Dag 2 t/m 6 - Phuket

Goodmorning Phuket!! (donderdag)

Na een prima ontbijt hebben we voorzichtig plannen gemaakt voor deze dag en komende dagen. Wat folders opgehaald bij de receptie en onderzoeken wat er te doen is op dit grote eiland.

Vandaag gaan we even niets doen. We hebben een zwembad bij het hotel en we gaan de winkeltjes en omgeving hier verkennen. Wellicht ziet het er leuker uit overdag, je weet het niet hahaha

Voor morgen hebben we een taxichauffeur geboekt die ons meeneemt over het eiland en ons Phuket laat zien, ben benieuwd. Aan het einde van Kata Road zien we een marktje. Voornamelijk actief in de avond, dus we moeten even wachten. Dan maar terug naar het hotel en wat baantjes trekken.

Het marktje was inderdaad leuk. We hebben het getroffen. De officiële avondmarkt is op maandag- en donderdagavond. De overige dagen is er Fresh Market, waar je wel lekker kunt eten, maar de markt is niet zo uitgebreid. Altijd leuk om als een echte toerist je te vergapen aan de meest clichématige souvenirs, die uiteraard ook in onze koffer mee naar huis gaan. Onder het genot van live muziek, een ijskoud Chang biertje en wat heerlijk Thais eten hebben we genoten en zijn toch ook wel benieuwd wat de Phuket tour gaat brengen.

Dag 3 vrijdag

Vanmorgen een beetje koortsig wakker geworden, pijn met plassen en krijg het toch een beetje benauwd. Eventjes naar de apotheker kijken of ze pilletjes verkopen tegen een blaasontsteking. Gelukkig hebben ze eea op voorraad. Ik krijg 2 verschillende pillen mee, 1 tegen de ontsteking en 1 tegen de klachten en gelukkig helpen de laatste vrij snel.

Tas gepakt, watervoorraad mee en klaar voor onze tour over dit nog onbekende eiland. We hadden een aantal wensen.. we wilden niets doen wat met dieren te maken had en we wilden niet naar honingboerderijen, notenfabrieken of orchideeën kwekerijen... We wilden echt naar de plekken waar de Thai zelf naar toe gaan als ze vrij zijn. Zwaar teleurgesteld keek de chauffeur ons aan, hij zag waarschijnlijk zijn provisie als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Aangezien Geoffrey, in tegenstelling tot mijzelf, wel een must-do-wish-list had, gingen we op weg naar een schietbaan. He... nu we er toch zijn.. Na een aantal keer geschoten te hebben en vol adrenaline verliet hij weer de baan. Trots met zijn schietschijf in de hand, die een plekje moet krijgen thuis op zijn knipkamer hahaha.

Volgende stop: The Big Buddha. Een mega hoge witte buddha bovenop een berg met een fantastisch uitzicht. We zijn echt duidelijk op een toeristenplek beland die volgens ons niets te maken heeft met het "heilige boedhisme", maar wellicht zijn we verwend. We hebben een poosje rondje gelopen en onze weg naar beneden gevonden om onze weg te vervolgen naar een 3e plek.

Wederom een tempelcomplex, de Wat Chalong Tempel. Dapper gingen we op pad, terwijl we ons een weg baande tussen alle toeristen door. De enige plek waar we tot nu toe geweest zijn waar er volop grote bussen af en aan reizen. Regelmatig werden we hier opgeschrikt door afgestoken rotjes. Buiten stonden wat koepeltjes waar je rotjes af kon laten steken, met het doel om boze geesten te verdrijven. Wat ons het meeste opviel was, dat bij de uitgang van elke tempel en mannetjes zaten met loterijtickets.. We hebben een uurtje in de hitte rond gelopen, wat souvenirtjes gekocht en terug naar de auto. Onze chauffeur ging niet vrolijker kijken toen we wederom afwijzend reageerde op zijn voorstel om naar een apenshow te gaan of een vogelshow en zeker bij het horen van olifantritjes werden we een beetje boos.

De volgende halte was Old Phuket Town. Een grappig stukje Phuket waar nog veel sporen te vinden zijn uit de tijd dat de Portugezen hier handel bedreven. Oude ietwat vervallen gevels geven het straatbeeld een wat Europees karakter. Leuk een rondje gelopen en ergens wat gegeten. Eigenlijk zouden we met onze chauffeur ergens lunchen in een typisch thais restaurant, maar we hadden een beetje ons vertrouwen verloren in hem. En dat bleek ook bij terugkomst bij de auto. In geen velden of wegen was onze chauffeur te vinden. We hebben zeker een klein uur moeten wachten voor hij weer terugkwam en toen hebben we maar gevraagd om terug te gaan naar het hotel.

Daar aangekomen, moesten we toch wel voorzichtig concluderen dat er weinig authentieks is overgebleven op Phuket. Of het moet angstvallig verborgen gehouden worden voor de toerist.. maar we hebben echt niets kunnen vinden.

Aan de overkant van ons hotel zit een burgerbar, ziet er niet super fancy uit maar de reviews zijn echt goed volgens tripadvisor. Ennnnnnnn ze hebben gelijk gekregen. Heeeeerlijk!!!! De eigenaar is een New Yorker die al jaren op Phuket woont en zich stoorde dat hij nergens een fatsoenlijke burger kon vinden. Dus wat doe je dan? Dan

begin je zelf een burgerbar. En hij heeft dat goed gedaan.

Toen we daar zaten, ontmoeten we de chauffeur O, die zich ook in het gesprek mengde. Met hem afgesproken om zondag (overmorgen) opnieuw een poging te doen om Phuket te leren kennen. Voor morgen hebben we wat tips gekregen. Dus ben benieuwd! Vanavond in bed maar even googelen of we zelf iets kunnen vinden hahaha

Dag 4 (zaterdag)

Vandaag gaan we de andere kant van Kata beach verkennen. Wellicht omdat we eigenlijk nog steeds niet kunnen geloven dat er niets authentieks te vinden is op dit zuidelijke eiland. We komen een overdekt centrum tegen met verschillende restaurantjes, een yoga school en een wellnessresort. Helaas konden we onderweg niets vinden wat ons aansprak dus dan maar kijken of we een massage konden boeken en dat was gelukkig gelukt.

Ik blijf het grappig vinden hoe de masseurs schrikken van Geoffrey zijn voeten. Ook dit keer kreeg hij van die slippertjes uitgereikt, maar ja maat 40 hahaha dat past natuurlijk nooit. Gelukkig moest de masseur ook lachen. We werden naar matjes gebracht omringt door gordijnen voor de nodige privacy en omdat we samen zijn laten ze het tussen gordijn open. Met het hilarische gevolg dat we regelmatig in lachen uitbarsten als we elkaar zagen en in welke bochten we getrokken werden haha. Klein gênant probleempje.... Toen ik ging liggen, brak de sluiting van mijn bikini, oeps. Opeens voelde ik me een beetje kwetsbaar omdat ik niet wist in wat hij precies ging doen, dit tot grote hilariteit van Geoffrey. Na afloop kregen we een kopje thee en opeens vond mijn masseur het ontbrekende stukje van mijn bikinigesp hahaha. Hij heeft zeker 10 minuten met dat ding omhoog staan kijken om te onderzoeken waar het vandaan kwam.

Volledig ontspannen, gekraakt en uitgerekt zijn we teruggegaan naar het hotel voor een dutje (jaja we zijn nog steeds op vakantie) en wat zwemmen. Op aanraden van de eigenaar van de Burgerbar, gaan we vanavond toch maar een kijkje nemen op Patong Beach... Wederom een gevalletje... nu we er toch zijn...

Hup douchen, omkleden en met de tuktuk op naar Patong. Eerlijk is eerlijk... het ziet er gezellig uit. Het heeft niets te maken met het Thailand wat we in het noorden hebben gezien, maar de neonborden, ladyboys, geweldige kostuums hebben wel iets (voor een avondje). Al snel vinden we onze weg naar Bangla Walking Street. Daar waar het allemaal gebeurt en inderdaad je kijkt je ogen uit. Groepen dronken mannen, pingpong-show-proppers, paaldanseressen, peepshows... echt je kunt overal wel terecht. En het maakt overigens niet uit dat je als vrouw naast je vriend loopt. Net als je de andere kant op kijkt vragen ze hem gewoon of hij terugkomt als ik er niet bij ben... Nou ja...

Omdat het een beetje begon te schemeren zijn we eerst richting strand gelopen. En ik kan niets anders zeggen dat het er gelikt uit ziet. Er zijn veel watersporten en vanwege het Songkran staat er nog een groot podium waar later die avond live muziek is. Terwijl heerlijk met onze voetjes in het zand te genieten, kwam een van mijn lievelingsnummers door de speakers.. Don't dream its over van Crowded House (hoe toepasselijk voor deze vakantie).

We besloten om lekker over de boulevard te lopen, op zoek naar een gezellig tentje om te eten. Uiteindelijk een drankje gedaan bij het Hard Rock Cafe en omdat we wel lekker zaten ook maar daar wat eten. Gadverdamme. Ik ben in heel wat vestigingen geweest van dit iconische bedrijf, maar nog nooit heb ik zo slecht gegeten als hier.

Nadat we snel de rekening hadden betaald, zijn we nog een keer teruggegaan naar Bangla Walkingstreet, in het donker dan nu. Haha wat een chaos hahaha we hebben onze ogen uitgekeken. Uiteindelijk zijn we een biertje gaan drinken in een grote club vol met paal-en bardanseressen. Al snel werden we gevraagd door de bardame om het spelletje 4 op een rij te spelen. Uit nieuwsgierigheid hebben we meegedaan. Als we verloren, dan betaalden wij haar shotje als we wonnen andersom. Je raadt het al.... het ging haar om de winst en de drankjes die zij dronk waren de dure shotjes hahaha Ach... als we dan toch

opgelicht worden, dan moeten we er ook maar een beetje plezier van hebben.

Aansluitend hebben we nog iets gedronken in een ladyboy bar, waar Geoffrey nog een lekker potje gepoold heeft met een mannelijke schoone.

We konden het niet te laat maken omdat we morgen door O opgehaald worden, dus we moeten wel een beetje fris zijn. Maarrrr het leukste van de avond stond ons nog te wachten.

Om terug te rijden naar ons hotel hielden we een tuktuk aan. Toen we eenmaal plaats namen, sprongen er discolichten aan en uit de luidspeakers kwam keihard: The Eagels met Hotel Callifornia (even had ik het gevoel dat mijn moeder bij ons was). Geweldig!! Luidkeels meezingend gingen we de bergen van Phuket over. We hebben gegierd van het lachen, toen we daarna onder de muzikale begeleiding van Byonce's "Put a Ring on it"(overigens geeft Geoffrey een gevaarlijk goede impressie weg van deze dame) en als sluitstuk was Alalalalong, Alalalalong... Het leukste hiervan was dat de mensen op de terrasjes, aangestoken door ons enthousiasme, spontaan mee gingen zingen hahaha

Weltrusten!!

Dag 5 (zondag)

Vandaag de grote dag!. Onze trouwe chauffeur O stond al op ons te wachten met zijn super de luxe witte auto. We wilden in ieder geval 2 stops maken. Eerst wilde Geoffrey naar een wakeboardpark om te wakeboarden. Vanwege het seizoen zijn er nog te weinig golven om te leren surfen, dus dit kwam het dichtste in de buurt. Gewapend met een wakeboard en zwemvest ging hij aan de slag. Aan mij de schone taak om deze ervaring vast te leggen voor het nageslacht. Een ding moet ik hem Geoffrey nageven.... Hij gaat net zo lang door tot dat hij het onder de knie heeft. Waar ik waarschijnlijk bij de derde onderdompeling weemoedig de strijd opgeef, heeft hij nog steeds het enthousiasme om opnieuw het board te pakken en vol gas te gaan. Moe, maar voldaan en vol adrenaline, klommen we weer in de auto voor de volgende bestemming.

Op internet had ik gelezen over het Gibon Rehabilitation Project. Midden in een natuurpark met een schitterende waterval ligt dit opvanghuis voor Gibonaapjes die voornamelijk gebruikt zijn om de toeristen te entertainen en met ze op de foto te gaan. Daarnaast leven ze veelal onder erbarmelijke omstandigheden in kleine kooitjes bij hun baasjes. In dit centrum worden ze opgevangen, verzorgd met het uiteindelijke doel om te weer vrij te laten in de natuur.

Onze chauffeur had ons een beetje gewaarschuwd voor de omgeving. Omdat het zo extreem heet is, is er ook bijna geen water in de rivier en ook de waterval is droog. Wel jammer, maar ja.... wat doe je eraan.
Er stonden een aantal hele grote kooien, met bomen en dergelijke, waar de aapjes opgevangen worden. Ze spenderen grotendeels hun tijd aan een beetje schommelen en naar elkaar te gillen en te schreeuwen. We weten nu wel waar het geluid van een autoalarm op gebaseerd is.. mijn god, wat een geluid brengen ze voort. Al snel vonden we het aapje Tam. Tam was een beetje stilletjes aan het schommelen, maar als ze begon te schreeuwen kwam er een geluid vrij wat door merg en been ging. Het verhaal van Tam was nog schrijnender.

Ze was als huisdier gekocht als klein baby aapje en toen ze een grotere aap werd en zich ook zo begon te gedragen is haar baasje haar gaan mishandelen. Zo erg dat ze bloedvergiftiging opliep omdat haar wonden niet behandeld werden. Uiteindelijk is ze bij een ander gezin terecht gekomen, maar om haar te redden moesten ze een hand en voet amputeren. In het andere gezin raakte ze in gevecht met een ander aapje en die had 2 vingers van haar goede hand eraf gebeten.
Tranen rolden over mijn wangen bij het lezen van dit verhaal. Hoe gemeen en wreed kunnen mensen zijn, bah..

Tam is een van de aapjes die vanwege haar handicap en verwondingen niet meer terug in de natuur kunnen. Zij blijft dus de rest van haar leven in de goede zorgen van de vrijwilligers, die van over de hele wereld in dit centrum werken. In dit centrum is het mogelijk om een aapje te adopteren voor een jaar. Het geld wordt gebruikt voor de verzorging, voeding en medicatie van de aapjes. Dus... voor 25 euro zijn Geoffrey en ik nu de trotse adoptie ouders voor 1 jaar van Tam.

Tam, welcome to the family!!!

Na even wat gedronken te hebben om bij te komen, terug naar de auto. Op de heenweg naar het centrum kwam we langs een mega Tesco Lotus. Een soort van super Makro. Hoe gek het ook klinkt... wij vinden dat leuk! In het buitenland, gaan we altijd even in vreemde supermarkten snuffelen, worden we blij van hahaha. Onze chauffeur stond dan ook erg vreemd te kijken dat wij heeeeeel graag hier naar toe wilden, maar goed, het was onze dag... haha

We hebben inderdaad onze ogen uitgekeken. Na eerst een pitstop op een schone wc (ik heb toch wel een beetje erge last van mijn blaasontsteking), betraden we dan eindelijk het walhalla genaamd Tesco Lotus. GEWELDIG!!!! Alles, echt alles is hier te koop. Van fietsen tot vers fruit, van schoenen tot locale alcoholische drankjes. Fantastisch. Met een volle kar verlieten we dan ook de winkel haha. In de tussentijd had ook O zichzelf maar verwend met een pizza en was blij dat er maar weinig toeristen zijn die hier naar toe wilden, anders moest hij elke dag pizza eten hahaha.

Na dit uitstapje zijn we terug gegaan naar het hotel. Ondanks dat we bij O echt in goede handen waren, wist hij ook niet echt meer ons iets nieuws te laten zien. Bij mij was de koorts flink toegenomen en was nodig toe aan een bedje bij het zwembad.

Dag 6 (maandag)

Ooooooh wat had ik het zwaar vannacht... Zo'n pijn bij het plassen, koorts.... pure ellende. Toch maar op zoek naar een huisarts. Via Tripadvisor (had ik eerder moeten vinden) vond ik een arts die redelijk in de buurt zat. Op naar een tuktuk om ons heen te brengen. Voor de zekerheid had ik mijn medicijnen paspoort en de pillen die ik van de apotheek had gekregen maar meegenomen. We kwamen aan bij een balie met een open wachtruimte. Er zaten al wat mensen te wachten. Ik moest mijn naam op een blaadje schrijven en de arts zou vanzelf komen. Dan maar op een plastic stoeltje onze beurt afwachten en ondertussen lekker mensen kijken. Er zaten een patiënten in de wachtkamer waarvan ik niet dacht dat ze het consult zouden halen of zouden overleven.

Uiteindelijk werden we naar binnen geroepen. Klachten uitgelegd, pillen laten zien en in tegenstelling tot in Nederland, kreeg ik een inwendig onderzoek. Ik was zoooooo blij dat Geoffrey mee was. Daarna kwam het. Ik kreeg enorm op mijn donder dat ik zoveel risico had genomen, zeker omdat ik bloedverdunners slik. De pillen die ik had gekregen waren niet voor een blaasontsteking maar voor parasiet infectie. Dus omdat de andere klachtonderdrukkunde pillen zijn werk deden, had ik in het begin dus geen verder klachten. Mijn blaasontsteking was ondertussen zo ver gevorderd dat ik tegen een nierbekkenontsteking aan zat en dat betekend ziekenhuis opname. Pffff oke..... Gelukkig had hij pillen op voorraad en met een mega dosering mocht ik eindelijk weg. Verder een hele vriendelijke man, die goed engels sprak overigens. Terug in het hotel, pillen slikken en even uitrusten bij het zwembad. Morgen gaan we weer weg van dit eiland, voor een paar laatste dagen in Bangkok.

Omdat we toch het strand nog een kans wilden geven hebben we de tuktuk naar een verderop gelegen strand genomen, Karon Beach. Mijn god wat een verschil.... Zo netjes,

zo schoon.. hadden we dit maar eerder geprobeerd. Eerst hebben we lekker geluncht, daarna een 2 matjes gehuurd met een parasol en de zee in. Wat een feest, in het begin dan haha, daarna.... wat een golven.... Geoffrey zag ik toch een beetje verlangend en jaloers kijken naar een paar surfers in de verte. Het bleek dat de laatste 2-3 dagen genoeg golven waren om te surfen, oeps.... De stroming was enorm sterk, zo sterk dat ik echt moeite had om terug richting strand te komen. Uiteindelijk ben ik lekker op het matje gaan liggen en heeft Geoffrey met een gehuurde bodyboard nog wat golven kunnen pakken. Wat fijne afsluiter van onze dagen op Phuket. Om ons avontuur op dit eiland op gepaste manier af te sluiten zijn we bij de hamburgertent nog maar een hamburger gaan eten. Daarna nog naar de markt voor wat souveniertjes en een ijsje. Geoffrey heeft, vanaf het eerste ijsje bij Swensens, zijn oog laten vallen op het Mega ijsje Earthquake.... Als afsluiter ging hij de uitdaging aan. 12 bolletjes ijs in de meest uiteenlopende smaken. Het voltallige personeel zat vol ongeloof te kijken hoe hij de strijd aan met dit toetjes geweld. Helaas moest hij zich toch echt gewonnen geven, zij het met pijn in zijn hart hahaha

Terug naar het hotel, tassen pakken en morgen... Op naar Bangkok!!!