In de nacht van 7 op 8 mei zo rond elf uur begon het te onweren. In een tropisch klimaat op zich niets bijzonders maar het begon en hield maar niet op. Pas in de vroege ochtenduren werd duidelijk wat de impact was geweest. Er was zo veel regen gevallen dat de rivieren buiten de oevers waren getreden. Het waterpeil was in onze omgeving was ongeveer 1,5 tot 2 meter gestegen. Genoeg om de wegen onbegaanbaar te maken en de stroom te laten uitvallen. Water was ook niet meer beschikbaar en dus waren we aangewezen op emmertje water om de toiletten door te spoelen. Douchen zou deze dag niet mogelijk zijn. Het Guesthouse bevond zich op 5 kilometer afstand van het grotere dorp / stad Yangshou dat zwaar getroffen was door dit onweer. CNN noemde het 'extended Floor season' in South China en ging over tot de orde van de dag. Als je er middenin zit kijk je er toch anders tegen aan. Bij de Giggling zeiden ze dat dit de ergste overstromingen waren sinds 2006'. Het grootse deel van Yangshou stond onder water en daar komen ook de voorraden vandaan van alle hotels en Guesthouses buiten deze stad en dus moesten we het doen met wat er beschikbaar was. Het eerste dat niet meer beschikbaar was , was koffie. Rampzalig !!! Om dit te compenseren besloten we maar de ramptoerist uit te hangen. Iets anders was er overigens ook niet te doen. Rond 10 uur een stevig wandeling door de omgeving gemaakt waarbij we af en toe tot onze knieën door het water moesten waden om verder te komen. De kids , en wij ook, vonden dit geweldig. Na een kleine drie uur ploeteren door het water hadden we er genoeg van en besloten we van thee met gebak te genieten bij ons Guesthouse te genieten. Ja, het is behelpen gedurende zo'n watersnoodramp ....
Aangezien het lekker warm was besloten Shin en Kyan maar lekker te gaan zwemmen in het zwembad dat door de overvloedige regenval natuurlijk geheel overstroomd was, maar dat mocht de pret niet drukken. In de late namiddag nog een wandeling gemaakt. Inmiddels was het water aanzienlijk gedaald. Je vraagt je af waar het allemaal gebleven is. Werd nu wel duidelijke hoeveel schade er was voor de locals. Dat doet ze wel pijn. Niet fraai dus. Aan de andere kant wisten ze er ook direct weer van te profiteren. Overal zat nu vis vast die niet meer terug kon komen bij de rivier. Deze werden er vakkundig door de locals uitgevist waarbij gebruik gemaakt werd van een tweetal stokken waardoor elektriciteit stroomde en waarvan de vissen bewusteloos raakten en boven kwamen drijven. Overal in het dorp zagen we de lokale bevolking op straat de vissen schoonmaken en in stukjes hakken. Ons avondeten werd genoten bij kaarslicht en bij aangename temperaturen. In vis hadden we niet zo veel zin...
Ondanks alles was iedereen in een goed humeur en was de sfeer dus goed. We kregen allemaal 'mijnwerkers' lampen van de eigenaren zodat we wat konden zien als we naar bed gingen. We kijken wel wat de volgende dag brengt.