Update over mijn reis in Zuid Afrika

Het is al weer even geleden dat ik een blog heb geschreven. In de tussentijd heb ik veel meegemaakt en te vertellen. Helaas ben ik vorige week ook ziek geworden. Hierdoor heeft het even geduurd voordat ik weer een nieuw bericht kon posten. Bereidt je dan ook voor op een hele lange blog!

Laat ik verder gaan waar ik gebleven was. Om te beginnen heb ik dat weekend enorm veel avontuurlijke dingen gedaan. Zo zijn wij naar Addo geweest en hebben wij hier quad gereden. Dit was ontzettend gaaf, om op deze manier de natuur van Afrika te zien was erg bijzonder. We raceden tussen de sinaasappelbomen en de bomen vol citroenen. 1 keer bijna omgevallen met de quad, maar gelukkig zijn we allemaal heel gebleven! Na het quad rijden zijn we gaan Ziplinen. Dit is de langste van heel Zuid Afrika! Ik houd van grote hoogtes en vond dit dan ook echt super vet! Het uitzicht van boven was prachtig en ik heb hier dan ook echt van genoten!

Op zondag hebben wij een prachtige hike gemaakt lang Sardinia Bay. De ruige kust is hier prachtig! Ik was warm aangekleed, maar toen de zon door kwam werd het toch aangenaam warm. Een huisgenoot en ik besloten om spontaan een duik te nemen in de zee. (iets met bucketlist dingen) Misschien achteraf niet de beste beslissing geweest, aangezien ik daarna ziek geworden ben :( Maar dit zou ook kunnen komen door al de virussen die hier heersen! 'S Avonds zijn wij naar een Zuid Afrikaanse kerkdienst geweest. Op elke hoek van de straat vindt je wel een kerk, en elke Zuid Afrikaan heeft wel iets met het geloof. Ik vond deze kerkdienst erg vergelijkbaar met de Evangelische kerken in Nederland. Maar het was wel ontzettend bijzonder om met al mijn huisgenoten mee te mogen maken!

Afgelopen week ben ik weer naar het vrijwilligerswerk geweest. Het was een hectische week op Vistarus. Het is een gemeenschap waar mensen terecht kunnen die dakloos zijn en verslaafd. De regel is dat als je in Vistarus wilt wonen dat je dan geen drugs of alchohol mag gebruiken. Helaas was het dit weekend helemaal mis gegaan. Er waren mensen die drugs mee naar binnen hadden genomen, en ook deze drugs hadden gebruikt. Voor de leiding was dit erg moeilijk. Zij willen deze mensen heel erg graag helpen, maar hebben deze mensen weer op straat moeten zetten. De regel is dat deze mensen zich pas weer na 3 maanden mogen aanmelden om het programma te volgen.

Ook zagen wij bij de ingang een man zitten die helemaal van de wereld was. Wij vroegen ons af of dit een van de mannen was die drugs had gebruikt. De leiding vertelde ons dat dit een heroïne verslaafde was die ook aan schizofrenie leed. Deze man wilde graag binnen Vistarus komen wonen. Dit was dus een enorm dilemma voor de leiding. Omdat je in Vistarus cold turkey moet afkicken, en daar geen medicijnen of hulpmiddelen voor zijn, zou dit dus de dood betekenen voor deze man. Maar ze wist ook dat als ze hem weer terug op straat zou sturen dat het ook zijn dood zou betekenen. Dit laat de complexheid weer zien van de situaties die er zijn binnen, maar ook buiten Vistarus. Ik heb al regelmatig gehoord, dat er een bekende is overleden aan drugs, in de 3!! weken dat ik hier zit.

Ik loop nu zelf al een tijdje mee op de crèche. Ik begin steeds meer in te zien dat ze hier echt hun best proberen te doen om structuur erin te brengen. Waar ik eerst vertelde dat ik het soms nogal pedagogisch onverantwoord vond, begin ik de reden daarvan nu wel te begrijpen. De mensen die binnen Vistarus wonen mogen kiezen waar zij willen werken. De mensen die op de crèche werken, hebben geen opleiding of iets dergelijks met kinderen gehad. Zo vertelde een medewerker van de crèche/bewoner mij dat hij graag een training zou willen voor het werk op de crèche. Hij heeft veel te maken met de verhalen van de kinderen, die worden verwaarloosd of nog erger. Hij gaf aan dat hij het heel erg moeilijk vindt hoe hij hier moet om gaan. Ik zag aan hem dat hij heel graag wilt leren om op een goede manier met de kinderen en de ouders om te gaan. Ik hoop dat er een training mogelijk is voor deze mensen, omdat al deze kinderen ook een rugzak hebben, is het extra lastig om met ze om te gaan.

Ik help nog steeds mee met de crèche en de huiswerkbegeleiding. Het voelt soms alsof ik te weinig doe. Ik ben hier niet de enige in. Wij zijn hier heen gekomen met zoveel talenten en zouden zoveel meer kunnen betekenen. De hoge eisen die ik aan mijzelf stel, stel ik hier ook. Als je hier bent zie je zoveel om je heen, dat je tijd tekort hebt om hier echt wat te kunnen betekenen. Met deze gedachten liep ik veel rond. Tot er een bewoner naar ons toekwam. Hij vertelde ons hoeveel het voor de bewoners betekenden dat wij daar vrijwilligerswerk komen doen. Voor hen betekent het zoveel dat wij naar hun verhalen luisteren en met de kinderen spelen. Hij vertelde dat dit ook bijdroeg in hun herstel en dat zij hier heel veel aan hadden. WAUW, dat drukte mijn neus toch even op de feiten. Wij zijn in Nederland nogal progressie en prestatiegericht zijn, en met deze mindset ben ik ook hierheen gekomen. Toen ik hier niet aan kon voldoen, voelde het alsof ik faalde en niks kon betekenen voor de mensen hier. Deze man heeft mijn ogen geopend, en dit heeft gemaakt dat hoe klein het ook lijkt voor mij, ik er wil zijn voor deze mensen!

Helaas ben ik hierna ziek geworden en heb ik mij niet meer nuttig kunnen maken op het project! :( De tijd is al zo kort en ik baalde daarom dat ik mijn tijd ziek in bed moest doorbrengen en niet op het project. We hadden een extra lang weekend, omdat het een nationale feestdag was! Er stond voor mij een lang weekend naar KAAPSTAD! op de planning! Ik heb goed rust gehouden zodat ik alsnog meekon naar Kaapstad.

Donderdag hebben wij eerst een walvissentocht gemaakt. Dit was echt een van de meest indrukwekkendste dingen die ik heb meegemaakt. Ze kwamen zo dichtbij onze boot, en zwommen onder onze boot door. Ik heb in mijn leven nog nooit zulke machtig grote beesten gezien!! Ik had dit dan ook niet willen missen! Dit kan ook weer van mijn bucketlist af! Helaas heb ik de rest van de boottocht niet heel veel meer meegemaakt omdat ik kotsend over de reling hing :( De golven waren daar zo hoog dat mijn maag daar niet tegen bestand was! Maar volgens de kapitein was het heel erg bijzonder dat we ze zo dichtbij hebben mogen zien, en ook nog zeldzame dolfijnen mochten spotten, en ook nog een pinguïn! Ja dit was gaaf!

'S Avonds vertrokken wij met 4 huisgenoten naar Kaapstad. We gingen met het vliegtuig, omdat het toch nog zo'n 800km van hier is. Het voelde alsof we op vakantie gingen. En eenmaal aangekomen in Kaapstad werd het vakantiegevoel alleen maar meer. Wat een andere wereld. Alles was zo netjes en schoon, wij hadden niet meer het gevoel in Afrika te zijn. Maar de natuur in Kaapstad was echt wonderschoon!

Zo hebben we de eerste dag de Lions Head beklommen. Dit was een redelijk korte maar pittige klim. In een uur waren we op de top! Wat ik bijzonder knap vond, aangezien ik erg verkouden was en ik tijdens deze tocht mij af vroeg waar mijn zuurstof gebleven was. Het uitzicht was PRACHTIG! Je hebt hier een uitzicht van 360 graden. En je kunt hier ook heel mooi de tafelberg bewonderen!

Na het beklimmen van de Lions Head, zijn we naar de botanische tuin geweest. Ik denk dat dit een van de mooiste tuinen is die ik heb gezien. Hier hebben wij alleen maar stil rondgewandeld en genoten van de natuur! 'S Avonds zijn wij naar de haven gegaan. Dit was zo gezellig met allemaal muziek en sfeervolle verlichting. Hier hebben wij heerlijk gegeten!

De tweede dag zijn wij de Tafelberg opgegaan. Deze behoort nu tot een van de nieuwe 7 wereldwonderen. Kaapstad was voor mij het afvinken van veel bucketlistdingen! Dit was er een van! We kwamen boven en het voelde alsof het er vroor! De wind die over de tafelberg raasde maakte dat het ontzettend koud was. Gelukkig had ik 4 lagen kleding aan! Het uitzicht van de tafelberg was ook weer prachtig. Ik kan blijven genieten van de natuur! Deze dag hebben wij een rondrit gemaakt over het schiereiland van Kaapstad. Ik vroeg mij soms af of

dit nog bij een stad hoorde, omdat het zoveel natuurschoon was! Zo zijn we langs, Camps Bay gereden, Houtbaai, Noordhoek strand, Boulders Beach, en Kaap de goede hoop! Boulders Beach, is een strand vol met pinguïns! En Kaap de goede hoop, is het meest zuid westelijke puntje van Zuid Afrika!

Het einde van de dag heb ik helaas niet zo veel meer meegekregen. Ik heb koorts gekregen en heb sinds zaterdagavond op bed gelegen. Tot zover dan mijn Kaapstad avontuur. Ik heb de rest van de tijd in mijn bed doorgebracht, jammer genoeg. Maar wat ik heb gezien van Kaapstad was echt de moeite waard!

Omdat ik al zo lang ziek was en er nu ook koorts bij gekomen was, ben ik afgelopen maandag naar de dokter gegaan in Kaapstad. (Stond niet perse op mijn bucketlist) Gelukkig hebben ze hier in Zuid Afrika goede medische zorg, en ben ik goed geholpen! Maandagavond ben ik weer teruggekomen in Port Elizabeth. Sindsdien heb ik jammer genoeg alleen nog maar ziek op bed gelegen. Ik heb nog maar een week hier in Zuid Afrika, en ik vind het erg jammer dat ik die tijd niet kan besteden aan mijn vrijwilligerswerk.

Wel heb ik in deze periode erg veel heimwee gekregen. Als je je niet lekker voelt wordt dit gevoel alleen maar versterkt. Ik mis mijn familie en lieve man heel erg. Ik waardeerde mijn eigen huis en familie altijd al, maar dat ben ik nu alleen maar meer gaan doen! Gelukkig is het nog maar even voordat ik naar huis ga! Waar ik op dit moment heel erg naar uitzie!

Ik hoop dat ik snel op mag knappen, en nog van betekenis mag zijn op het project! En dat ik dit weekend nog mag genieten van de Afrikaanse natuur. Er staat namelijk weer een safari op de planning!

Ik houd jullie weer op de hoogte!

Veel liefs Jessica