Goodbye Bali, Xin Chào Vietnam!

De tijd hier is super snel gegaan. Zoals altijd hier eigenlijk, time flies when your're having fun! Nu heb ik gelukkig weer een telefoon en dus de mogelijkheid om mijn blog bij te werken en alle verhalen te delen! :)

Mijn laatste week in Bali was geweldig, echt een goede afsluiting! Ik had de avontuurlijke week en een lekker druk programma. Gestart met een fietstour op de eerste dag door kleine dorpjes, rijstvelden en mooie natuurgebieden. Op de terugweg ook nog langs een koffie en thee plantage geweest. Daar konden we alle soorten proeven en dat waren er best veel. Natuurlijk ook nog wat gekocht in het winkeltje voor thuis :). De fietsen waren helaas van wat mindere kwaliteit en niet zo comfortabel, maar je moet er iets voor over hebben om de mooie delen van Indonesië te kunnen zien..

Dinsdag was een relax dagje. Eerst waren we naar een opvang voor schildpadden geweest. Sommige hadden plastic gegeten, hadden vast gezeten in vissers netten of misten een 'arm' (of vin?). Ze werden daar verzorgd en als ze weer beter zijn mogen ze weer terug de zee in. Daarna lekker de hele dag aan het stand gelegen en gezwommen. Dat moet natuurlijk ook gebeuren als je in Bali bent; de stranden zijn zo wit en het water onwijs helder blauw. Echt heerlijk! Woensdag met heel de groep wezen raften, was onwijs leuk! Nooit gedacht van te voren maar ik had mezelf echt vermaakt. Gelukkig niet uit de boot gevallen maar wel wezen zwemmen bij een grote waterval. Daarna ook nog een grote slang gezien, dus ben toen maar lekker in het bootje blijven zitten. Geen zwemmen meer voor mij in die rivier :).

Diezelfde nacht om half 3 in de nacht vertrokken om de vulkaan te beklimmen. Helemaal warm aangekleed en alsnog was het koud. Niet verwacht dat ik dat hier nog eens zou zeggen. Met mijn trui en vest aan was het nog steeds best fris. Iedereen met een zaklamp op pad richting de top. Was is het begin nog relatief vlak maar daarna werd het zwaarder er moest je flink omhoog. Uiteindelijk was dit het helemaal waard. De zon zien opkomen vanaf de top van de vulkaan was echt prachtig. Zonder twijfel het hoogtepunt van deze week, letterlijk en figuurlijk. Daarna heel de tocht weer naar beneden. Wat mooi was omdat je nu kon zien wat je eigenlijk had beklommen in het donker. Op sommige stukken was het ook best gevaarlijk en ik was helaas flink gevallen :(. Daarom was mijn telefoon ook stuk.. Maar nu gaat het gelukkig weer helemaal goed.

In het weekend al mijn spullen ingepakt. Dat was nog een hele klus want het paste bijna niet. Op zondag naar het vliegveld in Denpasar op weg naar Vietnam! Het vliegen en overstappen ging allemaal erg goed en blijft leuk! Alle wolken en de stad onder je kleiner zien worden om vervolgens na een paar uurtjes vliegen aan te komen in

een compleet ander land. Vind het echt geweldig, al is het met je bagage en visa papieren soms wel even stressen. Bij aankomst had ik mijn coördinator snel gevonden en gingen we op weg naar het vrijwilligershuis.

Eerste indruk van Ho Chi Minh City: Het is echt een gigantisch grote miljoenenstad! Ik verblijf in de Saigon Tourist college. Een grote school en leuk want je hebt veel contact met de lokale studenten. Op maandag morgen hebben ze een bijeenkomst en zingen ze het nationale lied terwijl de Vietnamese vlag wordt gehesen. Iedereen staat strak ik de rij en het ziet er vanaf de bovenste verdieping waar mijn kamer is best komisch uit.

Tijdens de cultuurweek zijn we op maandag de omgeving een beetje wezen verkennen en naar de supermarkt geweest. Ook zijn we naar het 'independance palace' geweest en naar een grote markt. Dat waren typische toeristen bezienswaardigheden maar wel leuk om gezien te hebben. Het is hier een stuk warmer dan in Bali, maar ik ben er al aardig aan gewend dus moet goed komen. Je eet hier in een soort van restaurant wat geregeld wordt door de studenten. Ook heb je een bakkerij! :). Ik heb de verse broodjes wel ontzettend gemist de afgelopen weken maar dat gaat hier dus geen probleem zijn!

We zijn ook naar de tunnels van de Vietnam oorlog geweest, en naar het oorlogsmuseum. Onze coördinator gaf overal uitleg bij. Het was heel interessant en bijzonder om dit van dichtbij te zien. Al waren de foto's en andere dingen die je in het museum kon zien wel erg heftig. Woensdag hadden we de towel folding art. Was echt heel erg leuk om te doen! Wist niet eens dat dat mogelijk was om zoveel dingen te maken van alleen handdoeken. We begonnen met een kaart en bloemen. Daarna hadden we ook nog een konijntje, zwaan en olifant gemaakt :) Denk niet dat ik kan onthouden hoe ik het precies heb gedaan want het was best ingewikkeld.

Ook had ik taal en cultuur lessen. Was interessant en heel moeilijk. Ik denk niet dat ik in de maand dat ik hier ben de basis woordjes en zinnen van het Vietnamees kan leren, maar ga het wel proberen! Eén woord kan je soms wel op zes verschillende manieren uitspreken en het heeft dan ook zes verschillende betekenissen. Dus ben wel een beetje bang dan ik mensen op straat dan per ongeluk uitscheld in plaats van gedag zeg. :) Ze hebben me ook geleerd hoe ik met stokjes kan eten. Ik moet nog wel veel oefenen, want ben nu nog ontzettend traag..

Vrijdag was mijn introductie bij het childcare project. Het zijn in totaal 22 kinderen verdeeld over drie groepen afhankelijk van hun beperking. De eerste groep heeft niet veel extra hulp nodig en kunnen zelfstandig eten en spelen. De derde groep heeft bij alles hulp nodig. Ze kunnen moeilijk communiceren en zijn erg afhankelijk van de begeleiding. Groep twee zit er precies tussen in. Het was vandaag nog niet echt werken maar meer kennismaken. Er zijn drie begeleiders en één fysiotherapeut. Tijdens mijn project help ik met eten klaarmaken, geef ik de kinderen eten, speel ik met ze en help ik met de fysio. Ben erg benieuwd!

De opvang is vrij groot en het heeft allemaal vrolijke kleuren. Het zit naast een lokaal ziekenhuis, waar ik ook al ben geweest. Dat is absoluut niet de Europese standaard. Het was een complete chaos met ontzettend veel mensen in een kamer, niet schoon en volgens mij ook veel te weinig personeel. Moest er erg aan wennen, maar dat is normaal in deze cultuur en in dit land denk ik dan maar. Dit weekend heb ik de stad bezocht en heb zin in volgende week!

Lieve groetjes,
Leonie