Zo hier zit ik dan, aan het zwembad in de Telamonstraat. Gister ochtend ben ik vertrokken naar Curaçao. Samen met een uitzwaai-team van 8 man sterk reden we in alle vroegte naar Schiphol. Daar begon het al goed: mijn koffers waren te zwaar.. Dus er moest wat uit. Samen met Rosanne, Danique en ons mam al mijn koffers weer leeggehaald op zoek naar spullen die ik wel kon missen. Toen dat gelukt was zijn we nog wat gaan drinken, daar kreeg ik nog wat cadeautjes, leuke fotoboekjes, een kwartetspel van mezelf en een vriendenboekje. Super leuk!! Heb er in het vliegtuig echt dubbel om gelegen!

En toen was het zover, afscheid nemen van het laatste groepje; ons pap, mam, Luuk, Mandy, Rosanne, Danique en natuurlijk Bart.. Dat was wel even moeilijk.. Na de Douane sta je er opeens alleen voor. In het vliegtuig zat ik langs een Nederlands stel (ze hebben ook erg gelachen om mijn vriendenboekje). Naast heb doorbladeren van alle cadeautjes (heb ze al bijna versleten) heb ik 5 films zitten kijken. Ik had nog een tussenstop in Sint-Maarten, maar verder heb ik een goede vlucht gehad!

Aangekomen in Curaçao moet is eerst weer langs de Douane, en daarna naar de koffers, dit ging allemaal best snel. Jammer dat ze er geen karretjes hadden, waardoor ik met 2 koffers, 1 handbagage koffer en een handtas moest sjouwen, dat was een hele klus..
Buiten moest ik op zoek naar de Antilliaanse taxi chauffeur Max. Ik had al een foto van hem gekregen, en aan de hand daarvan kon ik hem vinden. Het klinkt zo makkelijk… Het was een soort vossenjacht met een extra hindernis: als ik hem niet snel zou vinden, verbrande ik levend. Nadat ik ongeveer 10 mannen aangesproken had met de vraag of ze misschien Max waren begon ik de moed op te geven.. Niet alleen Chinezen lijken dus op elkaar..

Toen ik hem eindelijk gevonden bracht hij mij naar mijn nieuwe huis (lees: hok). Onderweg kreeg ik alvast een welkomsborrel, die ging er wel in natuurlijk! Bij mijn huis aangekomen moet er eerst nog wat papierwerk gedaan worden, en daarna kreeg ik een rondleiding door het complex. Het zijn een paar gebouwen, met zwembad in het midden. Mijn kamer zelf is behoorlijk klein, maar opzich wel prima! Het bed slaapt goed in ieder geval!

Door de bewoners werd ik goed ontvangen, iedereen komt meteen een praatje maken. Na zo’n 3 woorden zeggen ze allemaal: Brabander zeker? Haha!

Daarna ben ik met 3 andere meiden wat gaan eten op Saint Tropez, een iets wat chique strandtent. En daarna was het voor mij alweer tijd om naar bed te gaan! Ik was KAPOT.

‘S morgens hier wakker worden was wel raar, wat moest ik in godsnaam gaan doen? Dus ben ik beneden aan het zwembad gaan zitten en heb ik even met Bart gefacetimed. Daarna werd mijn auto gebracht, en ben ik samen met een ander meisje uit het huis naar Willemstad gereden. De weg terug was niet zo’n succes.. We konden het huis niet meer vinden..

Het besef dat ik hier een half jaar niet meer weg ga begint nu wel te komen.. Dat is soms best moeilijk.. Maar ik moet hier gewoon mijn draai even vinden hier, en dan komt het zeker goed!!

Nu ga ik ermee stoppen want Marlene komt me zo ophalen en dan ga ik even boodschappen doen, en dan door naar het happyour van Zanzibar!

Tot de volgende keer!