1 week in Zuid Afrika

Vandaag ben ik alweer precies een week in het bijzondere Zuid Afrika. Ik ben al aardig gewend en ben deze week ook begonnen aan het vrijwilligerswerk.

Er zijn binnen Ready 4-life verschillende projecten en ik ben begonnen bij het opvanghuis Vistarus. Dit is een kleine gemeenschap waar dakloze en verslaafden hun toevlucht kunnen vinden. Tijdens hun verblijf in dit opvanghuis krijgen zij mogelijkheden om werk te vinden en van hun verslaving af te komen. Wat mij vooral opviel was dat er ook veel blanke mensen wonen. Wij hebben vaak een beeld van dat de zwarte bevolking dakloos is en verslaafd maar dit is juist niet altijd het geval. Omdat de zwarte bevolking vaak in hechte groepen leeft, wordt er voor elkaar gezorgd. De mensen die buiten deze groepen vallen, krijgen vaak minder kansen.

De mensen binnen deze opvang wonen er vaak met het hele gezin. Het is een soort klein dorp, en heel zelfvoorzienend. Zo maken ze eigen wasmiddel, en houten meubels. Al het eten of producten die ze hebben, hebben ze gekregen van mensen die het weggeven. Dit project is dus erg afhankelijk van de giften die zij krijgen.

Van de bewoners wordt verwacht, dat zij ook elke dag zich inzetten doormiddel van werk. De kinderen van deze bewoners gaan of naar school als zij oud genoeg zijn, en anders naar de crèche. Deze crèche is te vergelijken met een kinderdagopvang, alleen wordt deze ook gerund door bewoners die geen enkele ervaring hebben met het pedagogisch opvoeden van kinderen. Althans niet zoals wij dit in Nederland gewend zijn.

Ik kwam aan op dit project en ik mocht zelf kiezen wat ik zou willen doen. Voor mij was dit erg raar, omdat ik in Nederland gewend ben dat er taken worden uitgedeeld, daar waar nodig. Ik heb gekozen mee te helpen bij de crèche. Hier keek ik echt mijn ogen uit. De manier waarop er met kinderen wordt omgegaan was erg anders dan hoe wij het in Nederland gewend zijn. In Nederland zouden wij het 'Pedagogisch onverantwoord' noemen, maar in Afrika kijken ze daar heel anders tegenaan. Het is ook erg lastig om uit te leggen dat het ook anders kan, aangezien dit er zo ingesleten is, en ik er ook te kort ben om dit te kunnen doen.

RESPECT vinden zij hier heel belangrijk. Als je hier iets wilt bereiken zul je dit op een respectvolle en rustige manier moeten doen. Wij zijn gewend om de dingen direct uit te spreken, en dat kan hier soms nog wel eens botsen of niet begrepen worden.

Na de lunchpauze komen de kinderen alweer thuis van school. Dan wordt ervan ons verwacht dat wij meehelpen met de huiswerkbegeleiding. De kinderen moeten hier als zij thuiskomen naartoe. De meeste kinderen hebben totaal geen zin in huiswerk maken en willen spelen.(Wat ik ergens ook wel heel erg goed begrijp) Het is dus een ontzettende uitdaging om deze kinderen te motiveren om hun huiswerk te maken. Tijdens het huiswerk maken is het een grote chaos en rennen de kinderen door het lokaal. Toch vond ik het erg leuk om te doen! De man die daar werk was erg verbaasd dat het meisje die ik hielp al klaar met haar huiswerk was, het bleek dus dat zij nooit haar huiswerk wil maken. (Blijk ik toch nog een soort natuurlijk overwicht te hebben;) HAHA)

Er zijn ook andere projecten van Ready 4-life. Een paar andere vrijwilligers werken op een school en hadden ons uitgenodigd voor een 'drugsdag'. Dit hadden zij georganiseerd omdat er een groot probleem heerst onder drugsgebruik bij kinderen. Het komt veel voor dat kinderen van rond een jaar of 10 voor school al drugs hebben gebruikt, en dit ook vaker gebruiken. Dit komt omdat hun ouders vaak niet naar hun omkijken, en zij wel de aandacht krijgen van de bendes in de wijk. Hier krijgen zij wel de aandacht die zij nodig hebben, en worden zij de drugswereld ingetrokken. Voor deze kinderen is dit de normaalste zaak van de wereld.

Tijdens de 'drugsdag' hadden de kinderen van de school toneelstukken, dansoptredens en zang voorbereidt. Ik vond het heel bijzonder om dit mee te maken. De school was erg chaotisch en overal hoorde je gegil. Ik denk dat als ik daar juffrouw zou zijn, dat ik gillend gek zou worden. De kinderen waren ontzettend uitbundig en de schooldag was daarom ook gewoon een uur eerder klaar dan normaal. (kan gewoon)

Het vrijwilligerswerk is al een hele ervaring op zich. Maar ook alles wat ik daar omheen meemaak is heel erg bijzonder. Een voorbeeld is onze auto. Ik heb eerder al verteld dat ik dacht dat we ooit een keer niet aan zouden komen. Vandaag werd dit dus ook werkelijkheid. Onderweg hoorden wij een harde knal, en alle piepjes in de auto gingen af en de auto reed niet meer. Toen de monteur eenmaal arriveerde startte de auto weer en hij kon niks vinden, dus we mochten gewoon weer verder rijden. (Vond ik niet echt een fijn idee) Op de terugweg naar huis gebeurde het weer, en wij konden weer niet verder rijden. Na een uur gewacht op de monteur, hebben wij dan toch een andere auto gekregen. (exact dezelfde, zijn er dus niet op vooruit gegaan)

Ook aan de manier van douche moet ik hier erg wennen. Omdat het watertekort hier een groot probleem is, mag ik maar 1 keer in de 2 dagen 2 minuten douche! Ik voel mij heel vaak erg goor. Ik heb nog nooit een douche zo erg gewaardeerd. Maar toch begint alles wel zo te wennen, zelfs zo weinig douchen.

Ik geniet nog elke dag van de omgeving. Op de dagen dat we vrijwilligerswerk doen gaan we niet vaak op stap. Maar komend weekend gaan we weer veel uitstapjes doen! Ik houd jullie weer op de hoogte!

Veel Liefs
Jessica