Prachtig Peleponnesos

Ons oorspronkelijke “plan” was om na de week Lefkas met de boot naar Italië te gaan, maar goed, plannen zijn er om gewijzigd te worden en aangezien we de Griekse smaak goed te pakken hebben én goede verhalen hebben gehoord over de Peleponnesos, besluiten we nog een week of twee uit te trekken voor dit (schier)eiland. We zijn er tenslotte nu toch.
Maar voordat we kennis zouden maken met, ook dit weer, geweldige stukje Griekenland, rijden we vanaf Preveza airport (Lefkas) richting Delphi. Ik maak mijn eerste kilometers in de Duuc en al vind ik het erg spannend, ik maak geen brokken en lever ons veilig bij camping Chrissa af. Hier verblijven we twee nachten en hebben het mooiste uitzicht tot nu toe! We kijken uit op de golf van Korinthe en zijn omringd door bergen, prachtig!
Eerste Pinksterdag (24 mei) nemen we de bus naar Delphi (Delfoi). Mika helemaal blij, zijn eerste keer in een bus! De opgravingen zijn overweldigend, mede door de schitterende omgeving waarin ze (en we) zich bevinden, aan de voet van de berg Parnassos. We zien het stadion, het theater, vele tempels, uiteraard die van Apollo; hét orakel en de Tholos van Athea. Allemaal stuk voor stuk prachtig en nog erg goed in tact. Niet voor te stellen dat de oude Grieken zo'n 400 jaar voor Christus (!) hier hun

lot lieten bepalen..We vermaken ons hier een paar uurtjes met alle pracht en praal en dan weer terug naar de camping, verkoeling zoeken in het zwembad met geweldig uitzicht!
De volgende dag is het plan te gaan “wildkamperen”. Officieel niet toegestaan hier in Griekenland maar wordt vaak wel gedoogd en ook veel gedaan. Wij willen dat ook wel eens proberen en eerlijk is eerlijk, het is natuurlijk ook goed voor de portemonnee. We rijden langs de Golf van Korinthe, langs idyllische baaitjes en vinden bij Tolofón een prachtig plekje. Er is geen kip te bekennen in dit dorp, hier durven we het wildkampeeravontuur wel aan. Eerst even lunchen en dan worden al snel de windsurfspullen tevoorschijn gehaald. Er staat een pittig briesje. Helaas een eilandje over het hoofd gezien waardoor er teveel windgaten zijn en van surfen komt dus niks.. Balen! Uiteindelijk besluiten we zelfs om toch maar door te rijden, naar de Peleponnesos, naar een camping. En na dikke tol te hebben betaald en de indrukwekkende brug Rio overgegaan te zijn, zijn we er dan: de Peleponnesos!

Onze eerste stop is camping Kato Alissos, leuke camping vlak na Patras waar we heel decadent een pizza bij de camper laten bezorgen. Welverdiend nadat ons wildkampeeravontuur toch een beetje in het water is gevallen..
Daarna rijden we door naar Glyfa, waar we een aantal dagen op camping Aginara Beach verblijven. Hier hangen we een beetje op de camping en het strand en doet Niels nog weer een poging tot surfen maar geen goeie wind (of geen goeie spullen..).
Donderdag rijden we naar Ancient (Antiek) Olympia, de bakermat van onze Olympische Spelen. Het is een behoorlijke stad , veel opgravingen, en zien oa de tempel van Zeus en de atletiekbaan waar Mika uiteraard een (persoonlijk) record neerzet. Verder vooral heel veel (enorme) stenen en omgevallen zuilen, door de aardbeving. Elke 4 jaar wordt hier nog steeds de Olympische vlam ontstoken en van hieruit naar de bestemming gebracht waar de Spelen plaatsvinden. Al ben ik niet zo heel erg sportief ingesteld (en dat is een understatement), toch bijzonder om hier te zijn!
Na al dit moois stappen we de camper weer in en rijden zuidwaarts richting Koroni. Maar daar komen we nooit aan want als we bij de Navarino baai zijn, spot Niels windsurfers en na een korte inspectie (goeie wind of niet, geen eilanden), is dit waar we moeten zijn: Navarino Beach camping.
Hier blijven we uiteindelijk 5 dgen staan, het is hier heerlijk! Prachtig weer, mooie omgeving, staan aan het strand, lieve buurtjes én goeie wind dus Niels kan eindelijk laten zien dat ie toch echt kan

surfen! Hier vlakbij moet, volgens de New York Times, 1 van de 10 mooiste stranden van Europa liggen: Voidokilio (koeienbuik..) beach. We doen een aantal pogingen om dit strand te bereiken. De eerste mislukt en eindigt in een heftige, ietwat enge, wandeling tot aan het Navarino kasteel (dat op instorten staat) waar we moeten concluderen dat het te gevaarlijk wordt (met twee kindjes en twee fietsen) en dus moeten we het hele end, wandelend, weer terug. Grrrrrmbll..
De volgende ochtend proberen we het opnieuw en nadat we eerst gestopt worden door hopen stenen op het fietspad, vinden we een alternatieve route. De volhouder wint en we komen bij het strandje aan! Alleen het is zondag en de halve Peleponnesos lijkt hier verkoeling te zoeken dus we nemen een duik en liggen even lekker tussen de Grieken in voordat we weer terug fietsen.
De volgende dag nemen we afscheid van deze heerlijke plek. Mika krijgt nog een kadootje van onze lieve Duitse buuf die hem een lief en slim ventje noemt.

We gaan op weg naar Gytio, via Kalamata en Sparta en de tocht is schitterend! We rijden door het Taygetos-gebergte; beboste (dennenbomen) bergen maar ook canyon-achtige kalen bergen. Ik zit helaas achterin en Mika front-row dus ik moet het met de uitzichten vanuit het achterraaam doen, maar het is echt prachtig! Nooit geweten dat Griekenland zulke mooie (en zovéél) bergketens heeft, doet niet onder voor Oostenrijk.
Tegen de avond komen we bij camping Gythion Bay aan. Fijne camping met een heerlijk zwembad waar we iedere ochtend ontbijten met versgeperste jus, aangezien we een zak heerlijke sappige sinaasappels langs de weg hebben gescored.
We fietsen naar Githio, pittoresque Grieks vissersdorpje waar we een heerlijk ijsje eten aan zee. De ijsco is de pittige klim meer dan waard.
Halverwege de week vervolgen we ons rondje en rijden verder omhoog langs de Oostkust. Weer rijden we door een prachtig gebergte: Parnonas. 's Winters wordt hier geskied en nu tijdens het voorjaar is het

schitterend; de bergen, het groen en de mooie roze bloemen langs de weg. Onderweg, in het bergdorpje Kosmas, wordt onze wieldop nog aan gruzelementen gereden doordat twee enorme touringcarbussen ons zonodig moeten passeren op het smalste stukje van het dorp..We komen via een soort van Grand Canyon XS uit bij Leonidio aan de (mooie!) kust en rijden zo omhoog naar Zaritsi camping, bij Tiros. Hier liggen we een paar uurtjes aan het strand en blijven we een nachtje alvorens we de volgende dag naar Nafplio rijden. Het is een erg hete dag en we zien het niet zitten om met de kindjes door de stad te sjokken dus is de hop on hop off bus een prima alternatief! Mooi zitten en toch de stad zien. Daarna rijden we door naar Iria Beach camping, bij Gitia. Wat een leuke camping! Hier vermaken we ons een paar dagen met wassen draaien, lekker eten en in het zwembad liggen! Hebben leuke buren, mooi weer en een bakkertje uit het dorp die 's morgens met verse broodjes de camping oprijdt. Ook skypen we nog even, ondanks de erg slechte verbinding, met opa Jaap en oma Corrie. Die hebben we (ons) al lang niet gezien!

Zaterdags (6 juni) gaan we naar Epidavros, Epidaurus, het beroemde theater en de bijgelegen opgravingen bekijken. De tomtom stuurt ons in eerste instantie compleet de verkeerde kant uit (en wij negeren alle borden Epidavros want Tom zal het wel beter weten..) en als we toch wel erg lang op onverhard wegdek rijden en de afgronden naast ons steeds dieper worden, draaien we uiteindelijk toch om. En via het volgen van de borden komen we gewoon bij het theater uit. Erg mooi om te zien, heel goed bewaard gebleven, sommige stoelen zelfs nog met rugleuning. Mika geeft een optreden weg op de middenstip (“ik weet dat de lente komt”) en krijgt groot applaus van de aanwezige bus Japanners.
's Avonds staan we op een erg mooi plekje aan (wilde!) zee op camping Nicholas II in Ancient Epidavros. Zo dicht aan zee stonden we nog niet eerder!
De volgende dag nemen we eerst een kijkje bij het kleine theater (mooi!) en gaan daarna naar Sunken City Beach; tip van onze buuf van Iria Beach. Hier ligt de sunken city, de stad onderwater waar we al snorkelend

overheen zwemmen! We zien omgevallen kelken, muren, puin en veel vissen. Erg leuk en bijzonder!
Dan gaan we door richting Korinthos, inderdaad, van het kanaal. Maar wij zijn de stad al uit zonder het kanaal te zien.. We rijden door naar Diakofto waar we morgen een treinreis willen maken. Als we net op camping Akrata Beach zijn geinstalleerd, komen onze buurtjes van gisteravond aangereden en zo zijn we weer voor een nachtje buren.
De volgende dag staat de treinreis dus op het program. We rijden van Diakofto naar Kalavrita dwars door de Vouraikos-kloof via vele tunnels en bruggen en de tocht is prachtig! Het treintje wordt op sommige steile stukken een tandradtreintje en zo komen we na een uurtje in Kalavrita aan. Daar vermaken we ons een paar uurtjes en dan weer dezelfde mooie rit terug! Dit keer zitten we helemaal voorin wat de rit nog mooier en spectaculairder maakt!
We doen nog een nachtje op Akrata Beach en dan de volgende morgen rijden we naar Patras, klaar voor de oversteek naar Italië, behalve dan dat

we nog geen tickets hebben... We komen bij de haven aan om de tickets te boeken, maar helaas blijkt de ferry vol te zitten! Niet echt rekening mee gehouden dus even schakelen en dan boeken we voor de volgende dag en wordt ons Griekenland-avontuur gewoon met een dagje verlengd. Ook geen straf. We rijden vanuit Patras naar Kato Alissos, de camping waar onze Peleponnesos-tour begon en zo is de cirkel weer rond. Nog lekker even een paar uurtjes op het Griekse strand vertoeven en daarna lekker uiteten.
De volgende dag, inmiddels woensdag 10 juni, rijden we weer naar Patras, nu echt helemaal klaar voor de 16 uur durende boottocht! We (of eigenlijk de Duuc) krijgen een grondige (Xray) controle en ook moet het uitklapbed nog even naar beneden om te zien of we niemand verstopt hebben en dan, na heeeeel lang wachten, mogen we eindelijk de boot op! We hebben 'camping on board' geboekt dus staan op het open dek, naast alle vrachtwagens, met een eigen douche en toiletten en slapen vannacht gewoon lekker in ons eigen bedje, in de camper. We vertrekken om 18.00 uur met luid getoeter uit de haven van Patras en hiermee loopt ons Griekenland-avontuur ten einde. Ruim 5 weken hebben we genoten van dit prachtige land! Geweldig land om met de camper doorheen te rijden; overweldigende natuur, vriendelijke mensen, fijne campings, lekker eten, mooi weer. Wij zijn echt van dit land gaan houden en komen zeker nog eens terug!
Voor nu dus een “Ta leme Hellas” (Tot ziens Griekenland), op naar Bella Italia!