En zo zitten we vandaag alweer op dag 10. Voor ons gevoel zijn we echt al lang weg, en dat is wel een goed teken. Vanmorgen werden we om 10 uur opgehaald door Jo. Onze gids en taxichauffeur voor de komende dagen. Hij begroette Zhen en zei: Hello moviestar! Zijn engels is heel erg goed en zijn rijgedrag nog beter, dus heel blij met hem. Het was ongeveer 1 uur en 20 minuten rijden naar de muur. Op advies van vrienden van ons zijn we naar een andere gedeelte van de muur gegaan als onze reis 9 jaar geleden. Nu waren we in het gedeelte van Mutiany. Hier ga je namelijk een gedeelte lopen, daarna met de kabelbaan omhoog en als je naar beneden wilt kun je kiezen, weer met de kabelbaan of rodelbaan. Jullie raden het al.........terug met de rodelbaan. Maar eerst kregen we een uitleg van Jo. Hoe de Chinese muur is ontstaan, wat de functie was van de diverse inhammen, waarom de gaten onder in de muur zitten en hoe de muur nu daadwerkelijk gemaakt is. We vonden het geweldig, echt cultuur snuiven. Zhen ging aan de rand van de muur staan en zei: kijk mam (haalde diep adem door zijn neus) ik ben aan het cultuur snuiven! Grapjas. Terwijl Jo weer naar beneden ging hebben wij met z'n 3e een stuk over de muur gelopen. En dat is zwaar! Het gedeelte links was volgens Jo beter te doen maar voor mij met mijn tere botjes was het echt afzien. Maar we geven natuurlijk niet zomaar op. Na een tijd hadden we het gezien dus op naar de rodelbaan. Daar was het druk maar het ging allemaal vrij snel. Ik voorop, Zhen erachter en Richard sloot de rij. Maar ja, ik ging volgens de mannen weer te langzaam ze noemde mij al "chicken. Beneden aangekomen gingen we naar de Subway waar we met Jo hadden afgesproken maar helaas was die nergens te bekennen. Zhen ging hem wel even zoeken en kwam even later buiten bij ons op het terras. Hij ligt binnen lekker te slapen riep Zhen..............en het klopte, hij sliep daar met hoofd rustend op zijn armen op een tafel. Dus wij ons maar even vermaakt met een lekker broodje van de subway, een mens moet toch ook eten. Na zijn powernap en ons broodje reden we weer terug naar het hotel. In de auto vertelde Jo dat het mogelijk is om Zhen zijn DNA af te laten nemen en dit kan worden opgeslagen in een DNA bank voor kinderen die ter vondeling zijn gelegd. Hij kon dit voor ons regelen.Helemaal goed weer. Morgen zou hij ons ook begeleiden maar aangezien we morgen naar de Zoo willen voor de panda's en de Zoo maar 40 minuten van ons hotel af is gaan we dit gewoon zelf ondernemen met een taxi. Jo woont namelijk aan de buitenrand van Beijing, hij moet 1,5 uur rijden voordat hij bij ons hotel is, dus snap ook wel dat dit dan voor die 40 minuten onzin is. Vrijdag zien wij hem weer en dan gaan we naar het zomerpaleis en de Pearlmarket. Want we moeten ook nog wat shoppen voor het thuisfront. Vanavond op zoek naar het restaurant wat we door hadden gekregen van vrienden van ons. Wat een zoektocht, het klonk zo simpel maar toch. Dan maar terug naar het hotel en daar vragen. De concierge die wist het wel, hij belde even en toen moesten we met iemand van het hotel mee lopen. Totaal door alle personeelsingangen door van het hotel en ergens in een donker steegje (leek wel een slechte film) stond een tentje. Groot neon licht en veel chinezen. Zo moment dat je denkt: wat doen wij hier? En zij denken: wat doen zij hier? Dus wij zitten en lachen maar toen de kaart kwam wist ik het al, dit kan het nooit zijn............onderbuik gevoel. Dus 1,2,3, mannen wegwezen hier zei ik. We rende nog net niet maar het was er niet pluis zullen we maar zeggen. Dus weer rondje en volgens ons vonden we het, en zo niet, we hebben daar dan toch heerlijk gegeten en daar zien ze ons nog wel vaker deze dagen. Zelf onze appeltjes die we 9 jaar geleden aten toen we hier waren stonden op het menu. Zo blij mee. Veel te veel gegeten, buikje te rond maar oh wat was het lekker.

Zhen: Vandaag naar de muur. Het was daar erg leuk, de taxi bracht ons. Jo de chauffeur ging met ons mee eens stukje de muur op. Hij vertelde van alles in het Engels over vroeger van de muur. Toen Jo weg ging toen liepen we zelf nog een stuk. Na een tijdje hadden we honger en dorst en gingen we even ergens zitten. We hadden daar ijsjes gekocht en wat broodjes, die aten we op. Daarna was mijn moeder moe en zei: ik redt het niet meer! Toen gingen we weer terug de muur af. Maar we gingen niet normaal naar beneden lopen maar we gingen met een roddelbaan. Het was echt cool. Mijn moeder was alleen een "chicken". Toen we beneden veilig aankwamen gingen we met Jo weer naar ons hotel, dit was wel lang rijden. Daarna gingen we op zoek om ergens te eten. Vrienden van ons waren ook al een keer in China geweest en hadden een restaurant doorgegeven maar wij konden het niet vinden. Maar uiteindelijk hadden we iets gevonden en lekker gegeten. Morgen gaan we naar de panda's!!