Stad in de eeuwige mist, Lima

Eén van onze redenen om naar Peru te reizen, is de aanwezigheid van (verre) familie hier in Lima. Via tante Alexandra legden we contact met haar familieleden en werd er een datum afgesproken.
Wanneer we eindelijk aankomen in de hoofdstad van Peru, wacht onze delegatie al bij het busstation.
We worden in taxi's gepropt en staan niet veel later in het ouderlijke huis van Alexandra. Kussen vliegen in het rond net als een heleboel Spaanse namen, het duurt wel eventjes voor we snappen wie wie is.
Slapen doen we hier in het huis van Carmen (de mama), waar ook nog een tante (Isabel), haar zoon Alejandro en een oom (ook Alejandro) wonen.
Zeggen dat we hier van harte welkom zijn, is nog een stevig understatement. Er wordt uitgebreid gediscussieerd wat het meest geschikte plaats is om onze aankomst te vieren, waarna de keuze valt op een restaurant met kip als voornaamste gerecht.
Nog meer familieleden schuiven aan, iedereen is oprecht geïnteresseerd en in een combinatie van Spaans en Engels leren we de Peruviaanse tak van onze stamboom kennen.

De volgende ochtend maakt mama Carmen croques als ontbijt waarna de

verkenning van de stad onder leiding van neef Alejandro kan beginnen. Hij neemt ons mee langs allerlei pleinen, kerken en markten, we kijken onze ogen uit in deze enorm stad.
's Avonds staat er een stadstour op het programma, 'gelukkig' leidt de Peruviaanse timing ertoe dat de tourbus zonder ons vertrekt. Dit geeft Alejandro en nichtje Nadhya de kans om een eigen tour te organiseren en dat doen ze prima.
We belanden onder andere in het Parque de la Reserva, een park met 13 fonteinen vol licht- en geluidseffecten. Hier kun je echt uren ronddwalen, het blijft leuk om als een klein kind tussen de waterstralen te springen en er is zelfs een fontein die dienst doet als filmdoek.

Om de laatste avond in Zuid-Amerika van Loes en Dietmar te vieren, belanden we na veel rondzwerven nog bij een laatste pisco sour met een lekker dessertje.
De volgende dag besluiten Johan en ik er zelf op uit te trekken op zoek naar souvenirs, waarbij we uiteraard hopeloos verdwalen maar ons prima vermaken. Net op tijd weten we het huis weer te bereiken om afscheid te nemen van onze reisgenoten. Het was geweldig om hen na al die maanden terug te zien en samen stukjes van Peru te ontdekken. Vanavond scheiden onze wegen definitief, zij vliegen naar Jamaica terwijl wij nog een paar dagen de jungle opzoeken.

De volgende ochtend gaat de wekker weer erg vroeg af, om 4u30 staat de taxi al voor de deur om ons naar de luchthaven te brengen. We kunnen ons gastgezin niet genoeg bedanken voor de hartelijke ontvangst, het doosje pralines dat Johan al sinds dag 1 meesleurt blijkt gelukkig een schot in de roos en zo nemen we met veel knuffels en kussen afscheid.

Nu is het tijd voor de laatste etappe van de reis, iets waar we erg naar uitgekeken hebben. Vanaf Lima vliegen we immers naar het regenwoud, wat zijn we benieuwd!