zijn vieren net een familie op vakantie, want we hebben oneindig veel spelletjes gespeeld.
Na dit avontuur is Eline helaas naar huis gegaan, zij kon maar twee weken blijven i.v.m. schoolvakantie. We hebben ontzettend genoten met zijn vieren! We vonden het een gek moment toen Eline in 1 bus stapte, en wij in een andere om naar Phu Quoc Island te gaan. Echt een besef momentje dat alles bijna aan zijn eind kwam.

Het laatste stukje van onze reis hebben we doorgebracht op Phu Quoc Island, maar de heenreis ging natuurlijk niet zoals we verwachtten. We hadden een bus en bootticket geregeld, maar toen we aan de kust aankwamen was de boot helaas al vertrokken voor die dag. Dus we sliepen nog een extra nachtje in de havenplaats. Hoe gek het ook is, ook hier kwamen we bekende gezichten tegen. Deze mensen hadden we eerder op reis ontmoet en gingen dezelfde kant op.
Aangekomen op Phu Quoc was het een groot paradijs, vergelijkbaar met de Thaise stranden. Ons Marie was er ook (onze Belgische

vriendin) en Celena en Janine waren ook al een tijdje op het eiland te vinden. Het was heel fijn om deze periode af te sluiten met mensen die we lief hebben en veel mee hebben gedeeld. We hebben vooral genoten van even niks doen en terugblikken op alle kansen die we hebben gekregen in Vietnam. Wat hebben we mooie dingen gezien en gedaan!
Toen was het zo ver, ons laatste weekendje in Hanoi. We hadden een hostel geboekt, maar deze bleek bij aankomst overboekt te zijn. Gelukkig konden we bij onze Belgen (met hun dikke villa) crashen, super lief! We zijn nog één avondje keihard wezen stappen op onze favoriete plek met een hoop mensen die we daar hebben leren kennen. Op zondag vlogen we met zijn drieën naar huis. Onderweg naar het vliegveld moesten we onze backpacks van afgelopen 5 maanden in een kleine Toyota Igo proppen. Lukte niet, maar met benen in onze oksels en tassen tot het dak van de auto zat alles er toch in!
De vlucht was goed gegaan en er waren allemaal lieve mensen die ons op Schiphol kwamen ophalen. We kwamen zelfs Suus en Nyn (onze kamergenoten in Vietnam) tegen, zij kwamen onverwachts tegelijk aan met een andere vlucht! Toeval!

Nu zitten we hier.. In het koude kikkerlandje en alweer volop bezig met werken/afstuderen. Heel erg leuk om iedereen weer te kunnen zien en spreken in real life, maar stiekem missen we Vietnam nog wel wel een beetje.

De cultuurshock was groter bij aankomst dan toen we vertrokken. Dit komt omdat we weinig verwachtingen hadden toen we heen gingen; alles overkwam ons. Terug heb je wel verwachtingen, en deze blijken heel anders te zijn. Mensen zijn meer individualistisch en alles gaat weer volgens de regeltjes. We hebben onze ervaringen nog mogen delen in de International Week afgelopen dagen. Heel erg leuk om mensen iets te kunnen laten ervaren van wat wij hebben mogen meemaken. Vietnam, we zijn heel erg verliefd op jegeworden: op je mooie natuur en attente mensen! Cám Òn, een dikke dankjewel!