Gistermiddag rond 16:00 uur ben ik aangekomen op het vliegveld van Hanoi. Met mijn visum kon ik direct doorlopen, even een stempel en klaar. Na de douane heb ik geld gepind en een simkaart gekocht.
Bij de bagageband ving ik iets op van een jongen die hier blijkbaar woont. Ik heb hem gevraagd wat de goedkoopste manier is om in old quarter te komen. Volgens hem is dat met de taxi voor omgerekend €14. Dat is best duur. Op google kan ik niet heel snel iets vinden. Ik loop naar buiten en alle aasgieren komen op mij af. Ik loop stug door want hier heb ik geen zin in. Taxi taxi.. Where are you going.. Hello taxi taxi.. Hey taxi.. Die laatste meneer had beter geen hey kunnen zeggen. Boos kijk ik die kerel aan, ' don't call me hey!' Ik spreek een paar andere reizigers aan in de hoop een taxi te kunnen delen. Maar zij gaan met de bus. Prima, dan ga ik ook met de bus. €1,- voor 45 minuten naar het centrum.
In de bus zit ik op een niet bestaande zitplek naast een aardige meneer. Hij vertelt me van alles over wat we onderweg zien. We hebben het over het chaotische verkeer en hij vertelt dat er per dag 30 dodelijke ongevallen in Viëtnam zijn. Iets zegt me dat dit er veel meer zijn. De rivier waar we dan over rijden wordt The Red River genoemd omdat hij soms rood kleurt. Volgens meneer is deze brug de mooiste van Hanoi. We hebben een leuk gesprek, meneer is 73, spreekt goed engels en is op familiebezoek geweest in Dalang, Vietnam.
Ergens langs de weg worden we gedropt en loop ik richting mijn Hostel. 15 minutjes lopen in de chaos. Ik kijk mijn ogen uit. Bangkok is hier niets bij. Ik kom onderweg allemaal kleine winkeltjes en restaurantjes tegen. De stoepen staan vol met motoren en afval, mijn achtergrond muziek is getoeter... Continue.
Ingecheckt in mijn hostel voor €5,- per nacht. Een lekker bedje, fijne douche en een leuke locatie in old quarter, Hanoi. Na het douchen loop ik de stad in. Ik heb geen idee waar ik moet eten dus ik begin maar te lopen. Weer kijk ik vol verbazing de straten rond. Wat een stad zeg. Eigenlijk best gezellig met alle kleine winkeltjes. Het valt me op dat elke straat zijn eigen specifieke spullen verkoopt. Voor de tassen ga je links, voor kleding ga je rechts, achter je vind de je afdeling vogelkooien en recht voor je het beddengoed en de handdoeken. Elke winkel lijkt exact hetzelfde te verkopen en elke straat heeft een ander thema. Bijzonder is het wel.
Ik kom uit bij een rustig eettentje met een rare kaart. Ik ga zitten en vraag mijn westerse buurman wat hij heeft. Noodlesoup met beef. Ah dat ken ik, ik bestel het zelfde en binnen 3 minuten staat het voor mijn neus. Inmiddels 22:00 uur en ik duik lekker mijn bed in. Tijd voor boek nummer 11, na een paar zinnen houd ik het voor gezien.
Vandaag heb ik een 4 busreizen geboekt. Een retour richting Cat Ba van 4 uur en een retourtje Sapa van 6 uur. Beide staan hoog op mijn lijstje. Mijn rekening bij het hostel: inclusief 4 busreizen, 2 overnachtingen + ontbijt en een tas met 2.2kilo aan wasgoed voor €60,- wat een koopje. Tijdens de lunch boek ik mijn vlucht van Hanoi naar Jakarta voor volgende week.
Om 13:15 uur loop ik het kantoor binnen van het Nederlandse bedrijf, Friends Travel Vietnam. Ik ga vanmiddag een fietstour doen door Hanoi. Helemaal GRATIS! Het is een reisorganisatie dat wil starten met het geven van fietstours door Hanoi. Ze willen daar over een aantal weken mee beginnen maar zijn proefpersonen nodig om de tour beter te maken en om reviews te geven. Ik offer mij wel op.
Het is een leuke tour maar niet zo leuk zoals in Bangkok. Bangkok heeft zoveel meer hoogtepunten en is diverser in zijn wijken. In Hanoi let je eigenlijk alleen maar op het verkeer, in de hoop dat je niet wordt geschept door een motor. Iedereen rijd hier door elkaar. Volgens de gids kun je het beste je ogen dichtdoen en gewoon doorfietsen als je moet oversteken. Wat een grapjas zeg. De truc is om je voorganger te schaduwen zodat er geen gaten valen en andere bestuurders wel moeten stoppen. Zo maken we een lange slinger van 11 fietsers. Een bijzondere ervaring!

Terug in het hotel neem ik een douche en pak ik mijn tas alvast weer in voor morgen. Omdat ik met 2 anderen op een kamer lig probeer ik in de avond zo min mogelijk te rommelen in mijn tas. Ik heb van een paar Nederlandse meisjes bij de fietstour gehoord van een heerlijke pizzaria. Ik loop erheen en moet een half uur wachten op een plekje. Iets verbaasd dat ik alleen ben, brengt de gastvrouw me naar mijn tafel. Ik bestel een voor Vietnamese begrippen veel te dure pasta.
Tegen 21:00 uur loop ik terug richting mijn hostel. Ik struin nog wat winkeltjes af. Ik heb al een tijdje een oogje op een mooie tas. Ik vraag wat hij kost.. 250.000 dong / €8,85.. Ik vraag of ze andere kleuren heeft.. Oké, oké,230.000 dong / €8,15. Ik vraag nog een keer naar een andere kleur.. Ze fluistert 200.000 in mijn oor. Ik bedank haar en loop weg, ik wil toch echt een andere kleur. Ik loop een ander winkeltje binnen en vraag naar de prijs voor dezelfde tas als het in vorige winkeltje. 180.000 dong / €6,35 zegt deze aardige dame. Mooi, nu weet ik dat ik gerust 150.000 dong kan bieden en dan is het nog een koopje. Maar nog niet de kleur die ik wil. Ik kom nog terug in Hanoi voor mijn vlucht naar Jakarta,dan maar verder zoeken. Morgen eerst naar Cat Ba!