Vandaag moeten we uit ons appartement en we hebben heel lang getwijfeld over wat we gingen doen. Uiteindelijk hebben we besloten om nog 2 nachten te boeken aan het strand Batu Faringghi op Penang.
We gaan eerst nog zwemmen, fitnessen, daarna tassen pakken en grab naar het Double Tree Resort – ligt net aan begin van strand. We ontdekken later dat dit een zeer goede keuze is, want lekker rustig ivm andere hotels die zich middenin bevinden, waar het druk is ook voor night market en vele restaurantjes.
Weer een erg chique hotel, leuk dat bij incheck een cookie (groot formaat pff) wordt uitgedeeld. Mooie fitness, zwembad, waterspeeltuin en Kids Club. Arthur ziet het helemaal zitten. Via een overkapping over de weg kom je op het strand bij een klein restaurantje, voeten in in zand en lunchen kan je voor 10 RM (Fried Rice with chicken or prawns = 2,2 Euro).
Zij spreken hier ook over hun Miracle Baby – tijdens de Tsunami van 2004, die hier op Penang veel slachtoffers maakte ) – lag hun toen 3 weken oude baby op een matras voor hun deur. De Tsunami heeft matras en kind meegenomen en zij zijn nadien weer terug aangespoeld voor het huis. Van geluk gesproken. Hun nu bijna 14-jarige dochter hebben wij niet gezien, restaurantje was nu van ouders en oudere zus die ook actief mee hielp.
Aan het zwembad, zijn we weer verbaasd over de mix van culturen. Zwart aangeklede dames in nikab passeren, dames met hoofddoeken en hun mannen gaan wel lekker zwembad in, dames met religieuze zwempakken die lekker spelen met het gezin, tienermeisjes met hoofddoek die toch lekker met broertjes spelen in zwembad, broertjes in t-shirt en shorts, westerse mensen in badpak en bikini’s.
Het valt ons op dat de vrouwen in nikab autonomer zijn (zeker in KL) dan de dames met hoofddoek, niet altijd, maar de laatste lijken traditioneler.
Arthur wil graag naar de Kids Club, dus zijn wij voor het eerst met zijn 2 in het zwembad, kunnen we eens lengtes zwemmen.
’s Avonds nemen we grab naar grote strand, genieten we van de zonsondergang en eten we bij Andrew’s Kampung. Je gaat een trap op naar de 2de etage – trap ziet er niet uit – en dan kom je in een open resto, met uitzicht over stadje en alle tafels quasi bezet. Eten is super lekker !