In het kader "je moet alles een keer geprobeerd hebben, dus ook in Thailand" gingen we vandaag op een quad een berg "beklimmen". We werden opgehaald bij ons hotel en bij aankomst, bleken we de enige. Godzijdank!!

Eerst een testrondje rijden voor we de grote weg op mochten. Klinkt logisch. Geoffrey ging, met enige ervaring, voor en slaagde meteen, toen ik.. Nou is het vaak al spannnend als ik fiets, maar nu? Binnen 2 minuten had ik de banden vangrail aan gort gereden en stond ik bijna schuin omhoog tegen een schuurtje aangeparkeerd. Dat geeft vertrouwen. Net nu ik zo trots was op mijn bruinige kleurtje was daar in mijn gezicht weinig meer van te vinden. Met het klamme zweet in nog in mijn handen, moest ik nog een rondje.. deze bracht ik er, gelukkig, zonder kleurscheuren vanaf. Het asfalt wachte op ons dus we moesten op pad.

Van de omgeving heb ik weinig gezien, maar volgens Geoffrey was die schitterend. De hele weg heb ik het liedje van Frozen gezongen... dus ging ik met de legendarische woorden " let it go" de berg op en af. Opeens stopte de begeleider, want we waren Geoffrey verloren. Ik moest op een schuine helling blijven staan en hij ging wel even kijken. Het waren de langste minuten van mijn leven. Terwijl ik in mijn uppie midden in jungle stond schoot er van alles door me heen en dat varieerde van motorpech tot dat ik van alles moest gaan regelen omdat Geoffrey de greppel in gereden was. Na 10 minuten ofzo, toen ik net van plan was quad en al te dumpen en terug te lopen, hoorde ik achter me OEHOE... Echt.. hoe blij kun je dan zijn.

Geoff zijn quad werd inderdaad afgevoerd met moterpech. Ik ging bij de begeleider achterop en geoff op de mijne, op weg naar het pauze punt, want daar zou een nieuwe quad gebracht worden.
Het voordeel hiervan was wel dat we enorm lang konden genieten van het uitzicht, want dat was echt schitterend.
Er werd een nieuwe Quad gebracht voor Geoffrey en helaas moest ik zelf terug rijden. Ik moet zeggen dat ik het eindelijk een beetje onder de knie begon te krijgen, maar was erg blij dat we terug waren in ons hotel.

Vanmiddag hebben we een lekkere thaise oliemasage gehad en onze eerste regen/hagelbui. Hagelstenen zo groot als knikkers kwamen uit de lucht vallen. Toen we klaar waren snel naar buiten om de laatste druppels te vangen. Wat een stank kwam er los. De geur van nat vervuild heet asfalt deed ons bijna verlangen naar een vers gemaaid grasveld in Nederland na een regenbui. Ik zeg met nadruk bijna.. want we willen no way terug haha. De rest van de middag op en rond onze hotelkamer gehangen en moe van alle indrukken, op tijd naar bed. Morgen weer een nieuwe dag.