Hoover Dam

Goed geslapen, iedereen gedoucht (koud water bestaat hier zelfs niet eens, alles uit de kranen is warm). Tiebe wil gaan zwemmen en raar maar waar, dat water is wel heerlijk fris (ik vermoed dat ze er ijsblokjes in gooien ;-)
Een rustig ontbijt (voor één keer in de RV, want buiten is er geen airco). Alles weer opruimen en afkoppelen en richting Hoover Dam. Hopelijk is het aan het water toch wat koeler dan in de woestijn.

De Hooverdam is indrukwekkend. Een enorm bouwwerk! Het is een betonnen boogdam in de Coloradorivier, gebouwd tussen 1930 en 1936. Er wordt elektriciteit opgewekt voor Los Angeles.

We wandelen eerst over de brug met uitzicht over de volledige dam. Deze brug werd pas na 'nine eleven' aangelegd, omwille van de verhoogde veiligheidsnormen (en ook voor de constante verkeersopstoppingen rond de dam). Ze werd in 2010 geopend.

Daarna rijden we naar de dam toe (met zicht op de brug). Ondertussen is de brandende zon al terug van de partij. De "jeugd" houdt het dan ook bij de eerste halte voor bekeken en gaat terug naar de airco. Geert, Steven en ik gaan verder naar beneden om de damconstructie van dichterbij te bekijken. Het is de moeite waard. Het reservoir achter de dam noemt Lake Mead.

Ondertussen drinken we de zoveelste liters water... het is onvoorstelbaar wat een mens hier naar binnen giet. Ik kom makkelijk aan vijf-zes liter per dag, en moet nauwelijks naar het toilet...

We rijden wat rond om iets eetbaars te vinden (niet echt eenvoudig in al die kleine dorpjes met twee RV's van elk 9 meter of 30 feet lang en 3 meter breed) en stoppen op een parking met wat winkels. Er is een "pitstop" waar ze , boven alle verwachting in, lekkere hamburgers serveren en natuurlijk de gebruikelijke "refills". We blijven ons afvragen waarom er drie maten drankbekers verkocht worden, als er toch onbeperkt bijgevuld wordt (ik veronderstel voor 'on the road').
Dan trekken we verder richting "Nevada Treasure RV resort". Het blijkt een luxueuze camping te zijn met aan onze standplaatsen een "Hawaïaans " afdak met tafel en bankjes, een grote gasbbq, een tropisch zwembad (twee zelfs) en een bubbelbad dat zo heet was dat ik er enkel mijn benen van laten genieten heb. Super!

Bij aankomst mag Robbe zelfs met de eigenaar in het golfkarretje mee om sneller bij de toiletten te geraken. Hier zou ik met plezier een nachtje langer blijven, maar morgen wachten ons weer veel miles tot Mono Lake en Yosemite.
Nu nog iets eten en slapen (en ik nog wat typen aan dit dagboek :-)