Thailand


Ik zal eerst maar beginnen met de negatieve gebeurtenis van afgelopen dagen. Helaas moest ik op 15 januari een bezoekje brengen aan het ziekenhuis omdat ik goed ziek geworden was. Mijn bloeddruk was laag, mijn hartslag extreem laag(50-53 slagen per minuut) en dit gecombineerd met mijn symptomen was de conclusie al snel dat ik een bacterie op heb gelopen. Ik heb hier antibiotica voor gehad en ondanks dat ik de gehele vrijdagmiddag en avond uitgeschakeld ben geweest was ik zaterdag in iedergeval weer in staat om uit bed te komen en aan de slag te gaan met de olifanten.

Vrijdag ochtend hebben we uiteindelijk allemaal kruiden verzameld om de huid van de olifanten mee te verzorgen. De Mahouts geloven namelijk niet in de werkzaamheid van medicijnen die gebruikt worden. Ook probeerde ze mij een kruidenmengsel te geven alleen gezien ik me hier alleen maar zieker van ging voelen hebben ze me toch naar het ziekenhuis gebracht. Anyway, nadat ik mijn

lisette.de.vries

8 chapters

16 Apr 2020

Ziek zijn en traveling down south!

January 18, 2016

|

Bang Saphan


Ik zal eerst maar beginnen met de negatieve gebeurtenis van afgelopen dagen. Helaas moest ik op 15 januari een bezoekje brengen aan het ziekenhuis omdat ik goed ziek geworden was. Mijn bloeddruk was laag, mijn hartslag extreem laag(50-53 slagen per minuut) en dit gecombineerd met mijn symptomen was de conclusie al snel dat ik een bacterie op heb gelopen. Ik heb hier antibiotica voor gehad en ondanks dat ik de gehele vrijdagmiddag en avond uitgeschakeld ben geweest was ik zaterdag in iedergeval weer in staat om uit bed te komen en aan de slag te gaan met de olifanten.

Vrijdag ochtend hebben we uiteindelijk allemaal kruiden verzameld om de huid van de olifanten mee te verzorgen. De Mahouts geloven namelijk niet in de werkzaamheid van medicijnen die gebruikt worden. Ook probeerde ze mij een kruidenmengsel te geven alleen gezien ik me hier alleen maar zieker van ging voelen hebben ze me toch naar het ziekenhuis gebracht. Anyway, nadat ik mijn

olifant(King Thong) en de baby olifant (Ktis) eerst een lekkere douchebeurt had gegeven mocht ik haar daarna in gaan wrijven met het mengsel. Na de lunch is er niet veel speciaals meer gebeurd, behalve dat ik heel veel geslapen heb.

Zaterdagochtend heb ik snel mijn spullen ingepakt, ontbijt gehad en daarna nog een keer naar de olifanten geweest. King Thong was blij met haar slurf aan het zwaaien omdat ze mij weer zag. Haar mahout zei dat ze de hele middag onrustig was geweest en ongehoorzaam was tijdens het terugbrengen naar de jungle. Na King Thong en Ktis te hebben gevoerd was het tijd voor de afscheidsceremonie waarbij ik een soort van certificaat heb gehad als bewijs van deelname. Daarna was het nog even speeltijd met de olifanten en zeker Ktis had het heel erg naar haar zin door mijn hand te pakken met haar slurf en dan niet meer los te willen laten. King Thong probeerde hetzelfde alleen omdat zij toch ietsepietsie veel groter is werkte dat iets minder subtiel(lees: ik werd omver getrokken). De terugrit in de pick up truck was een stuk relaxter omdat we deze keer de ruimte maar hoefte te delen met zijn zessen en onze bagage in plaats van met zijn negenen. Terug in Singburi hebben we eigenlijk de hele dag niets

gedaan en omdat ik me 's avonds weer wat slechter ging voelen door de antibiotica ben ik vroeg naar bed gegaan. (Om vervolgens de halve nacht wakker te liggen door koortsaanvallen).

Zondag stond weer in teken van reizen. Na het afscheid nemen van mensen die ik niet meer zal zien zijn we om half 10 zijn we naar het busstation van Singburi gebracht waar we op de bus richting Bangkok gestapt zijn. De busrit van ongeveer 2-2,5 uur die ik vorig weekend ook heb gemaakt van en naar Bangkok. Het enige wat deze rit anders maakte? Er zit ook een haan aan boord(waarom neem je zo'n beest in mee in het openbaar vervoer?!), die constant aan het kukeleku'en is. Eenmaal aangekomen op Mo Chit bus station werden we nog net niet de mini van in gesleept richting Hua Hin. Wij vonden het toch een wijzelijk idee om eerst een plaspauze in te lassen en een seveneleven in te stormen. Dit alles met een tijdsdruk van 5 minuten. De mini van naar Hua Hin duurde nog zo'n 3,5 uur, waarvan ik gelukkig ongeveer de helft heb geslapen aangezien het hartstikke warm was in het busje en ik de nacht ervoor niet heel lekker geslapen had. Eenmaal aangekomen bleken we niet in Hua Hin zelf te verblijven maar in een soort luxe tent in een dorpje net buiten Hua Hin. Eenmaal aangekomen en moe van de reis hebben we bekeken hoe we onze reis gaan voortzetten(woensdagmiddag/avond komen

wij op Ko Samui aan!) en hebben we een netflix and chill avondje gehad. Enige bijzonderheid was nog dat we eerst een kikker uit onze douche konden halen, die zat daar eigenlijk wel lekker en snapte niet zo goed waarom hij daar weg moest. Gewapend met een prullenbak heeft Sophie de kikker dapper gesommeerd om de prullenbak in te gaan. Mijn taak hierin? De (tussen)tent dicht doen tijdens de strijd met de kikker en weer open doen toen Sophie met de kikker in de prullenbak naar buiten wilde.

Na een goede 10,5 uur slaap voelde ik me eindelijk weer helemaal beter en zijn we richting Hua Hin gegaan om een tempel te bezoeken. Daarna hebben we nog een markt bezocht waar we, alweer, op de foto moesten met Thai. Ondanks dat Hua Hin vrij toeristisch is, blijft vrouwelijk, blank en blonde haren hier iets indrukwekkends voor de locals, zeker als ze zich met zijn 3en verplaatsen. Hier wel weer een nieuwe zonnebril gekocht omdat ik mijn eerste zonnebril al sinds Bangkok kwijt ben. Ondanks dat ik maar een paar uur echt in Hua Hin ben geweest moet ik zeggen dat ik het niet een hele fijne stad vond. De gehele stad stinkt nog meer naar uitlaatgassen en andere vieze geurtjes dan Bangkok en je wordt hier als vrouw zijnde raar aangekeken door mannen. Rond half 1 namen we de trein richting Bang Saphan, dit was ook nog best een uitdaging aangezien de cabine zo'n 1,5 meter boven het perron ligt met een gammele trede daartussen en ik een backpack van 15 kilo op mijn rug had.. Binnen in de trein werden we weer met grote ogen aangekeken door de locals(misschien ook door onze bagage, not sure..) waarna we al zagen dat dit een ritje werd zonder airco maar met arko. Het eerste uur was nog wel te doen. Daarna was het comfortabele zitten echter wel gedaan, gezien we met 3 personen en onze bagage een vierzitsplekje hadden en de gemiddelde afstand tussen 2 stoelen in Thailand een stuk kleiner is dan in Nederland. Toen de zon ook nog op ons kwam branden en de trein vaker begon stil te staan had ik het

helemaal gehad. Ondanks dat we echt prachtige landschappen langs zagen komen onderweg. Eenmaal aangekomen op het treinstation werden we opgehaald door een, hoe kan het ook anders in Thailand, pick up truck van het hotel. Heerlijk gevoel om daar achterin te zitten en daadwerkelijk te ruiken hoe je steeds dichter bij de zee aan het komen bent.

Aangekomen in het hotel hebben we na de lange reis meteen een duik genomen in het zwembad waarna we door zijn gerend om ook maar meteen een duik te nemen in de zee. Om de aankomst in Bang Saphan nog beter te vieren hebben we gedineerd met pizza (eindelijk afwisseling van het 2 keer per dag Thais eten!!) en zitten we nu met cocktails, aan zee onze reisdagboeken/blogs bij te werken. Ik kan me een stuk slechter leven bedenken!

Blue monday? Kennen ze hier in Thailand niet!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.